Błaszczykowski wygrał swój własny mecz (opinia)

Redakcja 15 Czerwca 2015, 08:00

Musiał odebrać gorzką lekcję pokory, gdy okazało się, że jest w reprezentacji skrzydłowym numer... trzy.

Nie powiedział nic (tak zresztą jak nic nie mówił do mediów przez całe zgrupowanie). Musiał strawić to w sobie. Na taką sytuację dobre określenie ma Jacek Gmoch: "Musiał giąć metalowe łyżki w żołądku".

Kuba dał radę, a na boisko wyszedł napakowany energią jak energetyczny baton. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że jego "paliwem" była złość. Że napędzał się myślą: "Ja wam wszystkim pokażę". I pokazał! Dla mnie kozak.

I szacunek, że nie eksponował zniechęcenia, zniecierpliwienia, że posadzenia na ławce nie odebrał jako afrontu. Że zrobił z tego supermotywację. Silny facet.

To moja ulubiona historia o życiu, gdy człowiek w trudnym momencie potrafi wstać z kolan. Kuba jest tej kadrze potrzebny. Kamil Grosicki i Sławomir Peszko to są nieźli piłkarze, ale Błaszczykowski jest z innej półki. Tej wyższej. Widać to było w sobotę na Narodowym i widać to będzie zawsze.

W meczu z Gruzją były takie momenty, gdy Biało-Czerwonych dopadały głębokie kryzysy. Wyglądali niczym kolarze na piekielnie trudnym etapie.

Kibice cieszą się z wysokiego zwycięstwa 4:0, ale Adam Nawałka to rozsądny trener i ma świadomość, że przez większość spotkania było gorzej niż lepiej. Nikt nie będzie narzekał po takiej wygranej, ale sztab trenerski musi się spokojnie pochylić nad minusami. Kibice na stadionie byli rozczarowani po pierwszej połowie, gwizdali na reprezentację, a przecież druga część meczu też dobra - poza piekielną końcówką - nie była.

Warto sobie szczerze mówić nieprzyjemne rzeczy po bardzo przyjemnym wyniku. Tylko wtedy ta drużyna może zrobić postęp.

Dariusz Tuzimek

Kołodziejczyk: Polacy narzucili... zbyt mocne tempo Kołodziejczyk: Polacy narzucili... zbyt mocne tempo