Hit i kit. Ktoś im zablokował kółka w koszyku. Pieniądze mają, ale wielkich zakupów nie zrobili

Dariusz Ostafiński 25 Listopada 2017, 11:15

WP SportoweFakty / Grzegorz Jarosz / Nicki Pedersen za chwilę stanie pod taśmą startową.

Hit i kit to cykl artykułów, w których oceniamy okno transferowe w wykonaniu polskich klubów.

***

Hit. Angaż Nickiego Pedersena zawsze jest hitem.

Pedersen już nie jest maszynką do zdobywania punktów. Ostatnie sezony miał ciężkie. Z drugiej strony zatrudnienie 3-krotnego mistrza świata zawsze i w każdej sytuacji można traktować jako sukces. Nawet jeśli nie wiadomo, czy jest u niego jeszcze ten ogień i chęć odnoszenia sukcesów. Kiedy Tomasz Dryła z nSport+  odwiedził niedawno Nickiego w Monako, to Pedersen wyglądał na sportowca spełnionego, który już nie ma wielkiej ochoty na nadstawianie karku. Jednak kto wie, może rozstanie z Helene Huttmann, przez wielu uważaną za femme fatale mistrza, popchnie jeszcze karierę Pedersena na właściwe tory.

• Trener Dobrucki będzie miał piekielnie trudne zadanie. Sparta ma dużo opcji (taktyka)

Kit. Nieudane łowy na Nielsa Kristiana Iversena i Leona Madsena.

To, jak Grupa Azoty Unia Tarnów rozegrała temat okna transferowego w całości, można nazwać wielkim kitem. W kuluarach można było usłyszeć głosy, że zawodnicy mając dwie zbliżone oferty, wybiorą północ Polski, a nie Tarnów, gdzie wszędzie jest daleko. Miasto zaczęło odgrywać rolę, jaką do niedawna pełnił Rzeszów. Nie do końca jednak wierzę w te geograficzne historie. Wydaje mi się, że zabrakło twardego i sprawnego negocjatora. W końcu Unia miała Iversena i Madsena na widelcu. Z nimi byłoby łatwiej o utrzymanie. W Tarnowie proces decyzyjny jest jednak mocno rozciągnięty.

W ogóle to wstyd, żeby mając 3 miliony od głównego sponsora zmontować skład, który w najlepszym razie może powalczyć o siódme miejsce. Fajnie, że jest niezły junior Patryk Rolnicki, ale mam wątpliwości, czy polscy seniorzy, którzy zostali w drużynie po awansie, nadają się do PGE Ekstraligi. Może Artur Mroczka błyśnie w meczach u siebie, ale Jakub Jamróg to wielka niewiadoma. Jeśli zamierzano ich zostawić, trzeba było dołożyć większe armaty.

Follow @ostafinski