Bydgoskie rundy Grand Prix w liczbach

Nieprzerwanie od 1998 roku 360 - tysięczna Bydgoszcz gości najlepszych żużlowców świata. Zawodnicy walczący o tytuł indywidualnego mistrza globu, zjadą do posiadającej prawa miejskie od 1346 roku miejscowości, po raz czternasty. Dotychczas rundy Grand Prix na stadionie Polonii należały do najciekawszych w cyklu. Nie inaczej powinno być w sobotę...

Bartłomiej Jejda
Bartłomiej Jejda

W czternastu rundach Grand Prix na liczącym 348 metrów torze w Bydgoszczy zaprezentowało się 67 zawodników z 14 krajów:

Polska 19 (Tomasz Bajerski, Krzysztof Buczkowski, Krzysztof Cegielski, Tomasz Chrzanowski, Robert Dados, Rafał Dobrucki, Jacek Gollob, Tomasz Gollob, Jarosław Hampel, Rune Holta, Wiesław Jaguś, Maciej Janowski, Krzysztof Kasprzak, Adrian Miedziński, Piotr Protasiewicz, Rafał Szombierski, Sebastian Ułamek, Grzegorz Walasek, Grzegorz Zengota)
Dania 11 (Brian Andersen, Hans Andersen, Kenneth Bjerre, Niels Iversen, Jesper Jensen, John Jorgensen, Brian Karger, Hans Nielsen, Bjarne Pedersen, Nicki Pedersen, Ronni Pedersen)
Szwecja 10 (Stefan Danno, Henrik Gustafsson, Andreas Jonsson, Mikael Karlsson/ Max, Peter Karlsson, Niklas Klingberg, Antonio Lindbaeck, Fredrik Lindgren, Jimmy Nilsen, Tony Rickardsson)
Wielka Brytania 8 (Chris Harris, Mark Loram, Chris Louis, Scott Nicholls, Lee Richardson, Joe Screen, Andy Smith, Carl Stonehewer)
Australia 6 (Leigh Adams, Craig Boyce, Jason Crump, Jason Lyons, Ryan Sullivan, Todd Wiltshire)
Czechy 4 (Bohumil Brhel, Ales Dryml, Lukas Dryml, Antonin Kasper)
USA 2 (Billy Hamill, Greg Hancock)
Słowenia 2 (Matej Ferjan, Matej Zagar)
Rosja 1 (Emil Sajfutdinow)
Norwegia 1 (Rune Holta)
Włochy 1 (Armando Castagna)
Węgry 1 (Zoltan Adorjan)
Finlandia 1 (Kai Laukkanen)
Niemcy 1 (Martin Smolinski)

Należy pamiętać, iż Rune Holta reprezentował w cyklu barwy Norwegii i Polski.

Funkcje rezerwowych, którzy ani razu nie wyjechali na tor pełnili dotychczas Janusz Kołodziej (2006) oraz dwukrotnie Karol Ząbik (2005 - 06).

Najwięcej wyścigów:
78 - Tomasz Gollob
67 - Jason Crump
66 - Greg Hancock, Leigh Adams
59 - Nicki Pedersen
50 - Scott Nicholls, Andreas Jonsson
45 - Rune Holta
44 - Jarosław Hampel
41 - Hans Andersen
38 - Piotr Protasiewicz, Mark Loram
36 - Tony Rickardsson
34 - Ryan Sullivan
32 - Bjarne Pedersen
26 - Mikael Karlsson/Max
21 - Andy Smith, Lee Richardson
20 - Krzysztof Kasprzak, Chris Harris

Najwięcej pierwszych miejsc:
51 - Tomasz Gollob
28 - Nicki Pedersen
21 - Leigh Adams
20 - Jason Crump
18 - Tony Rickardsson
17 - Greg Hancock
13 - Andreas Jonsson
12 - Rune Holta
10 - Mark Loram

Najczęściej na drugich miejscach linię mety mijali:
24 - Greg Hancock
21 - Jason Crump
17 - Andreas Jonsson
16 - Rune Holta
15 - Leigh Adams, Nicki Pedersen
14 - Scott Nicholls
13 - Piotr Protasiewicz, Mark Loram, Tomasz Gollob, Jarosław Hampel
11 - Hans Andersen

Na trzecich pozycjach najczęściej finiszowali:
17 - Leigh Adams
15 - Greg Hancock
14 - Bjarne Pedersen, Jason Crump
13 - Hans Andersen
12 - Nicki Pedersen, Jarosław Hampel
11 - Andreas Jonsson, Ryan Sullivan
10 - Mark Loram

Jako czwarci wyścigi kończyli najczęściej:
13 - Leigh Adams
12 - Piotr Protasiewicz, Jason Crump
11 - Rune Holta
10 - Hans Andersen, Antonio Lindbaeck, Chris Harris
9 - Scott Nicholls, Greg Hancock
8 - Jarosław Hampel, Andreas Jonsson, Lee Richardson

Wyścigów z powodu defektów nie kończyli:
2 - T. Wiltshire, T. Gollob, M. Karlsson/Max
1 - F. Lindgren, A. Lindbaeck, K. Kasprzak, R. Pedersen, B. Pedersen, M. Ferjan, R. Dobrucki, G. Hancock, B. Karger, A. Smith, M. Loram, S. Dannoe

Na tor upadali:
1 - P. Protasiewicz, A. Smith, C. Harris, F. Lindgren

Wykluczani za upadek bądź jego spowodowanie byli:
1 - H. Andersen, B. Pedersen, A. Jonsson, T. Wiltshire, P. Karlsson, M. Karlsson/Max, T. Gollob

Na start nie zdążyli:
1 - R. Sullivan, M. Ferjan

Taśmę dotykali:
1 - F. Lindgren, R. Holta, J. Screen, J. Hampel, P. Protasiewicz

W finałach Grand Prix startowało 21 zawodników:
T. Gollob - 9 razy
J. Crump - 6
T. Rickardsson, G. Hancock, N. Pedersen - 5
R. Sullivan, H. Nielsen, M. Loram, B. Hamill, R. Holta, L. Adams - 2
J. Nilsen, M. Karlsson, P. Protasiewicz, L. Richardson, W. Jaguś, K. Kasprzak, A. Jonsson, S. Nicholls, H. Andersen, S. Ułamek - 1

Na podium stanęło 16 z nich:
T. Gollob (7-0-2)
N. Pedersen (2-1-2)
J. Crump (1-2-1)
G. Hancock (1-2-1)
H. Nielsen (1-0-0)
B. Hamill (1-0-0)
T. Rickardsson (0-3-2)
R. Sullivan (0-1-1)
L. Adams (0-1-0)
L. Richardson (0-1-0)
K. Kasprzak (0-1-0)
H. Andersen (0-1-0)
M. Loram (0-0-1)
M. Karlsson (0-0-1)
J. Nilsen (0-0-1)
S. Ułamek (0-0-1)

Pola startowe

Najkorzystniejszym polem startowym wydaje się być pole A, z którego startujący zawodnicy zwyciężali aż 125 razy, co stanowi 41% wszystkich zwycięstw. Zaledwie 47 razy zwyciężali żużlowcy w białym pokrowcu na kasku. Jednocześnie zawodnicy startujący z trzeciego pola startowego aż 95 razy kończyli wyścigi na ostatniej pozycji, gdy dla przykładu z pierwszego toru żużlowcy zaledwie 36 razy mijali linię mety jako czwarci.

Jeśli spojrzeć na korzystność pól startowych w wielkich finałach ponownie uwydatni się "syndrom" pola C, z którego tylko raz startujący w finale zawodnik zwyciężył rundę Grand Prix w Bydgoszczy.
Pięciokrotnie wygrywał zawodnik w niebieskim kasku, czterokrotnie w czerwonym, trzykrotnie w kasku żółtym.
Zaledwie raz nie udało się stanąć na podium zawodnikom startującym w finałach z toru pierwszego i drugiego.

Tegoroczni uczestnicy Grand Prix w bydgoskich rundach cyklu:
Tomasz Gollob (1 miejsce, 163 punkty); 51 pierwszych miejsc - 13 drugich - 9 trzecich - 2 czwarte; 1 wykluczenie, 2 defekty; średnia biegowa GP w Bydgoszczy 2,410
Jarosław Hampel (2, 131); 8 - 13 - 12 - 8; 1 taśma; śr. bieg. 1,409
Jason Crump (3, 129); 20 - 21 - 14 - 12; śr. bieg. 1,731
Kenneth Bjerre (4,102); 2 - 0 - 2 - 2; śr. bieg. 1,333
Rune Holta (5, 97); 12 - 16 - 5 - 11; 1 taśma; śr. bieg. 1,622
Greg Hancock (6,95); 17 - 24 - 15 - 9; 1 defekt; śr. bieg. 1,727
Chris Harris (7,94); 2 - 4 - 3 - 10; 1 upadek; śr. bieg. 0,850
Chris Holder (8, 90); nie startował w Grand Prix w Bydgoszczy
Hans Andersen (9, 79); 6 - 11 - 13 - 10; 1 wykluczenie; śr. bieg. 1,293
Andreas Jonsson (10, 78); 13 - 17 - 11 - 8; 1 wykluczenie; śr. bieg. 1,680
Nicki Pedersen (11, 78); 28 - 15 - 12 - 4; śr. bieg. 2,136
Fredrik Lindgren (12, 76); 0 - 6 - 3 - 4; 1 taśma, 1 upadek, wykluczenie; śr. bieg. 0,938
Magnus Zetterstroem (13, 67); nie startował w Grand Prix w Bydgoszczy
Tai Woffinden (14, 45); nie startował w Grand Prix w Bydgoszczy
Piotr Protasiewicz (5 punktów); 5 - 13 - 6 - 12; 1 upadek, 1 taśma; 1,237
Janusz Kołodziej (12 punktów); nie startował w Grand Prix w Bydgoszczy

Ciekawostki Grand Prix w Bydgoszczy:

18.09.1998 Billy Hamill po kolizji w III biegu dnia z Jasonem Crumpem, nie był zdolny do dalszej jazdy. W związku z tym nie mógł uczestniczyć w biegu dodatkowym, właśnie z Crumpem, którego stawką było pozostanie w cyklu. Ostatecznie Amerykanin otrzymał stałą dziką kartę na sezon 1999.

28.08.1999 Tomasz Gollob mógł na swoim torze zagwarantować sobie tytuł indywidualnego mistrza świata, ale zajął "odległą" 5 pozycję, która do klasyfikacji generalnej dała mu 15 punktów.

28.08.1999 Żaden zawodnik nie zwyciężył z pola D.

08.09.2001 Żaden ze startujących z pierwszego pola startowego żużlowców nie przyjechał do mety na czwartej pozycji. Co ciekawe, sytuacja ta powtórzyła się 13.09.2008 roku.

13.09.2008 Tomasz Gollob zwyciężył z kompletem punktów rundę zasadniczą, był niepokonany w półfinale, lecz w finale minął linię mety na trzeciej pozycji.

W sezonie 2008 Grand Prix w Bydgoszczy odbyło się dwukrotnie. 13.09.2008 zgodnie z terminarzem cyklu, 18.10. zamiast Grand Prix w kompromitującym się organizacyjnie Gelsenkirchen

Jason Crump po raz ostatni wystartował w finale Grand Prix w Bydgoszczy w 2005 roku.

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>

Już uciekasz? Sprawdź jeszcze to:
×
Sport na ×