Wyjątkowy sezon F1. Takich zmian w stawce jeszcze nie było [OPINIA]

Red Bull traci cierpliwość do Pereza. Oficjalne ostrzeżenie dla Meksykanina

Max Verstappen mistrzem świata po raz trzeci! Dołącza tym samym do prestiżowego składu takich kierowców jak Ayrton Senna, Niki Lauda czy Jackie Stewart, a jednocześnie został drugim, najmłodszym kierowcą z trzema tytułami po Sebastianie Vettelu. Oczywiście zdobycie tytułu było spodziewane. To co obecnie w Formule 1 znacznie trudniej przewidzieć, to forma czołówki, poza Holendrem.

Katar po raz kolejny w tym sezonie udowodnił, jak zawzięta i wyrównana walka odbywa się o kolejne miejsca na podium czy wręcz pozycję między drugą a szóstą. Ileż mieliśmy w tym sezonie zmian w tej hierarchii.

Z superszybkim duetem Fernando Alonso-Aston Martin na początku i bardzo dużymi wahaniami formy zarówno Ferrari i Mercedesa, kandydaci do topowych lokat zmieniali się z wyścigu na wyścig. Wystarczył drobny, ale trafiony pakiet poprawek, a czasem wręcz detal w ustawieniu samochodu, żeby jeden z tej trójki teamów, wbrew temu co widzieliśmy np. tydzień czy dwa wcześniej, niespodziewanie zbliżył się do tempa Verstappena.

ZOBACZ WIDEO: Polski mistrz szczerze o swojej przemianie. "Byłem łobuzem"

W tym sensie aktualny sezon jest wyjątkowy, a GP Kataru tę tendencję potwierdziło. Carlos Sainz w pięknym stylu wygrywając, tak całkiem przecież niedawny Singapur (gdzie dla podkreślenia dominacji zdobył również pole position), w Katarze nie był w stanie zakwalifikować się do Q3. Mercedes, który w pierwszej części sezonu miał ogromne problemy, startował na Losail do wyścigu głównego z pozycji numer dwa i trzy.

Choć dla oddania atmosfery zmagań w piątek w Katarze należy dodać, że generalnie poważne problemy mieli debiutanci. Debiutanci na tym torze. Duży wiatr i pustynne warunki w parze z charakterystyką toru tworzyły specyficzne wymogi, które np. sprowokowały Sainza do żartu, że właśnie tutaj szybki byłby... jego ojciec. Na problemy z przyczepnością narzekał zatem niemal cały padok, a jednocześnie czasu na przygotowania i znalezienie tego idealnego ustawienia było wyjątkowo mało.

GP Kataru to jeden z weekendów z formatem sprintu, a więc z kwalifikacjami w piątek. Przed czasówką kierowcy mieli do dyspozycji raptem jeden wolny trening. Jeśli dodamy do tej mikstury jeszcze bardzo duży potencjał do przekraczania limitów toru, dostajemy gotowy przepis na ostrą i nie do końca przewidywalną rywalizację.

Sprint był chaotyczny, spora loteria z oponami, dużo neutralizacji. Verstappen pewnie mógłby powalczyć o zwycięstwo, ale zalecenia ze strony teamu były jasne - ukończyć na punktowanym miejscu, a druga pozycja po początkowo piątej, to całkiem niezły wynik na tak krótkim dystansie. Inna sprawa, że po kolizji z udziałem Sergio Pereza, tytuł Maxa Verstappena i tak był już przypieczętowany bez względu na wynik.

Gwiazdą samego sprintu był jednak jego zwycięzca Oscar Piastri. Szczególnie na tle swojego kolegi z zespołu - Lando Norrisa, który popełnił szereg błędów. Młody Australijczyk wypadł za to rewelacyjnie, a pamiętajmy, że Norris to nie od dziś topowy kierowca. Poprzeczka jeździecka w McLarenie jest zatem ustawiona niezmiernie wysoko. Można powiedzieć, że to właśnie McLaren, obok Mercedesa dysponuje najlepszym duetem kierowców, choć w Mercedesie nie bez znaczenia jest wiek Hamiltona, co ogranicza trochę perspektywę na wiele lat w przód.

Przy tak rozbudowanej przewadze Verstappena zdobycie tytułu było już od dawna kwestią czasu, ale nie ma wątpliwości, że psychologicznie jest to wydatna redukcja stresu. 26-latek mógł już bez presji podejść do niedzielnego wyścigu głównego.

Sprint miał, w moim przekonaniu właśnie w Katarze wyjątkową wagę. Wagę dla zespołów jako źródło informacji. Jasne było, że już na tak krótkim dystansie miękka mieszanka nie zdała egzaminu. Obciążenie opon i dość brutalny spadek ich parametrów był bardzo widoczny. Narzucony regulaminowo maksymalny dystans 18 okrążeń na jednym komplecie opon w niedzielnym wyścigu oznaczał minimum trzy pit-stopy.

Początek mieliśmy dramatyczny, a przy tym kontrowersyjny. Kolizja obu kierowców Mercedesa w pierwszym zakręcie musiała chyba wywołać deja vu u Toto Wolffa. Z pewnością przypomniały mu się natychmiast obrazy z pamiętnego GP Hiszpanii z 2016 roku, w trakcie ostrej rywalizacji Lewisa Hamiltona z Nico Rosbergiem. Przedstawiałem swoje wnioski z sytuacji kadrowej w Mercedesie po wyścigu w Singapurze. Fakty są proste. Russella w 2016 roku w F1 nie było, ale był Hamilton.

Szkoda szansy na wynik, ponieważ jak pisałem wcześniej, nie zawsze Mercedes dysponował w tym sezonie szybkim, konkurencyjnym samochodem, a tutaj owszem. W połączeniu z karami dla kierowców McLarena po kwalifikacjach, pozycje startowe były wręcz optymalne, a końcowo czwarte miejsce Russella potwierdziło, że z tempem wyścigowym również nie było najgorzej. Moim zdaniem sam incydent to jednoznaczna wina Hamiltona, którą początkowo, w swoim stylu Lewis próbował przerzucić na George'a.

A propos kar. W wyścigu mieliśmy swoistą kumulację. Podobnie jak w Austrii. Chodzi oczywiście o wspomniane limity toru. W skali wyścigu jest to temat zdecydowanie kontrowersyjny. Nie bez racji są zarzuty, że rozmywa to w dużym stopniu klarowność rywalizacji, ale trzeba jednocześnie obiektywnie przyznać, że np. Verstappen w żadnym momencie wyścigu taką karą zagrożony nie był. No właśnie.

Oprócz fenomenalnego poziomu i formy duży wpływ miała moim zdaniem jazda na luzie. Max miał wszystko pod kontrolą, wykonywał precyzyjny plan, najlepsze okrążenie padło dokładnie w tym momencie, w którym miało paść, bez możliwości kontry ze strony innych kierowców. Perez jest niestety daleko od porównywalnego poziomu kontroli, a tym samym i swoistego luzu. Efekt? Dwie kary pięciosekundowe. Temat Meksykanina chyba będzie od teraz głównym problemem Red Bull Racing. Tytuł w rękach Verstappena, więc celem powinna być obrona drugiego miejsca w kwalifikacji kierowców. Pozycje 1-2 na koniec sezonu to coś, co Red Bullowi jeszcze nigdy się nie udało.

Jarosław Wierczuk

Czytaj także:
- Temperatura sięgała 80 st. C. Zwymiotował do kasku podczas GP Kataru
- "Zaczyna się pogarszać wzrok, puls bije jak szalony". Kierowcy na skraju wyczerpania