W latach 2009-2012 Biało-Czerwoni zawładnęli Malillą, wygrywając cztery turnieje z rzędu. Dokonali tego kolejno: Tomasz Gollob, Rune Holta, Jarosław Hampel i raz jeszcze Gollob, dla którego był to ostatni triumf w karierze w Grand Prix. Hampel wygrywał z kolei dzięki słynnej ułańskiej szarży na linii mety, pokonując ku rozpaczy gospodarzy Andreasa Jonssona.
Czwórka obecnych naszych reprezentantów w światowej elicie ma więc z kogo czerpać wzorce. Typowy szwedzki owal, mierzący 305 metrów, niemal zawsze sprzyja Polakom i potwierdzeniem tego były także ubiegłoroczne wyniki. Piotr Pawlicki zadebiutował na podium, stając na jego najniższym stopniu. Maciej Janowski i Bartosz Zmarzlik po solidnej jeździe odpadli w półfinałach. Dla "Magica" i Patryka Dudka sobotnia impreza będzie zresztą niemalże jak domowa (dla Fredrika Lindgrena też). W Elitserien bronią oni barw miejscowej Dackarny, dlatego jakie warunki torowe by nie obowiązywały, dla wiceliderów klasyfikacji generalnej nie powinny mieć tajemnic.
Kto może najpoważniej zagrozić drużynowym mistrzom świata? Jeśli spojrzeć na statystyki i najlepsze występy ich rywali, trudno kogoś wyróżnić. W historii swoich startów w Malilli większość plasowała się w półfinałach, siedmiu meldowało się w ścisłym finale. Trudno tym samym oczekiwać, by tor był dla kogoś kłopotliwy. Przez wiele lat cała światowa czołówka startowała już na nim wielokrotnie.
W Szwecji zabraknie Nickiego Pedersena i Grega Hancocka, a więc zwycięzców dwóch poprzednich turniejów. Duńczyk wciąż nie powrócił na tor po kontuzji kręgów szyjnych, natomiast Amerykanin zmaga się ze skomplikowanym urazem barku. W efekcie spośród uczestników sobotniej imprezy jedynie Tai Woffinden ma zapisaną w swoim CV wiktorię na G&B Arenie. Brytyjczyk nie miał sobie równych w 2014 roku.
ZOBACZ WIDEO Artur Siódmiak wielkim fanem żużla
Na uwagę zasługują także dokonania Chrisa Holdera. Na sześć turniejów tylko w jednym nie awansował do fazy półfinałowej i trzykrotnie jechał w finale. W obecnej dyspozycji raczej trudno będzie jednak Australijczykowi nawiązać do tych sukcesów. Jego rodak, aktualny lider klasyfikacji generalnej, Jason Doyle, z pewnością będzie chciał za to powetować sobie ubiegłoroczną przegraną. W finale 31-latek prowadził przez trzy okrążenia, ale zwycięstwo wydarł mu piekielnie szybki Hancock.
Statystyki uczestników Grand Prix Szwecji w turniejach w Malilli:
Zawodnik | Turnieje | Punkty | Biegi | Śr. biegowa | Najlepszy wynik |
---|---|---|---|---|---|
Antonio Lindbaeck | 8 | 68 | 45 | 1,511 | 3. miejsce (2012, 2015) |
Fredrik Lindgren | 8 | 66 | 45 | 1,467 | 4. miejsce (2010) |
Chris Holder | 6 | 65 | 37 | 1,757 | 2. miejsce (2012) |
Tai Woffinden | 4 | 45 | 24 | 1,875 | Zwycięstwo (2014) |
Niels Kristian Iversen | 5 | 44 | 29 | 1,517 | 5. miejsce (2014) |
Emil Sajfutdinow | 4 | 35 | 23 | 1,522 | 4. miejsce (2011) |
Matej Zagar | 5 | 33 | 28 | 1,179 | 4. miejsce (2015) |
Jason Doyle | 2 | 28 | 13 | 2,154 | 2. miejsce (2016) |
Maciej Janowski | 2 | 20 | 11 | 1,818 | 5. miejsce (2016) |
Piotr Pawlicki | 1 | 13 | 7 | 1,857 | 3. miejsce (2016) |
Peter Kildemand | 2 | 12 | 11 | 1,091 | 7. miejsce (2016) |
Bartosz Zmarzlik | 1 | 10 | 6 | 1,667 | 6. miejsce (2016) |
Martin Vaculik | 1 | 6 | 5 | 1,200 | 10. miejsce (2012) |
Martin Smolinski | 1 | 3 | 5 | 0,600 | 15. miejsce (2014) |
Linus Sundstroem | 3 | 1 | 4 | 0,250 | 17. miejsce (2010, 2014) |
Patryk Dudek | - | - | - | - | nie startował |
Joel Kling | - | - | - | - | nie startował |
Kim Nilsson | - | - | - | - | nie startował |