Żużel. Wypromował go Jason Crump. Teraz walczy o powrót do czołówki

Artur Babicz 09 Stycznia 2022, 13:45

WP SportoweFakty / Jarek Pabijan / Na zdjęciu: Finn Rune Jensen w rozmowie z Piotrem Pawlickim

• Żużel. Duński talent zadebiutuje w PGE Ekstralidze. Będzie odgrywać bardzo istotną rolę

Nie ma wątpliwości, że Finn Rune Jensen miał z kim rywalizować. Duńczyk urodził się 9 stycznia 1957 roku, a to oznacza, że tylko w jego kraju przyszło mu rywalizować z legendami tego sportu. Wystarczy powiedzieć, że w podobnych latach urodzili się Erik Gundersen, Hans Nielsen czy Alf Busk.

Sukcesy na torze

To jednak nie oznacza, że Finn Rune Jensen musiał się obejść smakiem w walce o trofea. Może nie osiągnął tak wiele jak jego rodacy, ale również ma się czym pochwalić. W 1975 roku sięgnął po Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Danii, natomiast w 1978 roku zdobył swój największy sukces Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwo Europy (odpowiednik dzisiejszych IMŚJ). Zostając wówczas najlepszym młodzieżowcem globu wyprzedził m.in. Erika Gundersena, Hansa Nielsena, Neila Middleditcha, Henryka Olszaka czy Romana Jankowskiego.

Finn Rune Jensen na podium razem z Erikiem Gundersenem i Alfem Buskiem

Duńczyk do dziś jest również pamiętany przez kibiców Cradley Speedway. Na stronie Cradleyspeedway.co.uk możemy przeczytać o nim następujący fragment:

"Jego średnia została osiągnięta przez łatwe wygrywanie wyścigów, a później zawstydzające ostatnie miejsca. W 1984 roku, w którym zmieniono przepisy dotyczące dotykania taśmy, Finn często zastępował Erika Gundersena. Finn często wtedy wyjeżdżał i wręcz zgniatał rywali pewnie zdobywając trzy punkty. Później natomiast wyjeżdżał do drugiego biegu, gdzie mając za rywali słabszych żużlowców przyjeżdżał daleko" - opisano przygodę Duńczyka w Cradley.

Znany z długich torów

Finn Rune Jensen nie ograniczał się do startów w klasycznej odmianie żużla. W momencie kiedy przeszedł do grona seniorów to największe sukcesy zaczął osiągać w longtracku. W sezonach 1983 i 1984 otarł się o medale mistrzostw świata w tej dyscyplinie, bowiem w finałach zajmował 5. miejsce. Później już było nieco gorzej, bowiem 1985 roku oraz 1987 roku zajmował 12. pozycję.

Ostatecznie, w gronie seniorów, Duńczyk nie zrobił zawrotnej kariery jako zawodnik. Jednak w momencie kiedy przeszedł na sportową emeryturę, nie dał o sobie zapomnieć. Ciągle pozostał przy żużlu, odnalazł się jednak w innej dziedzinie.

Był rozchwytywany

Już na początku lat 90. Finn Rune Jensen zaczął wybijać się na rynku tunerów i zaczął zyskiwać popularność poza Danią. W Polsce wówczas zmienił się ustrój i żużlowcy zaczęli coraz więcej sięgać po zachodnie nowinki. To też w pewnym stopniu wpłynęło na jego popularność nad Wisłą.

Znany jest m.in. ze współpracy z Morawskim Zielona Góra. Można pokusić się o stwierdzenie, że województwem lubuskim wiąże go wyjątkowa więź, bo właśnie tutaj poznał swoją małżonkę - Bożenę, z którą doczekał się dwóch córek.

Wydaje się, że szczyt popularności na rynku tunerów przypadł na przełom pierwszej i drugiej dekady XXI wieku. Przyczyniła się do tego bliska współpraca z Jasonem Crumpem, który to właśnie na silnikach od Finna Rune Jensena sięgnął po mistrzostwo świata w 2009 roku. Wtedy również Duńczyka można było często oglądać w polskich parkach maszyn.

Walczy o powrót

O ile jeszcze kilka lat temu Finn Rune Jensen należał do światowego topu wśród tunerów, teraz pozostał lekko w tyle. Czołowi żużlowcy raczej korzystają obecnie z innych jednostek. To jednak nie oznacza, że Duńczyk kończy karierę.

Obecnie jego najbardziej znanymi ambasadorami są Martin Vaculik i Grigorij Łaguta. To jednak nie wszystko. Od kilku sezonów z usług Finna Rune Jensena korzystają Jakub Jamróg, Jan Kvech czy Drew Kemp.

Zobacz także: Łaguta przed historyczną szansą
Zobacz także: Niespodziewanie został legendą