Ice speedway: Rosja prowadzi 110:34

W zawodach o indywidualne mistrzostwo świata w ice speedwayu raptem siedmiu zwycięskich zawodników nie nosiło rosyjskiego nazwiska.

Szwedzi Stenlund i Serenius przeszli do historii jako dwukrotni pogromcy Rosjan.

Jeżeli od lat jesteśmy świadkami drużynowej hegemonii Rosjan w wyścigach motocyklowych na lodzie, to siłą rzeczy nie dziwi fakt ich dominacji w zawodach indywidualnych. Rosjanie w ice racingu są jak Chiny w stołowym tenisie. Siła ich reprezentacji jest tak wielka, że praktycznie między sobą mogą ustalać, kto jakie medale wywalczy.

Indywidualne mistrzostwa świata rozgrywane są od 1966 roku. Do roku 1993 miały charakter jedno lub dwudniowych turniejów. Od roku 1994 do czasów obecnych mistrza świata wyłania się podczas serii Grand Prix, składającej się z czterech dwudniowych turniejów. Wyjątkami były tu sezony 1997 i 2000, gdy zawody rozegrano według starego, jedno-turniejowego systemu.

Do miana prawdziwych bohaterów urastają Szwedzi Erik Stenlund (1984, 1988) oraz Per Olof Serenius (1995, 2002), którzy dwukrotnie odbierali złoto Rosjanom. Sztuka ta udała się także Czechom Antoninowi Szwabowi (1970), Milanowi Spince (1974), a także Finowi Jarmo Hirvasoja (1990).

Multimedaliści indywidualnych mistrzostw świata (1966-1993):

ZawodnikKrajZłotoSrebroBrązRazem
G. Kadyrow Rosja 6 1 1 8
S. Tarabanko Rosja 4 1 0 5
J. Iwanow Rosja 3 2 0 5
A. Bondarenko Rosja 2 1 0 3
E. Stenlund Szwecja 2 0 2 4
S. Kazakow Rosja 2 0 0 2
W. Suchow Rosja 1 4 2 7
B. Samorodow Rosja 1 1 1 3
M. Spinka Czechy 1 1 1 3
W. Cyborow Rosja 0 3 1 4

W dwudziestu dotychczas rozegranych edycjach Grand Prix, aż dziesięciokrotnie Rosjanie zajmowali wszystkie stopnie podium. Do historii przeszły nazwiska Aleksandra Bałaszowa, który sześć lat pod rząd nie schodził z podium mistrzostw świata, czy żywej legendy Nikołaja Krasnikowa, który w analogicznej dziewięcioletniej serii zdobył pod rząd osiem złotych medali. Ciekawostką jest fakt, że Wiaczesław Nikulin zdobywał medale dla dwóch krajów. Najpierw cztery razy wywalczył brąz dla Rosji, a następnie po przesiedleniu do Niemiec, do dorobku naszego zachodniego sąsiada dorzucił jeszcze dwa brązy i wieńczące jego karierę srebro.

Medaliści cyklu Grand Prix:

RokZłotoSrebroBrąz
1994 A.Bałaszow (Rosja) P.O.Serenius (Szwecja) W.Nikulin (Rosja)
1995 P.O.Serenius (Szwecja) A.Bałaszow (Rosja) W.Nikulin (Rosja)
1996 A.Bałaszow (Rosja) J.Polikarpow (Rosja) W.Nikulin (Rosja
1997 K.Drogalin (Rosja) A.Bałaszow (Rosja) J.Albom (Finlandia)
1998 A.Balaszow (Rosja) K.Drogalin (Rosja) W.Nikulin (Rosja)
1999 W.Fadiejew (Rosja) A.Bałaszow (Rosja) W.Nikulin (Niemcy)
2000 K.Drogalin (Rosja) F.Zorn (Austria) W.Fadiejew (Rosja)
2001 K.Drogalin (Rosja) W.Fadiejew (Rosja) W.Nikulin (Niemcy)
2002 P.O.Serenius (Szwecja) W.Nikulin (Niemcy) J.Polikarpow (Rosja)
2003 W.Chomicewicz (Rosja) G.Bauer (Niemcy) W.Łumpow (Rosja)
2004 D.Bułankin (Rosja) W.Chomicewicz (Rosja) N.Krasnikow (Rosja)
2005 N.Krasnikow (Rosja) W.Chomicewicz (Rosja) I.Iwanow (Rosja)
2006 N.Krasnikow (Rosja) J.Baziejew (Rosja) M.Bogdanow (Rosja)
2007 N.Krasnikow (Rosja) W.Chomicewicz (Rosja) I.Iwanow (Rosja)
2008 N.Krasnikow (Rosja) D.Chomicewicz (Rosja) F.Zorn (Austria)
2009 N.Krasnikow (Rosja) D.Iwanow (Rosja) F.Zorn (Austria)
2010 N.Krasnikow (Rosja) D.Iwanow (Rosja) D.Chomicewicz (Rosja)
2011 N.Krasnikow (Rosja) I.Kononow (Rosja) D.Iwanow (Rosja)
2012 N.Krasnikow (Rosja) D.Iwanow (Rosja) D.Chomicewicz (Rosja)
2013 D.Iwanow (Rosja) D.Kołtakow (Rosja) D.Chomicewicz (Rosja)

W dotychczasowej historii zmagań o indywidualne mistrzostwo świata Rosjanie wywalczyli trzy razy tyle medali, co zawodnicy wszystkich pozostałych krajów, w jakich uprawia się zimowe ściganie na motocyklach. Czy w zbliżającym się sezonie może im ktoś zagrozić? Fachowcy największe szanse dają Austriakowi Franzowi Zornowi. Być może do czołówki spróbuje wedrzeć się jego rodak Harald Simon, który obecnie intensywnie trenuje w Rosji.
 
Medalowa klasyfikacja wszech czasów w IMŚ:

MiejsceKrajZłotoSrebroBrązRazem
1. ZSRR/WNP/Rosja 41 37 32 110
2. Szwecja 4 4 5 13
3. Czechosłowacja/Czechy 2 3 4 9
4. Finlandia 1 1 1 3
5. RFN/Niemcy 0 2 4 6
6. Austria 0 1 2 3
Źródło artykułu: