Świątek cieszyła się, a rywalka jest wściekła. "Będzie tylko gorzej"

adresem były na wyrost. Teraz wraca na właściwe jej miejsce. Jak sama powiedziała "już nic nie muszę bronić". Miejsca drugiego w rankingu też nie musi bronić, ani drugiego ani dziesiątego. Tylko że to jest zaprzeczenie rywalizacji sportowej. To oznacza koniec kariery - tej na wysokim, wyczynowym poziomie. Historia zatoczyła koło. Polka idzie śladami Naomi Osaki.

Montrealu oraz w Cincinnati. Cięższe piłki są bardziej odpowiednie dla zawodniczek grających siłowo, lżejsze sprzyjają tym mającym lepszą kontrolę nad uderzeniem. Oczywiście, oba rodzaje piłek spełniają wymogi stawiane piłkom przez WTA. Moim zdaniem, użycie cięższych, "męskich" piłek było złą decyzją i to nie tylko ze względu na kontuzjogenność. Organizator nie musi ani przejmować się zadowoleniem poszczególnych zawodniczek ani też szukać jakiegoś kompromisu pomiędzy różnymi punktami widzenia zawodniczek. Organizator ma dbać o atrakcyjność gry. Cięższe piłki sprzyjają zawodniczkom bijącym silniej, a więc również powodują skrócenie wymian. A to nie leży w interesie widzów. Stąd zapewne dotychczasowa decyzja o graniu lżejszymi piłkami. Zapewne organizator uległ presji WTA, a ta jak wiadomo kieruje się interesem zawodniczek. Ogólnie źle się dzieje, że organizatorzy turniejów wielkoszlemowych aż tak bardzo stali się zależni od ATP i WTA. Przykładem tegoroczny Wimbledon, gdzie stosowanie się do żądań ATP (w tym wypadku dotyczących rozstawienia zgodnie z rankingiem) zaskutkowało kuriozalnym rozstawieniem Dżokowicza tylko z dwójką - choć to był zwycięzca ostatnich pięciu edycji Wimbledonu i jednocześnie zwycięzca dwóch pierwszych wielkich szlemów w tym roku. Jedynkę dostał Alcaraz - tylko dlatego, że wyprzedzał Serba w rankingu ... o 90 punktów. Kiedyś w rozstawieniu w turniejach wielkoszelmowych ranking był rekomendacyjny, a decydował organizator.