Robert Podoliński: Szkoda, że to pan sędzia był aktorem

: moje uwagi były formułowane - "na gorąco" i stąd moja zdecydowana reakcja i zarzuty pod adresem sędziowania. Zawsze będę tak nazywał "gwizdków" - którzy w jakiś sposób ( świadomie, czy nieświadomie ) wypaczają wynik na boisku. W tym sensie - nie ma dla nich żadnego tłumaczenia. Zauważyłem, że - relatywizuje się historię ( np. w komentarzach -NCi C+). Być może wydałem nie sprawiedliwy wyrok - jeżeli tak to przepraszam Nikogo nie zamierzałem oskarżać - bez dowodów. Ale - to jest w treści konkluzji tego pierwotnego tekstu. Po meczu - sam trener Podoliński był zbulwersowany - i o "dziwo" - odniósł takie same wrażenia. A przecież - mimo że został usunięty poza ławkę - był bliżej zdarzenia . Jak się okazało - mecz GKS miał jakąś 100 - tną oprawę. Miał więc dla GKS duże znaczenie propagandowe ! Odtwarzając mecz - widać wiele nie uzasadnionych na szkodę Cracovii interwencji sędziego. Nie gwizdał fauli na Budzińskim, Kicie, Czy Covilo. A sam karny - mimo powtórek dalej pogłębia wątpliwości. Stosując Stop klatkę - widać przepychankę Ślusarza z Żytko w polu karnym. Sędzia stoi za nimi i widzi doskonale całą sytuację - a mianowicie : spóźniony Żytko - przez ułamek sekundy, lewą ręką obejmuje Ślusarza - a prawą stara się go zablokować (przez ułamek sekundy - jego ręka obejmuje przegub ) prawej ręki piłkarza GKS. Nie ma to jednak znaczenia - w akcji GKS - u . Obaj piłkarze obok siebie - przewracają się przodem na murawę. Z tym, że - Ślusarski zrobił to celowo ( czując lekki kontakt z Żytko - na sobie ) i wtedy miękko i " teatralnie" - położył się na murawie, tj. ( obok zawodnika Cracovii ). Jego mina świadczyła, że zamierzał w ten sposób nabrać sędziego - bo od razu ( odwrócił się do niego ) - by wymusić jego reakcję. Sędzia - który nie odczytał tego jako "markowania ( rzeczywistego faulu ) - uległ jego sugestii i tym samym ( kilka minut przed końcem meczu - tj. przy stanie 0:0 ), odgwizdując 11-tkę ( wpłynął tę decyzją ) - na końcowy wynik meczu. Tylko dzięki konsekwencji i determinacji zawodników Cracovii ) - nie doszło do skandalu ( po strzeleniu przez nich bramki wyrównującej ). Niesmak jednak zostaje. A trener Pasów ma rację - bo zachwiana została zasada i sens sprawiedliwej walki na boisku piłkarskim. Przecież takie zachowania ( gdy się ciągnie za koszule, blokuje, czy przytrzymuje za rękę innego zawodnika ) są nagminne i nikt tak "bezrefleksyjnie" - nie gwiżdże każdej i wątpliwej sytuacji ( zwłaszcza, gdy może to mieć zasadnicze znaczenie ) - dla końcowego wyniku - samego meczu. Upieram się więc przy tym - że sędzia: Marciniak - nie powinien odgwizdywać tej 11 - tki , bo - piłkarz Cracovii, jednoznacznie nie sfaulował. Było to w dynamicznej walce ( podczas próby dojścia ) do piłki. A ponadto - trzeba brać pod uwagę oczywistość, że przewrócić "wielkoluda" Ślusarza - nie jest tak łatwo. Tej refleksji nie miał jednak na boisku - sędzia : Marciniak. Inne jego wyczyny sędziowskie - budzą także wątpliwości - co też było uzasadnione moim poprzednim stwierdzeniom, w tekście. GKS w całym zaś meczu ustępowała Cracovii - trener Podoliński - przygotował zespół do walki ( co też pozytywnie zaskoczyło ). Taktycznie - zamknięto drogę M. Makowi ( indywidualnym kryciem ) i wszechstronnemu - Wrońskiemu ( który opuścił później boisko ). GKS - w wyniku nieobecności kluczowego Poźniaka - i wobec pierwotnego braku Prochicia ( który wszedł później ) - nie prezentował się już tak wszechstronnie ( jak w poprzednim meczu z Jagą ). Trener starał się zmienić taktykę - rozgrywając więcej z lewej strony. Jednak warianty te ( w przeciwieństwie do już wyćwiczonych ) - nie były skuteczne. Po zejściu Wrońskiego, akcje GKS - były jeszcze bardziej "jałowe". Zamknięty Mak i pilnowany Ślusarski - niewiele zdziałali. Stąd - nerwowość - o wynik. Sędzia niestety wpisał się w ten scenariusz !