1 W oczy rzuca się brak w awizowanej trójce wciąż aktywnej sportowo legendy ice racingu – Pera-Olofa Sereniusa.
Rezygnacja z usług 65-letniego Posy ma podstawy w prowadzonej przez szwedzkie kierownictwo polityce odmładzania składu. Nie są jej poparciem wyniki na torze, gdzie stary mistrz (najlepszy na świecie indywidualnie i w drużynie w 1995 i 2002 roku, drużynowo ponadto w 1985 roku) regularnie ogrywa wschodzącą gwiazdę Isracingu, Roberta Hendersona. Henderson, kolega Grzegorza Knappa z drużyny Hammarby Sztokholm jest od Sereniusa młodszy o bagatela, 40 lat i jak argumentują szwedzcy działacze skuteczniejszy na torach dłuższych i szybszych (tymczasem po drugiej stronie Bałtyku dominują owale krótsze i bardziej techniczne).
Zwolennicy oparcia kadry na doświadczeniu znajdą pocieszenie w wyznaczeniu do startu w Sanoku 58-letniego Stefana Svenssona, który w 1992 roku był "numerem trzy" na świecie. O tym, że nie zamierza bynajmniej spoczywać na laurach dał świadectwo w ostatnią sobotę w Norrkoping, gdzie mimo najsłabszej pozycji przed półfinałami wywalczył sobie przepustkę i wystąpi w zawodach finałowych indywidualnych mistrzostw świata po raz 22.
Czarnym koniem "Trzech Koron" może się okazać wystawiony na zapleczu Per-Anders Lindstrom. W pierwszych dwóch kolejkach szwedzkiej Elitserien zaprezentował całkiem niezłą formę notując dwucyfrowe wyniki. Do składu załapał się po raz czwarty, z medalu miał okazję cieszyć się w 2010 roku w Krasnogorsku (srebro).
Pozycji menadżera kadry nie będzie pełnił już Peter Jansson, który zadebiutuje w nowej roli przyznanej mu przez FIM, a mianowicie koordynatora zawodów. Przypomnijmy, że miał on okazję poznać tor "Błonie" z perspektywy motocykla, startując między innymi w Sanok Cup w latach 2007-2009. Nie da się ukryć, że dorównanie Ole Olsenowi, który pełnił podobną funkcję w Speedway Grand Prix będzie bardzo trudnym zadaniem. W roli szefa ekipy zastąpi go Ola Westlund, który w mistrzostwach świata ice speedway'a startował w latach 1991-2002, przyczyniając się do wspomnianych już tryumfów z lat 1995 i 2002, odniesionych wspólnie z Posą i Svenssonem.
