7 
[tag=10960]
Wimbledon[/tag] w 1937 roku okazał się historycznym turniejem dla polskiego tenisa. Jadwiga Jędrzejowska szła jak burza i dotarła do finału zmagań w Londynie. W nim zmierzyła się z reprezentantką gospodarzy Dorothy Round. Brytyjka miała już na swoim koncie dwa wielkoszlemowe tytuły. W 1934 wygrała Wimbledon, a rok później okazała się najlepsza w turnieju w australijskim Melbourne.
Pierwszy set finału przebiegał po myśli Jędrzejowskiej. Polka pokonała rywalkę 6:2. Reprezentantka gospodarzy nie złożyła jednak broni i to ona okazała się lepsza w kolejnej partii. W trzeciej odsłonie spotkania Jadwiga Jędrzejowska prowadziła już 4:1 i 30:15. Wydawać się mogło, że zanosi się na pierwszą wielkoszlemową wygraną dla Polski. Dorothy Round odwróciła jednak losy meczu i ostatecznie pokonała naszą tenisistkę 2:6, 6:2, 7:5.
Warto dodać, że już rok wcześniej w Paryżu Polka miała okazję grać w wielkoszlemowym finale w grze podwójnej. Występowała wtedy w parze z Brytyjką Susan Noel. Na przeszkodzie w zdobyciu tytułu stanęły Francuzka Simonne Mathieu i Brytyjka Billie Yorke. Pierwszy set w tym pojedynku padł wprawdzie łupem polsko-brytyjskiego duetu, ale kolejne dwa wygrały już ich rywalki.
Dalsze sukcesy Jędrzejowskiej
Wimbledon w 1937 roku był jednak początkiem dobrych wyników Jędrzejowskiej w grze pojedynczej. Urodzona w Krakowie tenisistka kilka miesięcy później powtórzyła ten sukces podczas US Open, a rok później w Nowym Jorku dotarła do finału w deblu. Za swoje osiągnięcia dwukrotnie wygrała Plebiscyt "Przeglądu Sportowego" na najlepszego sportowca kraju.
[b]Tenis. Iga Świątek przebiła Agnieszkę Radwańską? "Troszkę nie podoba mi się, że Agnieszka jest dyskredytowana"
[/b]
Należy przy tym wspomnieć, że początki kariery młodej tenisistki wcale nie były łatwe. Pochodząca z robotniczej rodziny młoda dziewczyna spotkała z dyskryminacją ze strony części kobiet z powodu swojego statusu. Tenis uchodził wtedy za sport głównie dla elity. Z tego powodu urodzona w 1912 roku zawodniczka częściej trenowała w młodości z mężczyznami.
Ostatecznie wyszło jej to na dobre i tuż przed wojną święciła kolejne sukcesy. Najlepszy dla niej okazał się turniej rozgrywany na paryskich kortach w 1939 roku. W grze podwójnej wystąpiła wraz z reprezentantką gospodarzy, Simonne Mathieu. Para okazała się najlepsza i Polka zapisała na swoim koncie pierwszy w historii kraju wielkoszlemowy tytuł. W grze pojedynczej Jędrzejowska dotarła do finału, a w nim uległa… swojej deblowej partnerce 3:6, 6:8.
Karierę Polki przerwała niestety II wojna światowa. Jędrzejowska spędziła jednak lata 1939-1945 w kraju, nie skorzystała z propozycji gry dla Niemiec. Nie zdecydowała się także na wyjazd do Szwecji. Zawodniczkę zaprosił do kraju król Gustav V, który był zapalonym tenisistą i kilkukrotnie miał okazję grać przeciwko Polce.
Długowieczność Jędrzejowskiej
Polska tenisistka przetrwała wojnę i wróciła do gry. Jej najlepsze sportowe lata jednak przepadły. Wprawdzie jeszcze jako 35-latka była w stanie dojść do wielkoszlemowego finału. W 1947 roku wraz z Rumunem Cristeą Caralulisem zagrała o zwycięstwo w Roland Garros. Jednak to był już koniec sukcesów na międzynarodowych kortach. Urodzona w 1912 roku tenisistka wystąpiła wprawdzie w turnieju singlowym w Paryżu w 1957 i 1959 roku, a w US Open jeszcze 1962 roku, w wieku prawie 50 lat! Polka jednak nie odniosła w nich większych sukcesów.
W kraju pozostała jednak dominatorką. W swojej karierze osiągnęła zawrotną liczbę wygranych w mistrzostwach Polski. Tenisistka wywalczyła aż 65 tytułów mistrzyni kraju (22 w singlu, 17 w deblu, 26 w mikście). Ostatni triumf święciła w wieku 54 lat. Dołożyła do tego jeszcze 28 zwycięstw w międzynarodowych mistrzostwach Polski.
Czytaj również:
Tenis. Roland Garros. Iga Świątek: Moje życie wywróciło się do góry nogami
Kontrowersyjna sytuacja w meczu tenisowym. Zawodnik został ukarany za wizytę w toalecie
Którą zawodniczkę uważasz za najlepszą w historii polskiego tenisa? 
Rozwiń odpowiedzi (1) 
