Jest szansa, że podam rękę Klaudii Szmaj - rozmowa z Micaelą Bazan, jedyną kobietą na żużlu w Ameryce Południowej
Jest szansa, że podam rękę Klaudii Szmaj - rozmowa z Micaelą Bazan, jedyną kobietą na żużlu w Ameryce Południowej
Kobieta na żużlowym torze to rzadkie zjawisko. Jedną z nielicznych, które obecnie pasjonują się tym sportem, jest Micaela Bazan. Opowiedziała nam ona o swoich planach i marzeniach.
Micaela Bazan nie ma jeszcze dwudziestu sześciu lat. Urodziła się 9 września 1989 roku w leżącym w pobliżu Buenos Aires miasteczku Daireaux. Aktualnie mieszka w Bahia Blanca, miejscowości którą polscy kibice kojarzą głownie z turniejami otwartych międzynarodowych mistrzostw Argentyny. Na co dzień Micaela studiuje marketing, a wszystkie wolne chwile poświęca niezwykłej dla kobiety pasji, jaką jest jazda na żużlowym motocyklu. Specjalnie dla serwisu SportoweFakty.pl sympatyczna Argentynka udzieliła obszernego wywiadu.
Jacek Cholewiński: Sympatycy sportu kojarzą zaledwie kilka przedstawicielek płci pięknej zdolnych ujarzmić żużlowego rumaka. Do niedawna w mediach przewijały się nazwiska Czeszki Michaeli Krupickovej i najbardziej znanej spośród kilku Dunek Nanny Jorgensen. Obie panie zawiesiły już swój ekwipunek na przysłowiowym kołku. W Polsce głośno było ostatnio o Klaudii Szmaj i jej kontrakcie z zielonogórskim Falubazem. W Stanach Zjednoczonych z niezłym skutkiem rywalizuje z mężczyznami Hayley Perrault. W Argentynie Ty też jesteś swoistym rodzynkiem. Powiedz jak to wszystko się zaczęło?
Micaela Bazan: Miałam zaledwie siedem lat, gdy po raz pierwszy publicznie wyjechałam na tor i wzięłam udział w zawodach. Stało się to w moim rodzinnym Daireaux, w Guglieri Sport i Social Club. Potem rodzice wozili mnie na zawody dla dzieci do takich miejsc jak Lamadrid, Olavarria czy Bahia Blanca. Przez pięć kolejnych lat jeździłam na pięćdziesiątkach i zazwyczaj rywalizowałam wyłącznie z chłopcami. W ostatnim sezonie, na przełomie lat 2001-2002, zdołałam wywalczyć drugie miejsce w Argentynie.
Kiedy zaczęłaś mierzyć swe siły z dorosłymi?
Właśnie wtedy, w 2002 roku, podczas Zimowych Mistrzostw Argentyny, mając niecałe trzynaście lat przeszłam do kategorii juniorów i seniorów klasy B. Nadal silnik mojego motocykla miał 50 centymetrów pojemności, ale przeciwnicy wzrostem i wagą zazwyczaj mocno mnie przewyższali (śmiech). I już wtedy, w swoim debiucie, znów zajęłam drugie miejsce.
Od kiedy dosiadasz typowej dla poważnego żużla pięćsetki?
Pewnie nigdy by się to nie stało, gdyby nie wielkie zaangażowanie całej mojej rodziny. Miałam wtedy czternaście lat. Dokładnie 11 lipca 2004 roku wystartowałam na Hector Evaristo w Bahia Blanca i wśród juniorów i dorosłych mężczyzn zajęłam trzecie miejsce. Rok później byłam już druga, a w letnim sezonie na przełomie lat 2005-2006 osiągnęłam upragnione zwycięstwo. Udało mi się zdobyć to, co wcześniej było udziałem takich zawodników jak Nicolas Covatti czy Jonathan Iturre.
Micaela (pierwsza z prawej) nie boi się jazdy w kontakcie
Zafascynował mnie fakt, że przez cały czas o którym teraz opowiadasz, byłaś jedyną kobietą rywalizującą z mężczyznami.
To prawda. Nie miałam rywalek tej samej płci. Jestem też jedyną dziewczyną w obu Amerykach, która może się pochwalić mistrzowskimi tytułami w kategorii 500cc. Dlatego coraz częściej nawiedzała mnie myśl o podróży do Europy. Kilka razy czytałam o dziewczynach jeżdżących tam w lewo. Niektóre widziałam nawet na wideo. Wielka Brytania, Polska, Włochy, tamtejsze klimaty, żużlowe tory, poznanie ludzi związanych ze speedwayem, poczucie atmosfery stadionów pełnych kibiców, to jest aktualnie moje marzenie.
Doszłymnie słuchy, że to marzenie jest bliskie realizacji.
Masz dobre wiadomości. Nie pracowałeś przypadkiem wcześniej w wywiadzie? (śmiech). Prawdą jest, że z niecierpliwością odliczam dni do lata. Wtedy moje marzenie się spełni. Mam już dograne prawie wszystkie szczegóły miesięcznego pobytu na Wyspach Brytyjskich. Wdzięczna jestem za to moim przyjaciołom.
Zdradzisz nam nazwiska? Kto przyczynił się do tego, że dziewczynę z dalekiej Argentyny będą mogli zobaczyć europejscy fani?
Pomysł zrodził się w ubiegłym roku. Moim dobroczyńcą i przewodnikiem jest Alan Critcher, dawniej mechanik w klubie z Birmingham, a teraz osoba sporo znacząca w angielskim żużlu. Z Alanem i całą jego rodziną utrzymuję kontakt już od pięciu lat. To właśnie on zasugerował mi, że przyszedł czas na podróż do Europy, która ma pomóc mi w dalszym rozwoju. Dzięki kontaktom Alana będę mogła odwiedzić kilka brytyjskich klubów i wziąć udział w treningach tamtejszych zawodników. Wdzięczna jestem też mojemu rodakowi Arielowi Copreni, który także pomaga mi w organizacji tej letniej wyprawy.
W trakcie otwarcia IMŚJ 2012 prezentowała swoje umiejętności na torze
Jakieś szczegóły pobytu na Wyspach już znasz?
Jest już potwierdzone, że będę brała udział w zajęciach Birmingham Brummies i Rye House Rockets. W grę wchodzą tez inne miejsca, ale to jeszcze trzeba dopracować. Jest też podobno plan organizacji turnieju dla kobiet, do którego zaproszone będą dziewczyny z innych krajów. Wiem, że są takie w Polsce, Danii czy w Niemczech. Chętnie stanęłabym z nimi pod taśmą, reprezentując oczywiście moją ukochaną Argentynę.
Micaela, wiem że Twoje plany nie koncentrują się tylko na Wyspach. Słyszałem, że jest możliwy przyjazd do Polski. Potwierdzisz?
Tak. To by była już pełnia szczęścia, gdybym mogła zawitać także do Polski. Zdradzę, że na dobrej drodze są rozmowy z Falubazem Zielona Góra. Tamtejsi działacze są przychylni mojemu przyjazdowi. A przecież tam trenuje Klaudia Szmaj. Bardzo chciałabym ją poznać i pokręcić wspólnie kółka na tamtejszym torze. I fajnie by było, gdyby był w pobliżu jakiś mecz. Stanąć na trybunie wśród tak żywiołowo i gorąco dopingujących kibiców byłoby dla mnie wspaniałym przeżyciem.
Marzeniem argentyńskiej dziewczyny jest przyjazd do Polski
Dziękuję Ci pięknie za uśmiech i miłą rozmowę. Życzę spełnienia wszystkich planów i oczywiście przyjazdu do naszego kraju.
To ja dziękuję. Często z pomocą translatora czytam SportoweFakty. Jest tam mnóstwo bieżącej informacji o żużlu na całym świecie. Bardzo cenię waszą redakcję i cieszę się ogromnie, że także o mnie napiszecie. Przez prawie cały lipiec będę mieszkała w Burham, małym mieście na południu Anglii. Czekają już tam na mnie dwa żużlowe motocykle i bus, którym będę podróżować. Ta podróż do Europy to dla mnie historyczna i wyjątkowa szansa. Będę się do niej przygotowywać najlepiej jak potrafię.
------------------------------------------ Dotychczasowe osiągnięcia Micaeli Bazan:
- drugie miejsce w kategorii dzieci (50cc) podczas Otwartych Międzynarodowych Mistrzostw Argentyny (2001-2002);
- drugie miejsce w kategorii seniorów (50cc) podczas Zimowych Mistrzostw Argentyny (2002);
- drugie miejsce w kategorii juniorów i seniorów klasy B (500cc) podczas Zimowych Mistrzostw Argentyny (2005);
- pierwsze miejsce w kategorii juniorów i seniorów klasy B (500cc) podczas Otwartych Międzynarodowych Mistrzostw Argentyny (2005-2006);
- udział w turnieju o Puchar Bahia Blanca oraz prezentacja żużlowych umiejętności podczas otwarcia Indywidualnych Mistrzostw Świata U-21 na torze Hector Evaristo Club Midgistas del Sur (2012).
Micaela (pierwsza z prawej) nie boi się jazdy w kontakcie
W trakcie otwarcia IMŚJ 2012 prezentowała swoje umiejętności na torze
Marzeniem argentyńskiej dziewczyny jest przyjazd do Polski
yes
Zgłoś komentarz
CzenstochoviA
Zgłoś komentarz
dziadek szef wszystkich szefów
Zgłoś komentarz
HERMAN
Zgłoś komentarz
