Garbine Muguruza: Nie da się być bardziej zmotywowaną, niż jestem w tym momencie

Ameryce, Garbata nie mów hop póki nie skoczysz złociutka :*

nerwy nie wpływają na zwiększone psucie (przy jej stylu gry, ten czynnik najbardziej robi różnicę i często decyduje o tym, czy grając ofensywnie się wygra, czy nie). Nie jest to co prawda decydujące, gdyż bywały i nadal są tenisistki nie aż tak pokaźnych warunków fizycznych i mocno zbudowane, jak Garbi, to jednak dzięki temu ma z czego uderzać i sama dyktować warunki - w przeciwieństwie choćby do naszej gwiazdy, którą niestety można obecnie postawić za wzór tego, jak tenisistka nie powinna wyglądać, jeśli chce mieć jakąkolwiek siłę w uderzeniach, większy wpływ na obraz meczu i nie być zdana głównie na to, czy rywalka grająca fizyczny tenis, a takich jest coraz więcej i ciągle przybywa, będzie miała akurat niecelny dzień (a do tego się to niestety sprowadza). Garbi jest za to jedną z tych, co pojawiły się w ostatnich sezonach, która ma największe szanse nie tylko by dochodzić do finałów tych najważniejszych turniejów, ale także je wygrywać. To że osiągnęła finału Wimbledonu jest tylko kolejnym krokiem, jaki poczyniła w swoim rozwoju, szczególnie, że nie miała łatwej drogi do tego finału. Nie jest więc on żadnym przypadkiem i zbiegiem okoliczności, który czasem może się przytrafić i jakaś dziwna mistrzyni z tego potem wyjdzie, o której już samo mówienie "mistrzyni" będzie najwyżej czystą kurtuazją. Życzę jej wygrania szlema i to niejednego, ale chyba niekoniecznie już teraz w Nowym Jorku (choć wygrania Wimbla jej bardzo życzyłem) bo jednak to co planuje zrobić Serena, a skoro już jest tak blisko, jest ponad zwykle osiągnięcia i taka okazja, by móc być świadkiem tego, że tenisistka robi klasycznego szlema, pewnie nie prędko się powtórzy. Ile już czasu minęło, jak Stefii to robiła w '88 i to jeszcze nawet był ten Złoty Wielki Szlem. Przy całej więc sympatii do Garbine, "jeszcze nie teraz Garbi". Poczekaj do przyszłego roku.