Maciej Simionkowski: Są szanse, że Oliver Allen wystąpi w Rawiczu

towarzyskiego we współpracy z Kompanią Węglową. Od samego początku do dziś jej właścicielami są Dariusz Momot i Michał Pawlaszczyk(po 50% udziałów), którzy można powiedzieć zatopili jej żużlowego poprzednika czyli stowarzyszenie Rybnicki Klub Motorowy. Spółka swój pierwszy akces do II ligi zgłosiła już na przełomie września i października 2011 roku, kiedy to jeszcze oficjalnie cały czas RKM walczył o byt, a wszystko miało skończyć się „dobrze”. Prezesem spółki został dwudziesto kilku letni Bartosz Ignaszewski, który w klubie zajmował się, i wszystkim, i niczym, a zanim się tam znalazł był po prostu zwykłym kibicem na trybunach. Człowiek z nikąd został prezesem spółki, mającej startować w polskiej lidze żużlowej. Wniosek nasuwa się sam, człowiek słup od podpisywania papierów. Prezesem był do końca roku, po czym go wyrzucono, lub też zrezygnował, jak twierdził on sam. Druga wersja wydaje się bardziej prawdopodobna, gdyż na nowego prezesa trzeba było czekać aż do marca, a raczej nie wyrzuca się jednego prezesa kiedy nie ma się już przygotowanego następcy. Na początku roku okazało się, że nowy klub nie dostanie żadnej pomocy finansowej z miasta poza udostępnionym stadionem. Nieoficjalnie mówi się, że ponad połowa zakładanego budżetu miała pochodzić z dotacji miejskiej. Klub jednak zaczął robić dobrą minę do złej gry, duet Momot-Pawlaszczyk zajął się wykonywaniem robót przy budowie dróg w regionie Rybnika (pod szyldem spółki ROW), a za twarze medialne(bo wszystkim i tak zajmował się Momot z Pawlaszczykiem) w części sportowej robić mieli nowy manager Maciej Simionkowski oraz nowy prezes Marek Gruszka. Prezes zostanie chyba głównie zapamiętany ze swoich barwnych wypowiedzi, które pomimo tego, że zajmowały ogromną ilość miejsca w gazetach czy też portalach, nie zawierały żadnych konkretów. Ale za to co rusz mogli kibice usłyszeć o bogatym prawniczym wykształceniu nowego prezesa, znajomości kilku języków, nieocenionego życiowego doświadczenia, same ochy i achy. Przy Simionkowskim oprócz obowiązkowego ściemniania nt sytuacji klubu, ciągłej gadki, że nie poddajemy się, jedziemy do końca (Tanio skóry nie sprzedamy by powiedział „Pudzian”) dało się odnieść wrażenie, że on chociaż co nieco o żużlu wie. Szkoda tylko, że trafił w takie towarzystwo, bo kto przebywa w paru maszyn podczas meczów doskonale widział, że za sznurki ciągnie dalej Dariusz Momot, który w swojej karierze dyrektora sportowego może się pochwalić odpowiednio dwoma szóstymi miejscami w I lidze oraz wygranym barażem o utrzymanie się w niej. Gdzie co roku klub walczył o pierwsza czwórkę, ale z realizacji tych celów, nikt przez trzy lata dyrektora sportowego klubu nie rozliczył. Wracając do sezonu 2012, drużyna na papierze bardzo mocna, na start dostała łomot w Opolu, potem żenująca wpadka z Krosnem u siebie, gdzie Rybnik po raz pierwszy w historii przegrał z tą drużyną na własnym torze. Potem jednak szło już co raz lepiej, niby wszystko ładnie pięknie, no ale właśnie. Czy aby na pewno? Ani razu nie pojawił się w składzie Kenni Larsen, który szaleje w Anglii, a potem wykręca komplet w barwach Ostrowa po wypożyczeniu z Rybnika. Dlaczego? Niby nie przyjechał na żaden trening. Czy przypadkiem jednak nie było to związane z tym, że przed tymi treningami w kontrakcie miał zagwarantowaną pewną kwotę celem przygotowania się do sezonu, której nigdy nie otrzymał? Drugim przypadkiem jest Mikkel B. Jensen. Wielki talent duńskiego żużla, w barwach Rybnika pojechał zaledwie kilkanaście biegów. Dlaczego? Sam zawodnik twierdzi, że klub jest mu dłużny pieniądze, a menadżer drużyny bezczelnie twierdzi, że to wina zawodnika, który nie umie przysłać faktury, a zaraz po tym jak to zrobi to klub zapłaci. Dziwne, że te faktury przesyłają się miesiącami, a sam Jensen najlepiej by złożył je u klubowej księgowej osobiście, bo ciągle chyba „giną” na poczcie. Z drugiej strony mamy jednak postać Allena, który twierdzi, że nie ma żadnych problemów z Rybnikiem na tle finansowym. Czyli klub płaci! Czy aby na pewno? Co dla Allena może oznaczać twierdzenie „żadnych problemów”? Nie wiadomo, jednak faktem jest, że na początku lipca Allen miał spłacone zaledwie 25% kwoty jaką powinien otrzymać od początku sezonu. Same zadłużenie klubu w tym czasie wobec wszystkich zawodników to około 330 tysięcy złotych co stanowiło 75% należności wobec zawodników. Jak łatwo policzyć. Klub płacił zawodnikom za co czwarty punkt. Dziś w kolejce do wypłaty znajduje się jeszcze nowy zawodnik Rekinów, czyli Adrian Szewczykowski. Jego transfer do Rybnika może okazać się całkiem ciekawy i to nie z powodu jego wyników na torze. Pod koniec czerwca ze stanowiska prezesa zrezygnował Marek Gruszka. Mówi się, że miało to bezpośredni związek z brakiem dotacji urzędu miasta, na która mimo przedsezonowych deklaracji prezydenta Rybnika, w klubie bardzo liczono. Już po jego rezygnacji zakontraktowano wspomnianego Szewczykowskiego. Tu pojawia się problem. Kto podpisał kontrakt jako przedstawiciel klubu? W KRS wyraźnie napisane jest, że podmiotem uprawnionym do reprezentowania spółki, który może w jej imieniu podpisywać dokumenty jest tylko i wyłącznie zarząd spółki (jeżeli liczy minimum dwie osoby) lub jednosobowo prezes spółki (jeżeli zarząd składa się tylko z osoby prezesa). Problem jest taki, że stary prezes zrezygnował, nowego jeszcze nie było, a kontrakt podpisany został, bo zawodnika do startów potwierdził Polski Związek Motorowy. Sprawa co najmniej ciekawa. Jak już o prezesie mowa, to na nowego musiano czekać niemal miesiąc. Pomimo tego, że już działa od kilku tygodni, to nikt o tym nie wie! Jednak dla kibiców w Rybniku jak i czytelników SportowychFaktów nie jest to postać anonimowa. Tak jest, Momot i Pawlaszczyk jako właściciele klubu, na stanowisko jego prezesa nominowali Michała Stencla, który działa z nimi od początku powstania grupy inicjatywnej w 2009 roku. Teraz jest to redaktor SportowychFaktów, dzięki któremu możemy się dowiedzieć co słychać w rybnickim klubie, przeczytać zapowiedź, relację, czy też wywiad z menadżerem klubu. (Robi wywiad prezes z podwładnym) Fajnie, tylko teraz każdy czytelnik musi zadać sobie pytanie na ile rzetelnie będzie opisywana sytuacja w Rybniku, skoro pisze o niej prezes klubu. Czy aby te mniej przychylne fakty nie będą pomijane? W obliczu zapowiedzi powstania nowego klubu pod dowództwem Krzysztofa Mrozka, znanego jako świetnego organizatora turniejów poświęconych pamięci Łukasza Romanka nad głowami duetu zbierają się ciemne chmury. Jednak nie jest to ich jedyny powód do zmartwień. Pod koniec zeszłego roku, Dariusz Momot otwarcie wspominał o tym, że celem uniknięcia zajęcia komorniczego polewaczka klubowa oraz ciągnik wykorzystywany podczas prac torowych przeszedł na jego własność w połowie sezonu. Na jakiej zasadzie nie wiadomo, ale zainteresowało to też z tego co się mówi miejskich urzędników. Którzy w ramach dotacji przekazali w roku 2011 Rybnickiemu Klubowi Motorowemu milion złotych. Część z tego miliona miała iść na utrzymanie w/w sprzętu, który de facto nie był własnością klubu, a Dariusza Momota. Jak można nieoficjalnie usłyszeć od kilku wysoko postawionych miejskich urzędników w klubie ma zostać przeprowadzona kontrola przez biegłego rewidenta z niezależnej firmy, mająca na celu dokładne sprawdzenie rozliczenia klubu miejskiej dotacji, czy aby na pewno środki te zostały wydane zgodnie z projektem jaki klub podczas konkursu grantowego przedstawił. Na koniec jeszcze wracając do ciekawostki z początku tekstu dotyczącej budowy dróg przez spółkę. Tak jest, to nie żart. ROW Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowana przez Dariusza Momota wykonuje prace drogowe na zlecenie firmy HAK Construction przy przebudowie głównych dróg „wylotowych” z miasta, a mianowicie ulicy Żorskiej oraz Wodzisławskiej. Chyba każdy rybniczanin ma swoją wyrobioną opinię na temat tych „remontów”. pozdROWienia!

przygotuje tor selektywny. To nic, że kolejni zawodnicy będą upadać i łamać kości, ważne żeby Niedźwiadki "po trupach do celu" wywalczyły awans do pierwszej ligi, a pan Piotr mógł czuć się spełniony.