Stefan Smołka: Dni pełne Skóry

Stefan Smołka 26 Października 2014, 19:00

Z jego inspiracji odbył się turniej żużlowy w Lesznie, ukazała się też książka ze "Skórą" w roli głównej. Właśnie trwa jej promocja. Zdarzają się w historii żużlowcy wybitni. W dzisiejszym polskim speedwayu na takie miano bez wątpienia zasługują Tomasz Gollob, Jarosław Hampel, Krzysztof Kasprzak, Piotr Protasiewicz, Janusz Kołodziej, a także m.in. Sławomir Drabik, choć on już zakończył czynną karierę. To liderzy swoich zespołów klubowych, mistrzowie Polski seniorów, medaliści mistrzostw świata.

Na brak popularności Adam Skórnicki nigdy narzekać nie mógł, prawie od początku swojej przygody z motocyklem na żużlowym torze. Źródłem nadzwyczajnego zainteresowania zawodnikiem był on sam - z jego inteligencją, dowcipem, sposobem bycia, zachowania, ubierania się, wypowiadania, ale nade wszystko nieustępliwej walki na torze z jednej strony, a zarazem koleżeńskości z drugiej. Nigdy przy tym Adam nie skąpił szacunku dla rozmówcy, kolegi, rywala. Połączenie tych przymiotów to niezwykle trudna sztuka.

Cała skóra Skórnickiego "Skóry" - fot. Piotr Markowiak

Adam Skórnicki zaliczył mniej czy bardziej udane epizody w Częstochowie (2000), Rawiczu (dwa lata 2001-2002), Gnieźnie (2003, 2012, 2014), Poznaniu (2006-2008 i 2010) i Ostrowie (2013). Krótko mówiąc, Skórnicki to taki byk nadpobudliwy, nader niespokojny, wciąż poszukujący swojego stada, ale... wracający zawsze tam, gdzie jego sielska łąka.

Najlepszym bodaj rozdziałem w karierze Adama był Poznań. Był już wtedy drużynowym wicemistrzem Wielkiej Brytanii ze słynnymi Wilkami z Wolverhampton (2004). Na Wyspach zresztą swoją osobowością też robił furorę. Jest na ten temat sporo materiału w książce i jest... mała perełka. Chodzi o opinię zawodnika na temat różnicy pomiędzy polską, a brytyjską ligą, gdy Adam zacytował fragment z utworu Iron Maiden, że to jest "… cieniutka linia, jak pomiędzy miłością i nienawiścią".

W czasie startów w stolicy Wielkopolski Skórnicki zgarnął wszystko, co w jego karierze najlepsze - srebro i złoto mistrzostw Europy najlepszych par, oraz ten jedyny absolutnie bezcenny laur - najważniejszy tytuł - złoto IMP 2008. Tak zdobywa się miejsce w elicie elit, tak przechodzi się do historii. Nie zdobył dotąd Skórnicki tytułu DMP, nad czym trochę boleje; jako zawodnik nie miał szczęścia być z Unią Leszno, gdy ta po te laury sięgała. Ale świeżo w pamięci mamy, jak niewiele brakowało tejże Unii do krajowego mistrzostwa w bieżącym sezonie, kiedy to nie kto inny - Adam Skórnicki - brawurowo poprowadził zespół Byków jako ich menago.

Książka jest w istocie albumem z ogromną ilością świetnych zdjęć drukowanych na dobrym papierze, w formacie zmodyfikowanego A4 (przyciętego do kwadratu), napisana jest lekkim piórem, językiem swobodnym - utrzymanym w nieco luzackim tonie, zgranym idealnie z luźnym, barwnym sposobem bycia i wypowiedzi samego Adama Skórnickiego. Serdecznie polecam tę znakomitą pozycję do kolekcji (do kupienia na www.ksiazkizuzlowe.pl).

Że "Skóra" (zdaniem wielu od morza do Tatr) to w dużym stopniu teatr jednego aktora, i że gościu czasem ponad miarę się zgrywa, to rzecz powszechnie znana. Ale czy nie o to w tym wszystkim chodzi? Czy nie takich idoli, skądinąd wziętych z nas (by nie powiedzieć z mas), nawet nie do końca sportowo spełnionych, potrzebujemy? Czyż nie liczy się show? Jeśli speedway ma przetrwać, to właśnie takich nam trzeba wojowników z plemienia (Wielko-) Polan. Red. Wiesław Dobruszek bez wahania nazwał go jedną z ikon polskiego sportu żużlowego. A mało jest ludzi, którzy mają równie szeroki ogląd w temacie.

Oby Adam "Skóra" Skórnicki nie okazał się tym naszym "ostatnim Mohikaninem" starego dobrego polskiego żużla.

Stefan Smołka

KUP BILET NA 2024 ORLEN FIM Speedway Grand Prix of Poland - Warsaw -->>