Na dużej skoczni po raz 23. Kamil Stoch może dołączyć do największych sław

Konkurs indywidualny na dużej skoczni obecny jest w programie igrzysk od samego początku, a więc od zmagań w Chamonix. Pierwszym mistrzem został Jacob Tullin Thams. W Pjongczangu tytułu broni Kamil Stoch.

Mateusz Kozanecki 17 Lutego 2018, 08:06

Getty Images / Lars Baron / Na zdjęciu: Kamil Stoch

Pjongczang 2018. Polscy kibice optymistami przed zmaganiami skoczków i Justyny Kowalczyk

Pierwszy konkurs skoków narciarskich na zimowych igrzyskach olimpijskich przeprowadzono już w 1924 roku w Chamonix. Zawodnicy rywalizowali wówczas na obiekcie o punkcie konstrukcyjnym umieszczonym na 50. metrze. Złoto powędrowało w ręce Jacoba Tullina Thamsa. Warto dodać, że Norweg dwanaście lat później zdobył srebro w żeglarstwie na letnich igrzyskach w Berlinie.

Przez kilkadziesiąt lat norwescy skoczkowie dominowali w olimpijskiej rywalizacji. Ich hegemonię przerwał dopiero w 1956 roku Antti Hyvarinen z Finlandii. Później Norweg stanął na najwyższym stopniu podium tylko raz (!), a miało to miejsce w Innsbrucku w 1964 roku.

Polacy na swój pierwszy medal musieli czekać do igrzysk w Sapporo, choć już przed II Wojną Światową nasz skoczek miał szansę stanąć na podium. Stanisław Marusarz po skokach na 73 i 75,5 metra ostatecznie został sklasyfikowany na piątej pozycji. Impas przełamał dopiero Wojciech Fortuna, który sensacyjnie zdobył złoto na Okurayamie.

Biało-Czerwoni mają na swoim koncie łącznie cztery medale zdobyte w rywalizacji na dużej skoczni. Oprócz Wojciecha Fortuny na podium stawali jeszcze Adam Małysz (dwa srebrne medale) oraz Kamil Stoch (złoto w Soczi).

ZOBACZ WIDEO: Michał Bugno z Pjongczangu: Za każdym z polskich skoczków ciągną się koreańskie demony

Historia zimowych igrzysk olimpijskich zna zaledwie dwa przypadki, aby zawodnik zdołał obronić tytuł mistrzowski. Jako pierwszy sztuki tej dokonał Birger Ruud. Norweg był najlepszy w Lake Placid, a także cztery lata później w Garmisch-Partenkirchen. Dwa zwycięstwa z rzędu odniósł także Matti Nykanen, najlepszy w Sarajewie i Calgary. Do tego grona ma szansę dołączyć Kamil Stoch, o ile uda mu się wygrać w Pjongczangu.

Historia olimpijskich konkursów na dużej skoczni (1924-2014):

Rok	Skocznia	Złoto	Srebro	Brąz	Najlepszy Polak
1924	K-50	Jacob Tullin Thams (NOR)	Narve Bonna (NOR)	Anders Haugen (USA)	21. Andrzej Krzeptowski
1928	K-66	Alf Andersen (NOR)	Sigmund Ruud (NOR)	Rudolf Burkert (CSRS)	23. Stanisław Gąsienica-Sieczka
1932	K-61	Birger Ruud (NOR)	Hans Beck (NOR)	Kare Walberg (NOR)	12. Bronisław Czech
1936	K-80	Birger Ruud (NOR)	Sven Eriksson (SWE)	Reidar Andersen (NOR)	5. Stanisław Marusarz
1948	K-68	Petter Hugsted (NOR)	Birger Ruud (NOR)	Thorleif Schjelderup (NOR)	27. Stanisław Marusarz
1952	K-72	Arnfinn Bergmann (NOR)	Torbjorn Falkanger (NOR)	Karl Holmstroem (SWE)	24. Antoni Wieczorek
1956	K-80	Antti Hyvarinen (FIN)	Aulis Kallakorpi (FIN)	Harry Glass (NRD)	16. Władysław Tajner
1960	K-80	Helmut Recknagel (NRD)	Niilo Halonen (FIN)	Otto Leodolter (AUT)	31. Władysław Tajner
1964	K-81	Toralf Engan (NOR)	Veikko Kankkonen (FIN)	Togeir Brandtzaeg (NOR)	9. Józef Przybyła
1968	K-90	Władimir Biełousow (ZSRR)	Jiri Raska (CSRS)	Lars Grini (NOR)	14. Józef Przybyła
1972	K-110	Wojciech Fortuna (POL)	Walter Steiner (SUI)	Rainer Schmidt (NRD)	1. Wojciech Fortuna (POL)
1976	K-104	Karl Schnabl (AUT)	Toni Innauer (AUT)	Henry Glass (NRD)	37. Stanisław Bobak
1980	K-114	Jouko Tormanen (FIN)	Hubert Neuper (AUT)	Jari Puikkonen (FIN)	14. Piotr Fijas
1984	K-112	Matti Nykanen (FIN)	Jens Weissflog (NRD)	Pavel Ploc (CSRS)	17. Piotr Fijas
1988	K-114	Matti Nykanen (FIN)	Erik Johnsen (NOR)	Matjaz Debelak (JUG)	13. Piotr Fijas
1992	K-120	Toni Nieminen (FIN)	Martin Hoellwart (AUT)	Heinz Kuttin (AUT)	49. Zbigniew Klimowski
1994	K-120	Jens Weissflog (GER)	Espen Bredesen (NOR)	Andreas Goldberger (AUT)	31. Wojciech Skupień
1998	K-120	Kazuyoshi Funaki (JPN)	Jani Soininen (FIN)	Masahiko Harada (JPN)	11. Wojciech Skupień
2002	K-120	Simon Ammann (SUI)	Adam Małysz (POL)	Matti Hautamaeki (FIN)	2. Adam Małysz
2006	K-125	Thomas Morgenstern (AUT)	Andreas Kofler (AUT)	Lars Bystoel (NOR)	14. Adam Małysz
2010	K-125	Simon Ammann (SUI)	Adam Małysz (POL)	Gregor Schlierenzauer (AUT)	2. Adam Małysz
2014	K-125	Kamil Stoch (POL)	Noriaki Kasai (JPN)	Peter Prevc (SLO)	1. Kamil Stoch

Najbardziej wyrównanym konkursem w historii igrzysk był ten z 1972 roku. Wojciech Fortuna zwyciężając na Okurayamie miał zaledwie 0,1 pkt przewagi nad drugim Walterem Steinerem. Co ciekawe, Tauno Kayhko, zdobywca czwartego miejsca, stracił do triumfatora 0,6 pkt (0,1 do podium).

Najniższą możliwą różnicą Thomas Morgenstern pokonał w Vancouver swojego rodaka Andreasa Koflera. Tamten konkurs przebiegł jednak pod dyktando Austriaków, którzy zdeklasowali swoich przeciwników.

Najniższe różnice punktowe pomiędzy zwycięzcą a drugim zawodnikiem:

Rok	Skocznia	Zwycięzca	Nota	Drugi zawodnik	Nota	Różnica
1972	K-110	Wojciech Fortuna	219,9	Walter Steiner	219,8	0,1
2006	K-125	Thomas Morgenstern	276,9	Andreas Kofler	276,8	0,1
1932	K-61	Birger Ruud	228,1	Hans Beck (NOR)	227,0	1,1

Matti Nykanen jest jednym z dwóch skoczków, którzy zdołali obronić tytuł na dużej skoczni. Legendarny fiński zawodnik w obu przypadkach wręcz zmiażdżył swoją konkurencję.

Nykanen zajmuje dwa pierwsze miejsca pod względem najwyższej wygranej nad drugim zawodnikiem. W Sarajewie pokonał Jensa Weissfloga o 17,5 punktu, natomiast cztery lata później wygrał różnicą 16,1 pkt.

W Pjongczangu potencjalnych faworytów będzie przynajmniej kilku, co zwiastuje duże emocje. Niewykluczone, że dojdzie do powtórki z Sapporo, gdzie o kolejności decydowały ułamki punktów. Początek konkursu zaplanowany został na sobotę, 17 lutego. Start o 13.30 czasu polskiego.

Najwyższe różnice punktowe pomiędzy zwycięzcą a drugim zawodnikiem: