Paweł Kryszałowicz pokonał nowotwór i wrócił na boisko. "Nie róbmy z tego wielkiego halo. Człowieka ciągnie do gry"

Bartłomiej Bukowski 19 Października 2020, 15:06

Newspix / MICHAL CHWIEDUK / FOKUSMEDIA.COM.PL / Na zdjęciu: Paweł Kryszałowicz

• PKO Ekstraklasa. Dlaczego polskie kluby nie podają nazwisk zakażonych? "Kontuzją nie da się zarazić"

- Wypadło sześciu piłkarzy, jednego mi zabrali do pierwszej drużyny, jechaliśmy na mecz i mieliśmy tylko gołą "dziesiątkę". Nie wypadało nie pomóc, a że człowiek wciąż się gdzieś tam jeszcze rusza, to wszedłem na boisko, by trochę pomóc, podyrygować ze środka boiska. Nie róbmy z tego wielkiego "halo" - mówi WP SportoweFakty uczestnik MŚ 2002.

Powrót Kryszałowicza do gry ma szczególny wymiar z innego powodu. Jeszcze niedawno w ogóle nie myślał o ponownym uprawianiu sportu. W lutym 2018 roku Polskę obiegła informacja, że "Kryszał" zmaga się z nowotworem jelita grubego. Półtora roku później ogłosił, że wygrał najważniejszy mecz w życiu - pokonał chorobę.

- Jestem po leczeniu, zacząłem uprawiać sport. Może trochę w innym wymiarze, troszkę siłowni, troszkę crossfitu, żeby dojść do jakiejś tam formy, żeby mięśnie odżyły - tłumaczy. - Generalnie czuję się dobrze. Nieraz na treningu zespołu, gdy kogoś brakuje, to wejdę na parę minut do gierki. Wiadomo, człowiek całe życie przy sporcie, to go ciągnie - uśmiecha się.

Nie zamierza jednak wracać na boisko na stałe. Nawet na poziomie A klasy. - Jestem po dużych przejściach zdrowotnych, to była wyjątkowa sytuacja. Jak mieli grać w dziesięciu, to chociaż stałem jako jedenasty - opowiada.

W rozmowie z portalem "Łączy Nas Piłka", którego udzielił po pokonaniu choroby, podkreślał, jak ważne jest dla niego, że znów może działać w futbolu. - Na szczęście udało mi się pokonać raka i wrócić do tego, co kocham, czyli być w świecie piłki - mówił. Teraz, jak sam przyznaje, wciąż ciągnie go do gry, jednak co innego chęci, a co innego możliwości organizmu.

- Wciąż mam do czynienia z piłką. Dla przyjemności trenuję u mnie w klubie drugi zespół, tak więc od czasu do czasu wejdę do gierki, czy pograć w dziadka. Także piłkarsko nie ma problemu. Ja inaczej widzę piłkę, oczy by chciały, głowa by chciała zagrać, ale nogi już nie podają. Tak to w tej chwili wygląda - tłumaczy.

Kryszałowicz przez wiele lat grał w Ekstraklasie, Bundeslidze i na jej zapleczu w barwach
Amiki Wronki, Wisły Kraków i Eintrachtu Frankfurt. Na koniec kariery wrócił jednak do rodzinnego Słupska i w 2010 roku zakończył karierę jako zawodnik macierzystego Gryfa. Teraz jest wiceprezesem klubu i trenerem drugiego zespołu.

- Przede wszystkim zakładanie koszulki w swoim klubie, w którym się wychowało, to zawsze jest fajne przeżycie, człowiek chce do tego dążyć. Jednak teraz mam już tyle lat, że chyba był to ostatni mecz. Powiedziałem chłopakom, że raz z nimi w tym sezonie zagram. Co prawda myślałem, że wydarzy się to pod koniec sezonu, jak już będzie ciepło, ale sytuacja jednak zmusiła mnie do tego, żebym pomógł już teraz - mówi.

Po 11 kolejkach prowadzony przez niego Gryf II jest wiceliderem słupskiej A klasy. Ma na koncie 25 punktów, do lidera - Stali Jezierzyce - traci trzy "oczka".

Czytaj także:
- Bundesliga. Robert Lewandowski piłkarzem kolejki. Drugi raz z rzędu
- Transfery. Dyrektor SSC Napoli zabrał głos ws. Arkadiusza Milika. "Konsekwencje są naturalne"