"Niech będzie pochwalony Skoczek Polski". Kuczok znów pisze o zawodnikach Horngachera

Bartosz Zimkowski 05 Lutego 2018, 12:55

Getty Images / Lars Baron / Na zdjęciu: Dawid Kubacki

• Religijny gest polskiego skoczka wywołał burzę. "Obraża moje uczucia ateistyczne"

Felieton na łamach "Gazety Wyborczej" był szeroko komentowany. Kuczok został mocno skrytykowany i w najnowszym tekście stara się wytłumaczyć. - Niech będzie pochwalony Skoczek Polski, niech nad nim niebiosa czuwają przed igrzyskami, na igrzyskach i po igrzyskach. To za jego sprawą nieco mniej ostatnio rozpaczam nad tym, że urodziłem się Polakiem; to dzięki jego formie nieco łagodnieją objawy mojego zatrucia narodem polskim (małymi literami myślanym jako wielomilionową grupą rekonstrukcyjną, co to się akurat wzięła za "obchody" Marca '68) - pisze w najnowszym felietonie Wojciech Kuczok.

- Przypomnę, iż dwa felietony wstecz nie po raz pierwszy wyraziłem z laickiego punktu widzenia swój sceptycyzm wobec manifestowania wiary przez sportowców w trakcie zawodów. (...) Wolność słowa pojmuję także jako prawo do spoglądania ukosem na to, co święte, przeto czułem się prawie nieledwie zakpić z tak demonstrowanej bogobojności - dodał Kuczkok.

Przyznał, że po pierwszym felietonie odczuł krytykę na własnej skórze. - Mnie od tego konto facebookowe zalała taka fala katolickiego miłosierdzia, aż musiałem się stać seryjnym banercą - bo jak mi kto robi kupę na parkiet, o ile nie jest niemowlęciem lub pieskiem, wyrzucam za drzwi. W kałuży przaśnego hejtu przeważały bluzgi, których nie powstydziłby się Klaus Kinsky grający w swoim słynnym monodramie Jezusa wkur...ego (...) Przypomniało mi się, że języczkiem u wagi, który przed laty spowodował moje odejście od religii, był nieuleczalny brak dystansu i poczucia humoru wiernych. Jeśli bóg katolików jest tak drętwy jak jego wyznawcy, to może lepiej, żeby nie istniał - zakończył.