Rok temu niemal zginął. Los odpłacił mu medalem w Pjongczangu

Łukasz Kuczera 12 Lutego 2018, 15:00

Instagram / Mark McMorris po makabrycznym wypadku w marcu 2017 roku

W sezonie 2016/17 kanadyjski snowboardzista zgarnął Kryształową Kulę w konkurencji PAR oraz Big Air. W slopestyle'u był trzeci. To był najlepszy okres w jego karierze. Ale nie trwał długo, bo pod koniec marca 2017 roku, wspólnie z grupką przyjaciół, udał się do kanadyjskiego Whistler. Warunki do jazdy nie były najlepsze. Mgła, ograniczona widoczność. Łatwo w tej sytuacji o błąd. McMorris wypadł z trasy i uderzył w drzewo. Jego stan był krytyczny. Od razu trafił na odział intensywnej terapii szpitala w Vancouver.

McMorris miał złamaną szczękę, lewe ramię, pękniętą śledzionę, złamaną miednicę, połamanych kilka żeber oraz zapadnięte lewe płuco. W Vancouver przeszedł szereg zabiegów, zanim lekarze zyskali pewność, że wyjdzie cało z tego wypadku.

- Zaraz po uderzeniu w drzewo, wiedział, że sytuacja jest do bani. Cierpiał - mówił po tym incydencie w "CBC News" Craig McMorris, starszy brat Micka, który również uprawia snowboard. - Okłamywał się, że wszystko jest dobrze. Powtarzał, że jego kręgosłup jest cały, bo ma czucie w nogach. Minęło kilka minut, w trakcie których leżał nieruchomo w śniegu, i zaczęło do niego wszystko docierać. Może nogi były w porządku, ale reszta ciała nie. Jednak wiemy, jaki jest Mark. Wrócił na deskę pięć miesięcy po złamaniu uda. Dlatego nie mam wątpliwości, że w jego głowie pojawi się myśl, aby podjąć próbę kolejnego powrotu.

Wielki powrót

Jakiś czas potem brat zawodnika był pytany, czy brat - jego zdaniem - może w ógóle marzyć choć w małym procencie o wyjeździe na igrzyska? - Jest świeżo po wypadku, więc może za wcześnie o tym mówić, ale wydaje mi się, że pojedzie - szokował Craig. - To jest dla niego najważniejsza rzecz w życiu. Jeśli ktokolwiek może tak szybko uporać się z kontuzją, to tylko on - dodawał.

Brat się nie mylił. 24-latek podjął walkę o powrót. Do zdrowia, do sportu. Los mu za to odpłacił. Jedenaście miesięcy po tych wydarzeniach Kanadyjczyk znów płakał. Tyle że ze szczęścia. Na jego szyi zawisł brązowy medal zdobyty w slopestyle'u.

- To wyjątkowe uczucie, że po tym wszystkim, co przeszedłem, mogę stanąć na podium. W ostatnich latach często pauzowałem z powodu kontuzji i nie było łatwo. Teraz dałem z siebie wszystko. Wykonałem niemal idealny przejazd, który był bliski zapewnienia mi złota. Mam brąz i nie zamierzam się tym martwić. Muszę się uszczypnąć, bo po tym, co przeszedłem, powinienem mieć trwałe uszczerbki na zdrowiu. Dopóki zdrowie pozwala mi na jazdę na desce i czerpanie radości z tego, kolor medalu nie ma znaczenia. To i tak jest wyjątkowa chwila - powiedział McMorris.

Za cztery lata, gdy rozgrywane będą kolejne igrzyska olimpijskie, McMorris będzie mieć 28 lat. Jeśli tylko los będzie dla niego łaskawy i ominą go kolejne wypadki oraz kontuzje, być może znów będzie płakać ze szczęścia. Tym razem na najwyższym stopniu podium.

Niebanalna kariera

• Łukasz Kuczera: Ktoś ma jaja w Pjongczangu. Przełożenie konkursu możliwe (komentarz)

McMorris postawił na slopestyle, czyli bardzo niebezpieczny rodzaj snowboardu. Polega on na wykonywaniu szeregu różnych ewolucji. Dlatego jest niezwykle kontuzjogenny, ale też widowiskowy. Wchodzi w skład imprezy Winter X-Games, która nie jest zbyt popularna w naszym kraju. Kanadyjczyk zdobył w niej szereg medali. Na dziś jego dorobek w Winter X-Games to 16 "krążków", z czego 7 jest z tego najcenniejszego kruszcu.

Rosnące zainteresowanie slopestyle'm sprawiło, że został on włączony do programu igrzysk olimpijskich w Soczi.

Start w Soczi ze złamanymi żebrami

McMorris przekonał się o tym, że uprawianie tej ekstremalnej wersji snowboardu jest niezwykle niebezpieczne tuż przed rozpoczęciem rywalizacji w Soczi. Kanadyjczyk zanotował upadek podczas Winter X-Games. Stracił przez to nie tylko szanse na obronę złotego medalu, ale przyszło mu też startować z kontuzją w Soczi. Był mocno poobijany, miał złamane żebro. Nie zamierzał jednak zrezygnować z występu w igrzyskach olimpijskich.

- Postęp, jeśli chodzi o mój stan zdrowia, jest niesamowity. Trudno to wytłumaczyć. W pewnym momencie nie sądziłem, że start będzie możliwy, ale oto jestem. Chodzenie po lotnisku jednak różni się od jazdy na desce - mówił po wylądowaniu w Rosji w 2014 roku.

W Soczi znów dopadł go pech. W kwalifikacjach upadł, przez co stracił szansę na bezpośredni awans do finałowej rozgrywki. Musiał poprawić się w drugim przejeździe i to się udało. W półfinale zdobył jedną z wyższych not sędziowskich. W decydującej rozgrywce znów leżał na ziemi. W kolejnej próbie poprawił się na tyle, że wystarczyło to do brązowego medalu.

- Wejście na podium igrzysk olimpijskich to spełnienie moich marzeń. Nie mogę tego wyjaśnić. Ostatnie tygodnie były szalone. Czuję się, jakbym jeździł kolejką górską tam i z powrotem - stwierdził po historycznym sukcesie.

Złamana kość udowa

Wydawać się mogło, że po igrzyskach w Soczi jego kariera nabierze rozpędu. Wprawdzie kanadyjski sportowiec dorzucił kolejne medale w Winter X-Games, ale jego rozwój wyhamowała kolejna kontuzja. W lutym 2016 roku podczas zawodów w Los Angeles popełnił błąd podczas wykonywania potrójnego korkociągu. Źle wylądował i poważnie złamał kość udową.

McMorrisem zajęli się najlepsi specjaliści. Trafił pod opiekę kliniki w Vancouver, gdzie szybko postawiono go na nogi. Już w lipcu, nieco ponad pięć miesięcy od feralnego zderzania, ponownie jeździł na desce. Wybrał się do Australii z przyjaciółmi, by sprawdzić, czy z nogą wszystko w porządku.

Walka McMorrisa z urazem zainteresowała na tyle organizatorów Winter X-Games, że postanowili mu towarzyszyć z kamerami podczas jego rehabilitacji. Dokument o walce Kanadyjczyka o powrót do sprawności liczył cztery odcinki. Został wyemitowany w październiku 2016 roku, wśród fanów snowboardu cieszył się ogromną popularnością.

Follow @Kuczer13