Żużel. Wyzwanie Jarosława Hampela. Zawsze jeździł w potęgach, teraz idzie tam, gdzie marzą, by tą potęgą być

Piąty klub, ale pierwszy na dorobku

Jarosław Hampel nie zmienia klubów jak rękawiczki. Stara się je umiejętnie dobierać, mimo że zdarza się (jak było właśnie teraz), że musi dokonywać wyborów z przymusu. W każdym z dotychczasowych prezentował jednak najwyższy możliwy dla siebie poziom. Kariera ligowa trzykrotnego medalisty Indywidualnych Mistrzostw Świata to pasmo sukcesów z workiem medali, który był napełniany przy każdym kolejnym przystanku na sportowej drodze.

Przypomnijmy, że na krótko przed startem PGE Ekstraligi 2020 Hampel otrzymał informację od leszczyńskich szefów, że może szukać nowego otoczenia. Znalazł chętnego na jego usługi i już za kilka dni przywdzieje jego barwy na inaugurację nowego sezonu. Trafił do piątego w karierze polskiego klubu, którego ligową potęgą nazywać na razie nie można. Dla wybitnego polskiego żużlowca jest to więc nowa sytuacja i dotąd niespotykane wyzwanie w lidze polskiej. A jak było poprzednio? Telegraficzny skrót na kolejnych kartach.

Polonia Piła (1999-2002)

W Grodzie Staszica z utęsknieniem wyczekują czasów, jakie były w klubie w latach 90. XX wieku, szczególnie ich drugiej połowie. Polonia od czasu awansu z II do I Ligi w 1994 roku szła w górę, sukcesywnie budując swoją siłę. W okresie 1995-2000 pilski klub nie wypadł poza pierwszą czwórkę, kończąc mistrzostwa na miejscach: 4., 3., 3., 2., 1. i 2. Angaż Hansa Nielsena, później Jacka Golloba, do tego byli uznawani za swoich Rafał Dobrucki i właśnie Hampel. Ten drugi uznawany za wielki talent mocno przyczynił się do zdobycia dwóch ostatnich medali, w tym tego najcenniejszego w roku 1999. W parze z Nielsenem bywali skuteczni na każdym torze.

* miejsce w ligowym rankingu ustalanym na podstawie średniej biegowej

ZOBACZ WIDEO PGE Ekstraliga 2020: Wielcy Speedwaya - Leigh Adams

WTS Wrocław (2003-2006)

Coraz gorsza sytuacja finansowa Polonii doprowadziła do spadku tego klubu z Ekstraligi w 2003 roku. Przed tamtym sezonem rządzący wrocławskim żużlem Andrzej Rusko zdecydował się na angaż największego dobra pilan. Hampel miał przed sobą ostatni rok jako junior, więc Atlasowi tym bardziej zależało na ściągnięciu świetnego młodzieżowca do siebie. Drużyna sterowana przez Marka Cieślaka od lat miała wysokie aspiracje i podczas czterech lat jazdy Hampela w tym klubie zdobyła dwa krążki DMP. Do upragnionego na Dolnym Śląsku złota w 2006 reprezentant Polski - obok Jasona Crumpa i Hansa Andersena - walnie się przyczynił.

Unia Leszno (2007-2012)

Przepis mówiący o maksymalnie dwóch zawodnikach z cyklu Grand Prix w drużynie sprawił, że Atlas Wrocław zrezygnował z usług Hampela (postawiono na Crumpa i Andersena). Zawodnik rozmawiał z Polonią Bydgoszcz, ale postawił na Unię, gdzie rządził już sponsorujący go od kilku lat Józef Dworakowski. - Dobrze jest współpracować z kimś, z kim się współpracuje dobrze - tak mówił o leszczyńskim sterniku. Hampel spędził w Lesznie sześć sezonów, zdobywając z Bykami m.in. dwa tytuły. Zdołał też wypaść i powrócić do GP i tam też sięgać po medale. Na tym etapie sportowej drogi jego kariera nabrała dużego przyspieszenia.

Falubaz Zielona Góra (2013-2017)

Końcówka pobytu w Lesznie przypadła na rok, w którym Hampel doznał kontuzji i miał przestać dogadywać się z władzami Unii tak, jak przez poprzednie lata. Po zakończeniu sezonu 2012 stało się jasne, że następny spędzi już w innym klubie. Duże zainteresowanie wykazywał Unibax Toruń, jednak niskiego wzrostem żużlowca "przejął" Robert Dowhan i Falubaz. Pierwszy sezon był dla obu stron znakomity, bo zielonogórzanie sięgnęli po złoto, a sam zawodnik był najlepszy w lidze i do tego drugi w GP. Kolejne lata tak słodkie już nie były, bo Hampel m.in. doznał paskudnej kontuzji (2015), a sam klub zaczął mieć kłopoty z płatnościami (2017).

Unia Leszno (2018-2019)

Związek z Falubazem umarł śmiercią naturalną, a Unia zamierzała poczynić kilka kadrowych roszad. Hampel był idealnym kandydatem do dołączenia do zespołu obrońców mistrzowskiej korony. Przy drugim w karierze przejściu do Leszna nie było więc wielkich tajemnic i medialnych spekulacji. Strony szybko się dogadały, a zawodnik na torze okazał się istotnym ogniwem menadżera Piotra Barona. Zdobył z Bykami dwa kolejne tytuły, choć indywidualnie był daleki do tego, co prezentował w "pierwszej kadencji". Był też najstarszy w drużynie, co miało być jednym z kluczowych powodów, by dać mu wolną rękę w poszukiwaniu klubu na sezon 2020.

Motor Lublin (od 2020)

Prezes Jakub Kępa nie czekał. Mimo że drużyna, którą skompletowano w Lublinie, liczyła już sporo nazwisk, dołożył do niej niechcianego w szeregach mistrza z Leszna Hampela. Z miejsca stał się on najbardziej doświadczonym zawodnikiem w składzie Motoru. Nie tylko konkurencja w ekipie Koziołków wzrosła, ale też sama siła zespołu, którego celem będzie awans do najlepszej czwórki PGE Ekstraligi.

Dla samego 38-latka to też wyzwanie, bo ubiegłoroczny beniaminek dopiero rozpycha się łokciami w poszukiwaniu miejsca wśród czołowych ośrodków w Polsce. Hampel w klubie uznawanym za "nowy" na salonach jeszcze nie startował. Polak ma pomóc w budowie potęgi, a przy okazji pokazać kilku osobom w Wielkopolsce, że zbyt szybko w niego zwątpiono.

CZYTAJ WIĘCEJ: Bomba czy granat wrzucony do szatni? Prezes Motoru opowiada o kulisach transferu Hampela Hampel o zmianie klubu: Motor ma ambitne plany, dlatego podpisałem ten kontrakt