W sobotę 15 maja późnym popołudniem już po raz czwarty do walki na rybnickim torze stanie światowa czołówka żużlowców, żeby w ten sposób, po sportowemu, uczcić pamięć tragicznie zmarłego w 2006 roku Łukasza Romanka - ostatniego prawdziwego żużlowego brylantu rozbłyskującego z kolebki czarnego sportu - Rybnika.
Tak rodzi się dobra tradycja. Po części ten turniej jakoś tak samoistnie i w zadziwiająco naturalny sposób upamiętnia również poprzedników Łukasza Romanka w fatalnym ciągu tragicznych odejść - aktów samounicestwienia - Roberta Dadosa i Rafała Kurmańskiego. Niech pamięć o nich nie ginie! Zasługują na to wszyscy trzej. Sam Łukasz był żużlowcem, który w czasie krótkiej kariery, usłanej sukcesami, aspirował do miana wielkich. Młodzieżowy Mistrz Polski, Mistrz Europy. W Rybniku niestety widać, że lata mijają, a Łukasz w tym względzie pozostaje ostatnim. Po nim jest tylko coraz bardziej gęsta mgła. Inna sprawa, że sprawdza się porzekadło, iż "biednemu zawsze wiatr w oczy", zdarza się bowiem w tym miejscu sprzysiężenie złych mocy. I nie ma w tym bynajmniej ulegania "spiskowej teorii dziejów". Ale to temat na inne opowiadanie.
W tym roku dochodzi czynnik dodatkowy - Andrzej Skulski nie żyje. W listopadzie ubiegłego roku zmarł nagle, zostawiając nas w bólu, który nie mija. Był charyzmatycznym prezesem Rybek Rybnik, po śmierci Łukasza dał się porwać idei turnieju, po czym został jednym z głównych realizatorów kolejnych Turniejów Pamięci Romanka. Poniekąd czcimy również Jego Pamięć. Perfekcyjnie jak zwykle przeprowadził trzy wspaniałe imprezy, dzięki którym Rybnik na te chwile wracał do żużlowej "macierzy". Do czwartego się szykował, ale... nie było mu widać pisane zostać z nami, bo pewnie, jak wyraził się jeden z komentatorów na internetowym forum: "...w niebie wśród znakomitych działaczy był dokuczliwy wakat".
Łukasz Romanek podczas swojego ostatniego treningu
fot. Justyna Jurczyk
Na szczęście prawdziwym przyjacielem Łukasza Romanka i jego rodziny był - i pozostał - Krzysztof Mrozek, który śmierć Łukasza przeżył jak stratę własnego syna. Wiem z relacji świadków, że długo nie mógł p. Krzysztof dojść do siebie po stracie swojego podopiecznego, dla którego był mentorem, sponsorem, menedżerem, wiernym towarzyszem na dobre i na złe. Tak jak rodzina, złu ostatecznemu przeciwdziałać nie mógł, bo Łukasz był już - na własną zgubę - dorosłym człowiekiem, przynajmniej z metryki. Zostało czczenie Łukasza pamięci, które Pan Krzysztof Mrozek jako pierwszy podjął i wpisał w swoje życiowe credo. Z pasją dziś mówi: - Nawet jak przyjdzie mi robić to dla jednego tylko wielbiciela talentu Romanka, to nie zawaham się - dla Łukasza to zrobię! Ale czuję, że sporo nas jeszcze zostało, choć niezbadana jest i przewrotna natura kibica.
Do pomocy p. Krzysztofowi w organizacji turnieju włącza się jak zwykle grupa najbliższych współpracowników z Henrykiem Frysztackim, Dariuszem Spendelem, Jarosławem Pawliczkiem i Mirosławem Prusem. Jest również sztab ofiarnych działaczy miniżużlowego klubu Rybki, który po śmierci swojego ojca - założyciela wciąż żyje i trwa w tych trudnych czasach totalnej komercjalizacji sportu. Pomocy swojej nie skąpi szefostwo klubu RKM ROW Rybnik, z prezesem Michałem Pawlaszczykiem, Dariuszem Momotem i zawsze oddanym każdej dobrej sprawie Józefem Cycułą, ze strony gospodarza miejskiego stadionu na ul. Gliwickiej. Tu ukłon wdzięczności w stronę prezydenta miasta, pana Adama Fudalego. Widać stąd, że jak rzadko w którym przedsięwzięciu, jesteśmy wyjątkowo zjednoczeni - razem. Może to przenieść na inne sfery? Od samego początku ideę turnieju wspiera Marian Maślanka, prezes częstochowskiego Włókniarza.
Po niedawnej śmierci Skulskiego sprzed pół roku istniała obawa, czy osierocone Rybki przetrwają trudny czas, przewijała się w szeptach, wisiała niemal w powietrzu, nawet podczas uroczystości pogrzebowych. Ksiądz Marek Bernacki, znany rybnicki animator ruchów aktywizujących młodzież, nie tylko w sferze czysto religijnej, podczas homilii też nie omieszkał o to w imieniu zmarłego się upomnieć. Apelował, ażeby dorobek Świętej Pamięci Andrzeja nie został zmarnowany. Mówił to wprost w przejęte zapłakane twarze młodych chłopców i ich opiekunów.
W sens i powodzenie dalszej pracy "ani przez jedną sekundę" - jak mówi z przekonaniem - nie wątpił natomiast człowiek czynu Krzysztof Mrozek. Jest Turniej Pamięci i... Rybki żyją. W przyszłym roku do Chwałowic znów zjeżdża miniżużlowy świat. Będzie kolejny barwny międzynarodowy piknik pod kopalnianą hałdą. Ziarno zasiane wydaje owoc. To oczywiście znów jest zasługa ludzi, między innymi p.o. prezesa Witolda Tendery, Bartosza Skulskiego - syna Andrzeja, Tadeusza Padowskiego i jego syna Dariusza, Antoniego Szymika, Antoniego Skupienia, Mirosława Woryny, Dariusza Przeliorza, Tadeusza Matuszewskiego i innych. Z chwilą bliższego poznania w tych ludziach uderzają trzy dominujące cechy: uczciwość połączona ze skromnością, wielka ofiarność i profesjonalizm w działaniu - najlepsze dziedzictwo śp. Andrzeja Skulskiego. Szkoda, że wsparcie "Warszawy" dla Rybek nie wykazuje tendencji wzrostowych, lecz raczej oddani działacze klubowi zmagają się, o czym mówią z zatroskaniem, z trendem odwrotnym. To musi budzić niepokój.
Znakomita obsada turnieju gwarantuje emocje. Stawi się w sobotę przy Gliwickiej czołówka żużlowców Grand Prix IMŚ, ale to przecież nie kolejny finał SGP, lecz sportowa gala, a te rządzą się swoimi prawami - to czas na uwolnienie fantazji młodości, odrobiny szaleństwa w rozsądnych ramach oraz elementu sensacji. Na turniejach Romanka nie może być miejsca na nudę.
Tak ma zostać dla chwały Ich Pamięci.
Stefan Smołka
Łukasz Romanek podczas swojego ostatniego treningu
fot. Justyna Jurczyk
-
![]()
19rekin
Zgłoś komentarz
Świetny artykuł. Chciałbym, aby Pan zanalizował dlaczego Zarząd, który w 1 roku zaistnienia, tak charakterystyczne cechy dla siebie jak: Odwaga, Komunikatywność, Skromność, Prostota, Czytaj całość
Otwartość, Ślużebność, Naturalność, Humor, Adam Pawliczek, Machał Stencel... w 2 roku działalności zastąpił Arogancją, Bezczelnością, Hucpą, Impertynencją, Grubiaństwem, Pyszałkowatością, Tupetem, Zarozumiałością i zaczął przegrywać.
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
raf.gniezno
Zgłoś komentarz
chwała dla wielkich tego sportu !!!
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
czeslaw
Zgłoś komentarz
jestem kibicem zuzla od wielu lat pamietam dobre czasy row rybnik jak jezdzil Maj Woryna Tkocz Dziura Draga to byli zawodnicy z ikra takich zawodnikow Rybnik jusz nigdy nie bedzie mial A szkoda
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
Paula
Zgłoś komentarz
Łukasz Romanek[*]..!
Będziemy pamiętetać .;(
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
[*]
Zgłoś komentarz
Wiesiu Pawlak
Artur Pawlak
Andrzej Zarzecki
Rafał Kurmański
Falubazu kwiat ściga się po drugiej stronie.
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
KSF [*]
Zgłoś komentarz
Robert Dados [*]
Rafał Kurmański [*]
Łukasz Romanek [*]
Wszyscy mieli ogromny talent. Wielkie serce. I oddali życia za to co kochali.
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
In Memoriam A.Zarzecki A.Pawlak
Zgłoś komentarz
Samobójca na pewno planuje od dłuższego czasu swoje unicestwienie,i tak było w przypadku Łukasza Romanka,udawał radość i ukrywał smutek aby nie martwić swoich bliskich,aczkolwiek Czytaj całość
popełniając samobójstwo swoim bliskim zrobił krzywdę.Zgoda żużlowcy to nie maszyny,ale znam wielu ludzi którzy mają ciężko w życiu (upośledzenie,niepełnosprawność,bieda i czeszą się tym co mają)ponieważ życie to wielki dar i ma się go tylko jedno.Redaktor wymienił Dadosa i Kurmańskiego aby pamięć o nich nie zginęła a co z pozostałymi żużlowcami którzy zginęli na torze czy oni nie zasługują na pamięć? i nie chodzi mi o to aby ich zaraz wymieniać,ale może by to lepiej sprecyzować? na pamięć nie zasługują tylko ci trzej ale wszyscy zawodnicy którzy dawali radość swoim kibicom.a których już nie ma np ci na moim podpisie.
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
do Medalik
Zgłoś komentarz
Wiesz... powinieneś się wstydzić. Chyba na prawdę nie masz pojęcia jak było a chcesz zabłysnąć . ;| Ostatnie etapy życia Łukasza były dla niego straszne, nie trudno było się Czytaj całość
dowiedzieć, że był pod presją. Przecież tyle osób żałowało wielu słów... Łukasz jako osoba ułożona, spokojna brał wszystko do siebie... co tu się dziwić - nie dał rady. A Ty Medalik coś mi się wydaje, że zwykły prostak z Ciebie. Żużlowcy to nie maszyny - to ludzie z takimi samymi uczuciami jak zwykłe osoby. Pomyśl zanim napiszesz, bo to co pokazałeś świadczy jedynie o twojej inteligencji...
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
raciborzanin
Zgłoś komentarz
Ale niektórzy są ograniczeni,to po co piszecie te bzdurne komentarze,że nie zginął na torze tylko śmiercią samobójczą.Decyzja Łukasza na pewno nie była impulsem chwili tylko musiała Czytaj całość
się za nim ciągnąć dłuższy okres czasu,powód m.in. to upadki i kontuzje.Kto znał Łukasza to wie ,że był to chłopak spokojny,ułożony i dążący do perfekcji w tym,co robił.Oby nikt więcej w środowisku żużlowym nie przeżywał tego ponownie (Dados,Kurmański) tak jak My w środowisku rybnickim.Uczcijmy jego pamięć!
Ps. A Tobie ,,Medalik" się całkiem dziwie,że niby ze świętego miasta (chyba bo myślę,że z Częstochowy),Łukasz tam często występował na torze (liga,liga juniorów,MDMP,MMPPK)-chyba Go jednak nie widziałeś w akcji-żal.
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
Medalik
Zgłoś komentarz
Ten facet nie zmarł tragicznie tylko najzwyczajniej w życiu popełnił samobójstwo. Nie rozumiem jak można ogranizować turniej jego pamięci. Gdyby zginął na torze -tak ale w taki głupi Czytaj całość
sposób -nie
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
troy
Zgłoś komentarz
a ja jestem fanem tekstów pana Stefana, wiele sie z nich dowiedziałem....panie Stefanie oby tak zawsze!
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
(7) do KAŻMIERZ BENDKE -konin
Zgłoś komentarz
Tak,poza tym Antoni Woryna to pierwszy polak który wywalczył medal indywidualnych Mistrzostw Świata na żużlu,to dopiero legenda Rekinów i nie tylko...
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
cyganeczka ksf
Zgłoś komentarz
[*] pamiętamy
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
Zobacz więcej komentarzy (3)