Po raz pierwszy sztafety mieszane rywalizowały o medale mistrzostw świata w marcu 2005 roku w Chanty-Mansyjsku. Odbyło się to już po zakończeniu indywidualnych zmagań o Puchar Świata. Zarówno w pierwszej, jak i drugiej edycji tych MŚ można było wystawiać po dwie reprezentacje narodowe. W 2005 roku z tej możliwości skorzystały: Rosja, Niemcy, Francja i Białoruś. Rywalizację zdominowali gospodarze. Pierwsze i drugie miejsce zajęły sztafety z Rosji. Na osmej pozycji uplasowała się Polska: Krystyna Pałka, Magdalena Gwizdoń, Wiesław Ziemanin oraz Tomasz Sikora. Rok później w Pokljuce wystąpiły dwie sztafety z Polski. Pierwsza reprezentacja startowała w tym samym składzie co w Rosji i także była ósma. 15. lokatę zajął drugi polski zespół: Magdalena Nykiel, Katarzyna Ponikwia, Grzegorz Bodziana i Krzysztof Pływaczyk.
W 2007 roku MŚ sztafet mieszanych po raz pierwszy odbyły się w tym samym miejscu, co indywidualne MŚ. Pałka, Gwizdoń, Pływaczyk i Sikora uplasowali się na dwunastej pozycji. Rok później Polska uzyskała najlepszy wynik w historii - szóste miejsce. Skład był taki sam jak w sezonie 2006/2007. W 2009 roku ósmą pozycję zajęła reprezentacja w składzie: Agnieszka Grzybek (obecnie Cyl), Weronika Nowakowska, Pływaczyk i Sikora. W 2010 roku nie rozegrano indywidualnych MŚ, ponieważ wtedy miały miejsce Igrzyska Olimpijskie w Vancouver. Odbyły się jednak MŚ sztafet mieszanych. Polski zespół bez Sikory zajął 15. miejsce. W 2011 roku Sikora także nie startował i Polskę sklasyfikowano na 17. pozycji w stawce 26 sztafet. Rok później Pałka, Nowakowska, Sikora oraz Pływaczyk zajęli trzynastą lokatę.
6 medali w ośmiu edycjach MŚ zdobyła reprezentacja Niemiec. Po cztery razy na podium opisywanych zawodów stali: Magdalena Neuner, Michael Greis oraz Arnd Peiffer. 5 medali wywalczyła Norwegia. Zawsze w zespole była wtedy Tora Berger. Po trzy krążki zdobyli: Ole Einar Bjoerndalen i Emil Hegle Svendsen. 4 medale wywalczyła Rosja. 4 razy na "pudle" znalazła się również reprezentacja Francji. Po razie na każdym stopniu podium była Szwecja. Medale wywalczyło w sumie 7 państw, bo w 2008 roku drugie miejsce zajęła Białoruś, a w 2012 - Słowenia.
| Rok | Gospodarz MŚ sztafet mieszanych | Pierwsze miejsce | Drugie miejsce | Trzecie miejsce |
|---|---|---|---|---|
| 2005 | Chanty-Mansyjsk | O. Pylewa, S. Iszmuratowa, I. Czerezow, N. Krugłow (ROSJA) | A. Bogali, O, Zajcewa, S. Czepikow, S. Rożkow (ROSJA II) | U. Disl, K. Wilhelm, M. Greis, R. Gross (NIEMCY) |
| 2006 | Pokljuka | A. Bogali, I. Malgina, S. Czepikow, N. Krugłow (ROSJA) | L. Tjoerhom, H. Hanevold, T. Berger, O. Bjoerndalen (NORWEGIA) | F. Baverel-Robert, S. Bailly, V. Defrasne, R. Poiree (FRANCJA) |
| 2007 | Anterselva | H. Jonsson, A. Olofsson, B. Ferry, C. Bergman (SZWECJA) | F. Baverel-Robert, S. Bailly, V. Defrasne, R. Poiree (FRANCJA) | J. Moerkve, T. Berger, E. Svendsen, F. Andresen (NORWEGIA) |
| 2008 | Oestersund | S. Bucholz, M. Neuner, A. Birnbacher, M. Greis (NIEMCY) | L. Kalinczik, D. Domraczewa, R. Waliulin, S. Nowikow (BIAŁORUŚ) | S. Slepcowa, O. Nieupokojewa, N. Krugłow, D. Jaroszenko (ROSJA) |
| 2009 | Pyeongchang | M. Brunet, S. Becaert, V. Defrasne, S. Fourcade (FRANCJA) | H. Joensson, A. Olofsson, D. Ekholm, C. Bergman (SZWECJA) | A. Henkel, S. Hauswald, A. Peiffer, M. Greis (NIEMCY) |
| 2010 | Chanty-Mansyjsk | S. Hauswald, M. Neuner, S. Schempp, A. Peiffer (NIEMCY) | A. Flatland, T. Berger, E. Svendsen, O. Bjoerndalen (NORWEGIA) | H. Jonsson, A. Olofsson, B. Ferry, C. Bergman (SZWECJA) |
| 2011 | Chanty-Mansyjsk | T. Berger, A. Flatland, O. Bjoerndalen, T. Boe (NORWEGIA) | A. Henkel, M. Neuner, A. Peiffer, M. Greis (NIEMCY) | M. Brunet, M. Dorin, A. Boeuf, M. Fourcade (FRANCJA) |
| 2012 | Ruhpolding | T. Berger, S. Solemdal, O. Bjoerndalen, E. Svendsen (NORWEGIA) | A. Mali, T. Gregorin, K. Bauer, J. Fak (SŁOWENIA) | A. Henkel, M. Neuner, A. Birnbacher, A. Peiffer (NIEMCY) |
