Pokazał, jak się powinno grać w piłkę. Nastolatek przyszłością reprezentacji Polski

Marcin Jaz 06 Września 2021, 07:59

Getty Images / Foto Olimpik/NurPhoto / Na zdjęciu: Nicola Zalewski

• Marek Wawrzynowski: Pozwoliliśmy rywalom z San Marino na zbyt wiele [OPINIA]

19-latek wszedł na boisko w 65. minucie i z miejsca zaczął się wyróżniać na tle kolegów. Imponował techniką, szybkością i przeglądem pola, napędzał polską ofensywę. Zdążył jeszcze zanotować asystę przy trzecim golu Adama Buksy, który ustalił wynik 7:1. Zalewski zaczyna rozpychać się w kadrze i to może wyjść korzystnie dla niego i drużyny.

Szybkie wychodzenie z cienia

Nastolatek przedstawił się szerszej publiczności dopiero wiosną tego roku, gdy bez kompleksów wszedł w meczu półfinałowym Ligi Europy AS Roma - Manchester United i wypracował gola. Jednak w Rzymie od dłuższego czasu przykuwał uwagę kibiców "Giallorossich".

- Fani Romy poznali go bliżej i uważają, że jest bardzo utalentowanym zawodnikiem z dużymi umiejętnościami - mówił w rozmowie z WP SportoweFakty dziennikarz będący blisko Romy Alessandro Carducci.

W mniej niż pół godziny Zalewski pokazał wszystkie swoje atuty polskim kibicom. Abstrahując od poziomu rywala, udowodnił, jak bardzo polskie szkolenie młodych zawodników kuleje.

- Ma świetne pierwsze zagranie i łatwo kontroluje piłkę. Umie bardzo dobrze ją wyprowadzać, bez straty przy tym szybkości. Jest zwinny i to pomaga mu w dryblingu. Musi jedynie znaleźć regularność i grać jak najwięcej, bo to na pewno jest dla niego bardzo ważne - powiedział nam Włoch.

Jose Mourinho, który objął stery w Romie wraz z początkiem tego sezonu, mówił otwarcie, że będzie dawał szansę Zalewskiemu. Jeszcze jej nie dał, ale kampania 2021/2022 dla włoskich klubów dopiero się zaczęła.

"The Special One" zauroczony

Portugalczyk nie ukrywa, że jest fanem talentu reprezentanta Polski. - Mourinho powiedział: "Podobasz mi się, będziesz rozwijał się pod moimi skrzydłami". Kamień spadł nam z serca, syn bardzo się cieszył. Nicola spodziewał się, że trener widzi go raczej jako trzeciego w kolejności do gry. Mourinho od razu to sprostował: "Nie licz, że będziesz głębokim rezerwowym. Będę na ciebie stawiał" - wspominał na naszych łamach Krzysztof Zalewski, ojciec młodego piłkarza.

Przewiduje się, że jeszcze w tym roku Nicola Zalewski miałby zająć miejsce w pierwszym składzie, a w przyszłości stać się liderem drużyny ze Stadio Olimpico.

- Myślę, że Nicola może znaleźć swoje miejsce w zespole jeszcze w tym roku i grać dzięki wejściom na boisko w drugiej połowie. W przyszłości mógłby natomiast zrobić kolejny krok i z biegiem czasu znacznie się rozwijać. Uważam, że w przyszłości może stać się naprawdę ważnym graczem drużyny - komentował Carducci.

Łzy szczęścia i spełnione marzenia

Zalewscy nie wiedzieli, czy tego lata Nicola opuści Romę, czy może w niej zostanie. Mieli już spakowane walizki. Mourinho rozwiał ich wątpliwości. Teraz spełnia się kolejne marzenie rodziny - powołanie dla syna i jego udany debiut w biało-czerwonych barwach.

- Gdy dostałem powołanie, byłem w szatni. Byłem trochę zdziwiony, ale tak naprawdę czekałem na to. Od razu zadzwoniłem do taty i mu powiedziałem. Bardzo się ucieszył, krzyknął z radości, popłakał się. To dla niego wielka radość - mówił nam Nicola Zalewski pod koniec sierpnia. Dodał, że Paulo Sousa bardzo na niego liczy.

19-latek od dziecka marzył o tym, by grać dla reprezentacji Polski. Nigdy nie było tematu jego gry dla kadry Włoch.

Krzysztof od dawna przykładał wagę do pasji i rozwoju sportowego syna. - Przez pięć lat codziennie dowoziłem syna na treningi 60 kilometrów w jedną stronę - z Poli, wsi pod Rzymem. Zostawiałem syna pod bramą ośrodka treningowego i czekałem w furgonie. W zimę, bez ogrzewania. Czasem wstyd było nawet wysiadać z auta, bo jeździłem prosto z pracy, piachem ubrudzony - opowiadał.

Zalewscy poświęcili majątek (z pomocą babci), by Nicola mógł grać w Romie. On sam miał też sporo wyrzeczeń. Dziś życie zaczyna wynagradzać jemu i rodzicom lata poświęceń. W dorosłej, profesjonalnej piłce stawia pierwsze kroki. Robi je jednak śmiało, odważnie, pewnie.

Nicola ma jeszcze jedną ogromną motywację. Jego ojciec zmaga się z najcięższą formą raka. Napawanie go radością i dumą z każdej minuty gry musi być czymś wyjątkowym.

Czytaj też:
Krytyka kadry mimo wysokiej wygranej
Lato: Powinna być dycha