Falubaz i Get Well żądne rewanżu na obu Uniach. Historia spotkań drużyn PGE Ekstraligi

O tym jak ważne są dla obu klubów bezpośrednie mecze, raczej nikomu nie trzeba specjalnie tłumaczyć. Zielonogórski Falubaz i leszczyńska Unia od kilkudziesięciu lat są jednymi z największych ligowych rywali. W ostatnich latach potyczki między Myszką Miki a Bykami również były pełne emocji i prawdziwej walki. Pomimo osłabień, które dotknęły na początku sezonu oba zespoły, kibice nie powinni narzekać w niedzielny wieczór na niedobór wrażeń. Tym bardziej, że gospodarze ostatnie dwa spotkania z Fogo Unią przy W69 przegrali.

Jaskółkom z Tarnowa, będą chciały się zrewanżować Anioły, które w poprzednich dwóch meczach na Motoarenie nie potrafiły pokonać Unii. Tym razem gospodarze wydają się być zdecydowanym faworytem i każde inne rozstrzygnięcie jak ich zwycięstwo będzie uznane za sporą niespodziankę. Języczkiem u wagi będzie start w zespole Get Wellu, aż trzech byłych zawodników Unii.

Drugi raz w historii do Poznania przyjedzie aktualny lider Stal Gorzów, której rywalem będzie Betard Sparta, korzystająca w tym roku z toru na Golęcinie. Mecz w stolicy Wielkopolski będzie pierwszym w tym sezonie. Poprzedni - wrocławian z ROWem Rybnik zostało odwołane i przełożone na 19 czerwca. Także Rekiny odjadą swój pierwszy mecz na własnym obiekcie w tegorocznej PGE Ekstralidze. Beniaminek gościć będzie wicelidera z Grudziądza.

Terminarz 4. kolejki:

1 maja (niedziela) Get Well Toruń - Unia Tarnów, godzina 17:00 Betard Sparta Wrocław - Stal Gorzów, godzina 17:00, live nSport+ HD ROW Rybnik - MRGARDEN GKM Grudziądz, godzina 19:30 Ekantor.pl Falubaz Zielona Góra - Fogo Unia Leszno, godzina 19:30, live nSport+ HD

Get Well Toruń - Unia Tarnów

Anioły i Jaskółki mierzyły się ze sobą już 76 razy, po raz pierwszy w 1961 roku w II Lidze. Torunianie debiutowali wtedy w rozgrywkach ligowych. Na tym poziomie rywalizowano z przerwami do 1975 roku - tarnowianie odnieśli przez ten czas w Toruniu dwa zwycięstwa (1969-1970). Po tym jak w drugiej połowie lat siedemdziesiątych, Stal (następnie pod nazwą Apator) wywalczyła awans do I Ligi, wszystkie kolejne pojedynki odbyły się już wśród najlepszych, pierwszy raz w 1986 roku, po tym jak klub z Małopolski po wielu latach powrócił do krajowej czołówki.

Unia przez kolejne kilkanaście lat nie potrafiła znaleźć sposobu na torunian na ich terenie i zawsze wracała na południe kraju z pustymi rękoma. Apator słynął z tego, że rzadko przegrywał na własnych śmieciach, a z tarnowianami najczęściej nie miał jakichkolwiek problemów. Dopiero w 2004 roku w Ekstralidze, gdy rywale wzmocnili się Tomaszem i Jackiem Gollobami, a także sprowadzonym z Torunia Tony’m Rickardssonem, zdołali pokazać swoją siłę i wygrali w grodzie Kopernika 49:41. Była to jednak trzecia i zarazem ostatnia wygrana na stadionie przy ulicy Broniewskiego.

Odkąd toruńscy żużlowcy ścigają się na Motoarenie, Unia Tarnów jest po Falubazie Zielona Góra najskuteczniejszym zespołem przyjezdnym, jaki kiedykolwiek gościł na obiekcie przy ulicy Pera Jonssona. Na osiem spotkań, dwa wygrała i dwa zremisowała. W ostatnich latach, gdy Jaskółki wyjeżdżały z Torunia z bagażem punktowym, za każdym razem zajmowały wyższe miejsce na koniec rozgrywek. Tak było przed czterema laty, gdy zdobywali trzeci w historii tytuł i tak było w ostatnim sezonie, gdy obie ekipy walczyły o brązowy medal. Należy wspomnieć, że trójka obecnych zawodników Get Wellu, doskonale pamięta starty na Moscicach. Martin Vaculik ścigał się tam w latach 2010-2015, Kacper Gomólski w 2012-2014, a Greg Hancock w 2012 i 2014.

Dziesięć ostatnich meczów w Toruniu:

* mecze były rozgrywane na stadionie przy ul. Broniewskiego 98

Bilans:

Betard Sparta Wrocław - Stal Gorzów

Tylko jeden mecz wrocławian z gorzowianami odbywał się na poziomie drugoligowym, pozostałe zawsze w walce o drużynowe mistrzostwo Polski. Stali zdarzało się co jakiś czas wywozić ze Stadionu Olimpijskiego punkty, które znacząco pomagały jej w walce o najwyższe laury w I Lidze. Po raz pierwszy zwyciężyła na długim wrocławskim torze w 1964 roku (41:37) z niepokonanym Andrzejem Pogorzelskim w składzie. Sukces ten powtórzyła m.in. w sezonach 1969 i 1977, gdy następnie zwyciężała w całych rozgrywkach. Po tym jak pokonała, tracąca na sile Spartę w 1980 roku (70:38), na kolejny triumf czekała do jej powrotu do I Ligi dwanaście lat później (48:42).

Co ciekawe, obaj etatowi ekstraligowcy jeszcze nigdy nie spotkali się ze sobą w fazie play-off. Ich rywalizacja zawsze toczyła się na niwie zasadniczej lub - jeśli taki był w danym sezonie system rozgrywek - w jednej z grup finałowych. Tak było w 2001 roku, gdy Atlas i Pergo walczyły w górnej połówce tabeli o medale. W kolejnych dziewięciu sezonach, które WTS i Stal spędziły na jednym poziomie ligowym, ich batalie ograniczały się jedynie do meczów w rundzie zasadniczej. Należy powiedzieć, że mecze w stolicy Dolnego Śląska były najczęściej bardzo emocjonujące i wyrównane. Przed rokiem Sparta wzięła na obrońcach złotego medalu z 2014 rokurewanż, pokonując ich 50:40. Sezon wcześniej to Stalowcy pokonywali zespół Piotra Barona w takim samym stosunku. Co więcej, gorzowianie wyjeżdżali z Wrocławia z tarczą także w dwóch poprzednich latach.

Dla klubu z miasta nad Wartą niedzielny mecz będzie drugim w historii na torze w Poznaniu. W 2007 roku, gdy miejscowy PSŻ debiutował na pierwszoligowych salonach, Stal rozgromiła gospodarzy aż 60:33. Klasą samą w sobie był Jesper B. Jensen (później Monberg), który wywalczył duży komplet punktów. Mecz ten pamięta obecny trener gorzowian Piotr Paluch, który zdobył na Golęcinie 9 "oczek" i bonus.

Dziesięć ostatnich meczów we Wrocławiu:

Bilans:

Bilans gorzowian w Poznaniu:

ROW Rybnik - MRGARDEN GKM Grudziądz

Żużlowcy z Grudziądza na Górny Śląsk po raz pierwszy przybyli w 1983 roku, w ramach rozgrywek II Ligi, po tym jak ROW sezon wcześniej dość nieoczekiwanie doznał goryczy spadku. Oba zespoły nadawały ton rywalizacji na zapleczu elity i podzieliły się wygranymi w pierwszych, historycznych pojedynkach. W Rybniku gospodarze zwyciężyli w stosunku 64:26, w szeregach których niepokonanych było aż czterech zawodników. Na kolejny pojedynek trzeba było czekać do roku 1992, gdy rybniczanie ponownie byli spadkowiczem z I Ligi. Po raz drugi GKM nie miał nic do powiedzenia i poległ 30:60. Komplety punktów tym razem wywalczyła trójka zawodników miejscowej drużyny.

Grudziądzanie premierową wygraną przy Gliwickiej odnieśli w sezonie 1995. GKM był wtedy na dobrej drodze do historycznego awansu do I Ligi i wygrana w Rybniku (45:44) okazała się bezcenna. Po dwóch latach sytuacja się powtórzyła, bo klub z miasta nad Wisłą, jako spadkowicz ponownie brał udział w walce o promocję szczebel wyżej i znów wygrał z Rekinami (49:41). RKM przez wiele kolejnych lat nie dał się już pokonać na własnym torze. W latach 2000-2001 oba zespoły walczyły o awans w górnej czwórce zaplecza Ekstraligi, ale bezskutecznie.

Da grudziądzan szczęśliwy okazały się pojedynki w sezonach 2010 i 2011. W tym drugim honoru gospodarzy bronił Antonio Lindbaeck, który dziś ściga się dla GKMu. Ciemnoskóry Szwed w barwach rybnickich wystąpił przeciwko swojemu obecnemu klubowi jeszcze w 2008 roku, gdy walnie przyczynił się do zwycięstwa RKMu (61:31), samemu zdobywając płatny komplet punktów. Ostatni raz oba - dziś ekstraligowe - kluby mierzyły się ze sobą przed dwoma laty. Po bardzo emocjonującej batalii GKM wygrał 46:44. Mecz ten pamiętają obecni zawodnicy: Rafał Okoniewski i Marcin Nowak.

Dziesięć ostatnich meczów w Rybniku:

Bilans:

Ekantor.pl Falubaz Zielona Góra - Fogo Unia Leszno

Powiedzieć, że mecze pomiędzy Falubazem a Unią to zwykłe mecze, byłoby zdecydowanie nie na miejscu. Od kilkudziesięciu lat są to jedne z najważniejszych dla obu klubów spotkania w sezonie, bez względu na to o co toczy się walka. Na przestrzeni dziesięcioleci, zielonogórzanie i lesznianie rywalizowali ze sobą o mistrzostwo kraju, o medale, utrzymanie i awanse o klasę wyżej. Do premierowych starć doszło stosunkowo późno, bo w 1967 roku w II Lidze. Pierwszy raz w elicie oba kluby spotkały po ośmiu latach.

Unia do tego momentu wygrała w Winnym Grodzie tylko jeden raz - w 1968 roku. Na kolejny triumf nad Falubazem musiała poczekać do mistrzowskiego roku 1980. Wtedy to właśnie na dobre rozpoczęła się niezwykle zacięta i emocjonująca rywalizacja między żużlowcami z obu miast. Lesznianie potrafili jednak z zielonogórzanami na ich torze zwyciężać i to zawsze wtedy, gdy kroczyli po złote medale - w latach 1987-1988. Zależność z wygrywaniem z Falubazem na jego terenie, a potem zdobyciem mistrzostwa Polski potwierdziła się także w sezonach 2010 i 2015.

Kiedy w latach dziewięćdziesiątych Myszka Miki i Byki zaczęły balansować między I a II Ligą, zespół z Wielkopolski także potrafił wygrywać przy Wrocławskiej. Tak było w 1994 roku, gdy oba zespoły jednocześnie spadły i dwa lata później, gdy jednocześnie awansowały. Jedną z najcenniejszych wygranych Unii w historii była jednak ta z 2001 roku. Drużyny walczyły ze sobą o utrzymanie w Ekstralidze, ścigając się w tzw. dolnej czwórce o miejsca 5-8. Uniści triumfowali nieoczekiwanie w Zielonej Górze 47:43, co finalnie zaważyło o tym, że to oni, a nie rywale doznali goryczy spadku z elity. Bohaterem okazał się zaledwie 17-letni Krzysztof Kasprzak, który wywalczył 11 punktów. Zielonogórzanom zdarza się notować wpadki, ale wówczas gdy spisują się na przestrzeni całego sezonu przyzwoicie, potrafią pokonać wielkiego rywala w sposób przekonujący. Tak było np. przed pięcioma laty, gdy Falubaz wygrywał finał, a także w dwóch kolejnych sezonach.

Postaciami, które broniły barw zielonogórskich, a które dziś zdobywają punkty dla Fogo Unii są Nicki Pedersen i Grzegorz Zengota. Duńczyk spędził w grodzie Bachusa trzy sezony (2002, 2004-2005), zaś popularny "Zengi" jest jego wychowankiem. Polski zawodnik spędził w macierzystym klubie łącznie osiem sezonów (2004-2011). W składzie Falubazi znajduje się za to Jarosław Hampel, który w biało-niebieskich barwach ścigał się w latach 2007-2012. Jak wiadomo "Mały" wciąż jest jednak niezdolny do jazdy i w niedzielę będzie zawodnikiem zastępowanym.

Dziesięć ostatnich meczów w Zielonej Górze:

Bilans:

ZOBACZ WIDEO Wronka: Nie spodziewałem się tego wyróżnienia (źródło TVP)

{"id":"","title":"","signature":""}