Pierwszy konkurs skoków narciarskich na zimowych igrzyskach olimpijskich przeprowadzono już w 1924 roku w Chamonix. Zawodnicy rywalizowali wówczas na obiekcie o punkcie konstrukcyjnym umieszczonym na 50. metrze. Złoto powędrowało w ręce Jacoba Tullina Thamsa. Warto dodać, że Norweg dwanaście lat później zdobył srebro w żeglarstwie na letnich igrzyskach w Berlinie.
Przez kilkadziesiąt lat norwescy skoczkowie dominowali w olimpijskiej rywalizacji. Ich hegemonię przerwał dopiero w 1956 roku Antti Hyvarinen z Finlandii. Później Norweg stanął na najwyższym stopniu podium tylko raz (!), a miało to miejsce w Innsbrucku w 1964 roku.
Polacy na swój pierwszy medal musieli czekać do igrzysk w Sapporo, choć już przed II Wojną Światową nasz skoczek miał szansę stanąć na podium. Stanisław Marusarz po skokach na 73 i 75,5 metra ostatecznie został sklasyfikowany na piątej pozycji. Impas przełamał dopiero Wojciech Fortuna, który sensacyjnie zdobył złoto na Okurayamie.
Biało-Czerwoni mają na swoim koncie łącznie cztery medale zdobyte w rywalizacji na dużej skoczni. Oprócz Wojciecha Fortuny na podium stawali jeszcze Adam Małysz (dwa srebrne medale) oraz Kamil Stoch (złoto w Soczi).
ZOBACZ WIDEO: Michał Bugno z Pjongczangu: Za każdym z polskich skoczków ciągną się koreańskie demony
Historia zimowych igrzysk olimpijskich zna zaledwie dwa przypadki, aby zawodnik zdołał obronić tytuł mistrzowski. Jako pierwszy sztuki tej dokonał Birger Ruud. Norweg był najlepszy w Lake Placid, a także cztery lata później w Garmisch-Partenkirchen. Dwa zwycięstwa z rzędu odniósł także Matti Nykanen, najlepszy w Sarajewie i Calgary. Do tego grona ma szansę dołączyć Kamil Stoch, o ile uda mu się wygrać w Pjongczangu.
Historia olimpijskich konkursów na dużej skoczni (1924-2014):
Rok | Skocznia | Złoto | Srebro | Brąz | Najlepszy Polak |
---|---|---|---|---|---|
1924 | K-50 | Jacob Tullin Thams (NOR) | Narve Bonna (NOR) | Anders Haugen (USA) | 21. Andrzej Krzeptowski |
1928 | K-66 | Alf Andersen (NOR) | Sigmund Ruud (NOR) | Rudolf Burkert (CSRS) | 23. Stanisław Gąsienica-Sieczka |
1932 | K-61 | Birger Ruud (NOR) | Hans Beck (NOR) | Kare Walberg (NOR) | 12. Bronisław Czech |
1936 | K-80 | Birger Ruud (NOR) | Sven Eriksson (SWE) | Reidar Andersen (NOR) | 5. Stanisław Marusarz |
1948 | K-68 | Petter Hugsted (NOR) | Birger Ruud (NOR) | Thorleif Schjelderup (NOR) | 27. Stanisław Marusarz |
1952 | K-72 | Arnfinn Bergmann (NOR) | Torbjorn Falkanger (NOR) | Karl Holmstroem (SWE) | 24. Antoni Wieczorek |
1956 | K-80 | Antti Hyvarinen (FIN) | Aulis Kallakorpi (FIN) | Harry Glass (NRD) | 16. Władysław Tajner |
1960 | K-80 | Helmut Recknagel (NRD) | Niilo Halonen (FIN) | Otto Leodolter (AUT) | 31. Władysław Tajner |
1964 | K-81 | Toralf Engan (NOR) | Veikko Kankkonen (FIN) | Togeir Brandtzaeg (NOR) | 9. Józef Przybyła |
1968 | K-90 | Władimir Biełousow (ZSRR) | Jiri Raska (CSRS) | Lars Grini (NOR) | 14. Józef Przybyła |
1972 | K-110 | Wojciech Fortuna (POL) | Walter Steiner (SUI) | Rainer Schmidt (NRD) | 1. Wojciech Fortuna (POL) |
1976 | K-104 | Karl Schnabl (AUT) | Toni Innauer (AUT) | Henry Glass (NRD) | 37. Stanisław Bobak |
1980 | K-114 | Jouko Tormanen (FIN) | Hubert Neuper (AUT) | Jari Puikkonen (FIN) | 14. Piotr Fijas |
1984 | K-112 | Matti Nykanen (FIN) | Jens Weissflog (NRD) | Pavel Ploc (CSRS) | 17. Piotr Fijas |
1988 | K-114 | Matti Nykanen (FIN) | Erik Johnsen (NOR) | Matjaz Debelak (JUG) | 13. Piotr Fijas |
1992 | K-120 | Toni Nieminen (FIN) | Martin Hoellwart (AUT) | Heinz Kuttin (AUT) | 49. Zbigniew Klimowski |
1994 | K-120 | Jens Weissflog (GER) | Espen Bredesen (NOR) | Andreas Goldberger (AUT) | 31. Wojciech Skupień |
1998 | K-120 | Kazuyoshi Funaki (JPN) | Jani Soininen (FIN) | Masahiko Harada (JPN) | 11. Wojciech Skupień |
2002 | K-120 | Simon Ammann (SUI) | Adam Małysz (POL) | Matti Hautamaeki (FIN) | 2. Adam Małysz |
2006 | K-125 | Thomas Morgenstern (AUT) | Andreas Kofler (AUT) | Lars Bystoel (NOR) | 14. Adam Małysz |
2010 | K-125 | Simon Ammann (SUI) | Adam Małysz (POL) | Gregor Schlierenzauer (AUT) | 2. Adam Małysz |
2014 | K-125 | Kamil Stoch (POL) | Noriaki Kasai (JPN) | Peter Prevc (SLO) | 1. Kamil Stoch |
Najbardziej wyrównanym konkursem w historii igrzysk był ten z 1972 roku. Wojciech Fortuna zwyciężając na Okurayamie miał zaledwie 0,1 pkt przewagi nad drugim Walterem Steinerem. Co ciekawe, Tauno Kayhko, zdobywca czwartego miejsca, stracił do triumfatora 0,6 pkt (0,1 do podium).
Najniższą możliwą różnicą Thomas Morgenstern pokonał w Vancouver swojego rodaka Andreasa Koflera. Tamten konkurs przebiegł jednak pod dyktando Austriaków, którzy zdeklasowali swoich przeciwników.
Najniższe różnice punktowe pomiędzy zwycięzcą a drugim zawodnikiem:
Rok | Skocznia | Zwycięzca | Nota | Drugi zawodnik | Nota | Różnica |
---|---|---|---|---|---|---|
1972 | K-110 | Wojciech Fortuna | 219,9 | Walter Steiner | 219,8 | 0,1 |
2006 | K-125 | Thomas Morgenstern | 276,9 | Andreas Kofler | 276,8 | 0,1 |
1932 | K-61 | Birger Ruud | 228,1 | Hans Beck (NOR) | 227,0 | 1,1 |
Matti Nykanen jest jednym z dwóch skoczków, którzy zdołali obronić tytuł na dużej skoczni. Legendarny fiński zawodnik w obu przypadkach wręcz zmiażdżył swoją konkurencję.
Nykanen zajmuje dwa pierwsze miejsca pod względem najwyższej wygranej nad drugim zawodnikiem. W Sarajewie pokonał Jensa Weissfloga o 17,5 punktu, natomiast cztery lata później wygrał różnicą 16,1 pkt.
W Pjongczangu potencjalnych faworytów będzie przynajmniej kilku, co zwiastuje duże emocje. Niewykluczone, że dojdzie do powtórki z Sapporo, gdzie o kolejności decydowały ułamki punktów. Początek konkursu zaplanowany został na sobotę, 17 lutego. Start o 13.30 czasu polskiego.
Najwyższe różnice punktowe pomiędzy zwycięzcą a drugim zawodnikiem:
Rok | Skocznia | Zwycięzca | Nota | Drugi zawodnik | Nota | Różnica |
---|---|---|---|---|---|---|
1984 | K-112 | Matti Nykanen | 231,2 | Jens Weissflog | 213,7 | 17,5 |
1988 | K-114 | Matti Nykanen | 224,0 | Erik Johnsen | 207,9 | 16,1 |
2010 | K-125 | Simon Ammann | 283,6 | Adam Małysz | 269,4 | 14,2 |