Oficjalnie: Nicki Bille Nielsen opuścił Lecha Poznań i zagra w Grecji

sportowy. Występy w trzynastu klubach przez lata, przez dekadę, a przecież pierwszą bramkę strzelił tu na Bułgarskiej z Termaliką i było to już przecież 2 lata temu. Coś niewiarygodnego! Co tydzień siadaliśmy, jak do telenoweli, żeby właśnie oglądać tę rywalizację. Fenomen socjologiczny! Ileż rzeczy można było mu przypisać podczas tej kariery? Że można w życiu mieć ewidentnie mocną głowę. Że jest człowiekiem rzetelnym, solidnym, posłańcem wielkich wiadomości, wielkiej nadziei. Zaczynał jako idol kryzysowy, który przyjechał do Poznania zastąpić Dennisa Thomallę. Fenomen społeczny. Przecież my, dzięki tym jego występom, żyliśmy życiem zastępczym. Był powodem ogromnej zbiorowej radości. Dał nam wiele. Bardzo wiele… Mam nadzieję, że z tych młodych chłopaków z Akademii, którzy dzisiaj mają aspiracje, którzy oglądali Nickiego na boisku, jak Paweł Tomczyk, który powiedział, że Nicki go natchnął. Że uwierzą, że nie zmarnujemy tego fenomenu, jaki się stworzył przy oglądaniu meczów. Tego fenomenu popularności – 22 tys. widzów, gdy pieczętował awans z Haugesund. 37 tys. widzów – mecz Lech-Legia. Jego ostatnia asysta przy bramce Makiego i ta wielka radość nas, ludzi, którzy go oglądaliśmy. Państwo przed ekranami krzycząc, skacząc… Ja także krzycząc, skacząc… Po prostu… Było pięknie i coś się niewątpliwie zamknęło, ale miejmy nadzieję, że w sporcie będzie jakaś próba kontynuacji. Nielsenomanii już nie będzie nigdy. Natomiast ważne, żeby były sukcesy sportowe i żeby coś po Nickim trwałego, bardzo trwałego, zostało. Dziękujemy Ci bardzo, Nicki! Dziękuję Państwu. Do usłyszenia.