Michniewicz - kolejny "otruty" złotem. Klątwa dopadła wielu przed nim

Maciej Kmita 26 Października 2021, 18:33

Newspix / LUKASZ GROCHALA / CYFRASPORT / Na zdjęciu: Czesław Michniewicz

• Kulisy rewolucji w Legii. Nowy trener zabrał głos

Mioduski miał jednak podstawy do tego, by zakończyć współpracę z trenerem. Ten wprowadził Legię do fazy grupowej Ligi Europy - na taki sukces przy Łazienkowskiej 3 czekano pięć długich lat. Z drugiej strony, sytuacja drużyny w PKO Ekstraklasie jest fatalna. Wygranie ligi, co dla Wojskowych jest priorytetem, wydaje się w tej chwili nierealne.

Legia znalazła się w takiej ligowej zapaści, jakiej nie pamiętają nawet jej najstarsi kibice. W 10 meczach doznała 7 porażek - więcej niż w całym poprzednim sezonie (4). Do tego przegrała cztery ostatnie spotkania - nie zdarzyło się jej to od 1958 roku. Więcej TUTAJ. W tej chwili do lidera traci aż 18 punktów - nie było w historii polskiej piłki zespołu, który zdobył tytuł, mając taką stratę na tym etapie rozgrywek.

Warszawskie rodeo

Michniewicz został zwolniony przy pierwszym poważnym kryzysie za jego kadencji. Raptem 180 dni po zdobyciu z Legią tytułu i to mimo wprowadzenia Legii do Ligi Europy. 51-latek nie jest jednak wyjątkiem - szybkie pożegnania z trenerami-mistrzami to raczej niechlubny zwyczaj w PKO Ekstraklasie. Albo plaga bądź klątwa.

W XXI wieku ofiarami podobnego "zatrucia złotem" zostało aż 14 szkoleniowców. Tylu z nich nie przetrwało na stanowisku pierwszego sezonu po zdobyciu mistrzostwa Polski. 10 z nich, jak teraz Michniewicz, zostało zwolnionych jeszcze w trakcie rundy jesiennej.

A w Legii Mioduskiego wygranie ligi to jak przyjęcie zaproszenia na udział w rodeo. Najszybciej z konia spadł Aleksandar Vuković - poprzednik Michniewicza został zwolniony 71 dni po wywalczeniu tytułu. Długo na stanowisku nie utrzymali się też Dean Klafurić (73) i Jacek Magiera (101). Najwytrwalszy był Michniewicz - pracował 180 dni po mistrzostwie. Dotrwał do 25 października.

Osobnymi przypadkami są Werner Liczka (2005) i Stanisław Czerczesow (2016). Tego pierwszego Bogusław Cupiał zwolnił z Wisły Kraków... 18 dni po zdobyciu mistrzostwa. Z kolei Rosjanin sam poprosił o rozwiązanie kontraktu dwa tygodnie po sięgnięciu z Legią po tytuł.

Oszukać przeznaczenie

Czerczesow oszukał przeznaczenie, ale uniknięcie go w trakcie sezonu jest dla trenerów mistrzów bardzo trudne. Gdy ich drużyny słabo prezentowały się w Europie, to nie broniła ich nawet dominacja w lidze. Przekonali się o tym Jan Urban (2013), Kasperczak (2004) i Skorża (2009).

Wszyscy zostali zwolnieni jako liderzy Ekstraklasy, bo ich zespoły skompromitowały się w rozgrywkach UEFA. Legia Urbana w fazie grupowej Ligi Europy, Wisła Kasperczaka w Pucharze UEFA z Dinamem Tbilisi, a Wisła Skorży w eliminacjach Ligi Mistrzów z Levadią Tallin.

Dla innych, jak Jacek Zieliński (2010) czy Skorża (2015) w Lechu, polisy nie stanowiły za to dobre wyniki w Europie. Obaj wprowadzili Kolejorza do Ligi Europy, ale zrobili to kosztem Ekstraklasy i zostali zwolnieni. Robert Maaskant (2011) natomiast zrobił coś, czego Cupiał nie wybaczał - musiał odejść, bo przegrał derby. Holendra nie obronił nawet awans do Ligi Europy i niezła gra w Ekstraklasie.

Niewielu przetrwało

Spośród 21 mistrzów Polski w tym stuleciu cały kolejny sezon na stanowisku przetrwali tylko Dragomir Okuka (Legia), Henryk Kasperczak (Wisła), Maciej Skorża (Wisła), Henning Berg (Legia) i Waldemar Fornalik (Piast).

Warto wspomnieć, że Kasperczak i Skorża jako jedyni w XXI wieku zdobyli mistrzostwo Polski dwa razy z rzędu, by... stracić pracę, gdy szli po trzeci kolejny tytuł. Obu Cupiał zwolnił, gdy Wisła była liderem tabeli.

Fornalik jest natomiast ewenementem w skali ligi. Nadal pracuje w Gliwicach, choć od mistrzowskiego sezonu Piasta minęło już 2,5 roku. Nie było w historii ekstraklasy drugiego takiego przypadku, by trener-mistrz utrzymał się na stanowisku tak długo, nie zdobywając kolejnych tytułów.