Żużel. Hegemoni indywidualnych mistrzostw krajowych. Olsen deklasuje, ale jego serię wyrównał Iversen

Zdjęcie okładkowe artykułu:
zdjęcie autora artykułu

Konkurencja w Indywidualnych Mistrzostwach Danii od lat jest bardzo duża, dlatego zdobycie tytułu w tym kraju zawsze oznacza spory prestiż. Co ciekawe, w najlepszej trójce pod względem złotych medali nie ma Hansa Nielsena oraz Erika Gundersena.

1
/ 4

Żużlowa potęga z kraju Hamleta od kilkudziesięciu lat nie może narzekać na poziom swoich zawodników (pierwsza edycja indywidualnych mistrzostw miała miejsca już w 1931 roku - red.). Być może początki speedwaya to jeszcze dość jałowy udział Duńczyków w zawodach najwyższej rangi, to z biegiem lat ta dyscyplina zaczęła się u nich bardzo dynamicznie rozwijać. W połowie lat 60. XX wieku zaczął choćby eksplodować talent zawodnika, który w duńskim czempionacie w kategorii seniorów pobił wszelkie rekordy, kompletując w swoim dorobku kilkanaście krążków, z czego tylko jeden nie jest z najcenniejszego kruszcu.

W czołowej trójce, którą przedstawiamy na kolejnych stronach, w oczy na pewno rzuca się brak globalnych legend z dawnych lat. Hans Nielsen to multimedalista w zawodach mistrzostw świata wszelkiej maści i choć w IM Danii zdobył najwięcej, bo aż 15 medali (5-5-5), to w tabeli wszech czasów jest czwarty. Erik Gundersen też "tylko" 5-krotnie stał na najwyższym podium. Od tych dwóch wyśmienitych żużlowców lepsi są zawodnicy z siedmioma lub więcej tytułami.

2
/ 4

Niels Kristian Iversen - 7 złotych, 3 srebrne, 1 brązowy

Miniona dekada była okresem, w którym, żeby otrzymać powołanie do reprezentacji Danii, trzeba było prezentować wysoki poziom i rzadko kiedy znajdowali się w niej zawodnicy nieoczywiści czy z tzw. drugiego szeregu. Nie brakowało takich, którzy ścigaliby się z mniejszym lub większym powodzeniem w cyklu Grand Prix, lidze polskiej czy w końcu w SEC. Zwykle mocno obsadzone IM Danii nie było więc łatwo wygrać. Tymczasem Iversen urządził sobie z krajowego podwórka swoje własne, bo triumfował w indywidualnej rywalizacji aż 7-krotnie z rzędu w latach 2012-2018, wyrównując rekord w liczbie obronionych tytułów.

MedaleLata
Złote2012-2018
Srebrne2005, 2011, 2019
Brązowy2008

ZOBACZ WIDEO Żużel. PGE Ekstraliga 2020: jak przygotować sprzęgło

3
/ 4

Nicki Pedersen - 7 złotych, 3 srebrne, 3 brązowe

Po zakończeniu kariery przez Hansa Nielsena obawiano się o to, czy jest w Danii zawodnik, który zajmie jego miejsce w ścisłej światowej czołówce. Dość szybko okazało się, że będzie to pewien jegomość z Odense. Pedersen zaczął przedzierać się do grona najlepszych w GP, a i w swoim kraju kolekcjonował medale w rywalizacji solowej i z początku głównie złote. W pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku zdobył ich 6, więc można było się zastanawiać czy 1. miejsce w klasyfikacji wszech czasów jest realne. W drugim jednak dołożył tylko jeden tytuł, nastała era Iversena i trzykrotny złoty medalista IMŚ zapewne nie zdoła dogonić numeru jeden.

MedaleLata
Złote2002-2003, 2005-2006, 2008-2009, 2011
Srebrne2004, 2012, 2015
Brązowe2007, 2016, 2018
4
/ 4

Ole Olsen - 13 złotych, 1 srebrny

A tym jest ten starszy pan. W jego przypadku premierowy a ostatni tytuł dzieli okres 15 lat. Pierwsza globalna gwiazda żużla w Danii miała 21 lat, gdy w 1967 roku wygrywała swój pierwszy finał. Na podium stał już zresztą dwa lata szybciej, jako nastolatek, gdy zdobył jedyny... "niezłoty" medal w karierze. Olsen był zdecydowanie najlepszy w ojczyźnie przez długie lata, a jego blask świecił przecież też na arenie światowej, gdzie zdobył m.in. trzy tytuły w IMŚ. W latach 1967-1973 wygrywał duńskie mistrzostwa seryjnie, chwaląc się przez kilka dekad rekordem, który dopadł wspomniany Iversen. Po nieobecności w 1974 później wygrał kolejne trzy razy, aż w 1978 musiał uznać wyższość Hansa Nielsena. Choć jego młodsi rodacy zaczęli mocno napierać, na początku lat 80. ponownie pokazał klasę.

MedaleLata
Złote1967-1973, 1975-1977, 1979, 1981-1982
Srebrny1965
Brązowe-
Źródło artykułu: WP SportoweFakty
Komentarze (0)