Historia kombinacji norweskiej na ZIO

Kombinacja norweska była obecna we wszystkich edycjach zimowych igrzysk olimpijskich. W 1988 roku do programu wprowadzono konkurs drużynowy.

Najwięcej złotych medali w rywalizacji indywidualnej wywalczył Ulrich Wehling, który triumfował w latach: 1972, 1976 oraz 1980. Drugą konkurencję indywidualną po raz pierwszy rozegrano w 2002 roku. Zarówno w Salt Lake City, jak i w Turynie odbyły się zawody metodą Gundersena (dwa skoki i piętnastokilometrowy bieg) oraz sprint (jeden skok i bieg liczący 7,5 km). W 2010 roku kombinatorzy przebiegli po 10 kilometrów. W pierwszym konkursie skakali na średniej skoczni, w drugim zaś - na dużej.

W 2002 roku rywalizację zdominował Samppa Lajunen, który zdobył trzy złote medale. Cztery lata później po trzy medale wywalczyli Georg Hettich oraz Felix Gottwald. Austriak jest rekordzistą pod względem liczby medali (zdobył ich 7) w ZIO wśród kombinatorów norweskich. W 2010 roku do grona zawodników, którzy trzykrotnie stanęli na podium podczas jednych igrzysk dołączył Johnny Spillane.

W czołowej dziesiątce znalazło się w sumie sześciu Polaków. W 1928 na dziesiątym miejscu uplasował się Bronisław Czech. Cztery lata później lepiej od niego spisało się sześciu zawodników. Z kolei w 1936 r. siódmy był Stanisław Marusarz. W 1956 roku brązowym medalistą został Franciszek Groń-Gąsienica. Był to pierwszy medal dla Polski w zimowych igrzyskach olimpijskich. Groń-Gąsienica w biegu uplasował się wtedy na siódmym miejscu, a w skokach narciarskich - na dziewiątym. W 1968 roku szóste miejsce wywalczył Józef Gąsienica, a 12 lat później czołową dziesiątkę zamknął Jan Legierski.

W 1992 roku na ósmej pozycji sklasyfikowano Stanisława Ustupskiego. W Lillehammer ten zawodnik zajął 21. lokatę. W kolejnych edycjach polskich kombinatorów norweskich nie było na ZIO. Na liście zawodników zgłoszonych do udziału w zawodach w Soczi znajduje się Adam Cieślar.

Medaliści w kombinacji norweskiej na ZIO:

RokGospodarzPierwsze miejsceDrugie miejsceTrzecie miejsce
1924 Chamonix T. Haug (NOR) T. Stroemstad (NOR J. Groettumsbraaten (NOR)
1928 Sankt Moritz J. Groettumsbraaten (NOR) H. Vinjarengen (NOR) J. Snersrud (NOR)
1932 Lake Placid J. Groettumsbraaten (NOR) O. Stenen (NOR) H. Vinjarengen (NOR
1936 Garmisch-Partenkirchen O. Hagen (NOR) O. Hoffsbakken (NOR) S. Brodahl (NOR)
1948 Sankt Moritz H. Hasu (FIN) M. Huhtala (FIN) S. Israelsson (SWE)
1952 Oslo S. Slattvik (NOR H. Hasu (FIN) S. Stenersen (NOR)
1956 Cortina d'Ampezzo S. Stenersen (NOR) B. Eriksson (SWE) F. Groń-Gąsienica (POL)
1960 Squaw Valley G. Thoma (RFN) T. Knutsen (NOR) N. Gusakow (ZSR)
1964 Innsbruck T. Knutsen (NOR) N. Kisieliew (ZSR) G. Thoma (RFN)
1968 Grenoble F. Keller (RFN) A. Kaelin (SZJ) A. Kunz (NRD)
1972 Sapporo U. Wehling (NRD) R. Miettinen (FIN) K. Luck (RFN)
1976 Innsbruck U. Wehling (NRD) U. Hettich (RFN) K. Winkler (NRD)
1980 Lake Placid U. Wehling (NRD) J. Karjalainen (FIN) K. Winkler (NRD)
1984 Sarajewo T. Sandberg (NOR) J. Karjalainen (FIN) J. Ylipulli (FIN)
1988 Calgary H. Kempf (SZJ) K. Sulzenbacher (AUT) A. Lewandi (ZSR)
T. Mueller, H. Pohl, H. Schwarz (RFN) F. Glanzmann, H. Kempf, A. Schaad (SZJ) H. Aschenwald, G. Csar, K. Sulzenbacher (AUT
1992 Albertville F. Guy (FRA) J. Guillaume (FRA) K. Sulzenbacher (AUT)
T. Kono, R. Mikata, K. Ogiwara (JAP) K. Apeland, T. Elden, F. Lundberg (NOR) S. Kreiner, K. Ofner, K. Sulzenbacher (AUT)
1994 Lillehammer F. Lundberg (NOR) A. Kono (JAP) B. Vik (NOR)
M. Abe, T. Kono, K. Ogiwara (JAP) K. Apeland, F. Lundberg, B. Vik (NOR) J. Cuendet, H. Kempf, A. Schaad (SZJ)
1998 Nagano B. Vik (NOR) S. Lajunen (FIN) W. Stolarow (ROS)
K. Braaten, F. Lundberg, H. Skard, B. Vik H. Manninen, J. Mantila, S. Lajunen, T. Nurmela (FIN) N. Bal, S. Guillaume, F. Guy, L. Roux (FRA)
2002 Salt Lake City S. Lajunen (FIN) J. Tallus (FIN) F. Gottwald (AUT)
2002 (sprint) S. Lajunen (FIN) R. Ackermann (NIE) F. Gottwald (AUT)
J. Mantila, H. Manninen, S. Lajunen, J. Tallus (FIN) R. Ackermann, G. Hettich, M. Hoehlig, B. Kircheisen (NIE) C. Bieler, F. Gottwald, M. Gruber, M. Stecher (AUT)
2006 Turyn G. Hettich (NIE) F. Gottwald (AUT) M. Moan (NOR)
2006 (sprint) F. Gottwald (AUT) M. Moan (NOR) G. Hettich (NIE)
C. Bieler, F. Gottwald, M. Gruber, M. Stecher (AUT) R. Ackermann, J. Gaiser, G. Hettich, B. Kircheisen (NIE) A. Koivuranta, A. Kuisma, H. Manninen, J. Tallus (FIN)
2010 (średnia skocznia) Vancouver J. Chappuis (FRA) J. Spillane (USA) A. Pittin (WŁO)
2010 (duża skocznia) B. Demong (USA) J. Spillane (USA) B. Gruber (AUT)
F. Gottwald, B. Gruber, D. Kreiner, M. Stecher (AUT) B. Camerota, B. Demong, T. Lodwick, J. Spillane (USA) T. Edelmann, E. Frenzel, B. Kircheisen, J. Rydzek (NIE)
Komentarze (1)
Szymonn
11.02.2014
Zgłoś do moderacji
1
0
Odpowiedz
Ach co to był za kombinator norweski Felix Gottwald. Wielki mistrz. Szkoda, że nie zdobył złotego medalu indywidualnego na IO w Vancouver. Jednak to nie umniejsza jego wielkim osiągnięcią. Czas Czytaj całość