Roger Federer pod wrażeniem postawy Alexandra Zvereva. "Pokazał wspaniały charakter"

marzą zostać komentatorem sportowym. Nikt tak trafnie, jak Szanowny Pan Tomasz Tomaszewski nie potrafi tak, zwięźle opisać tego, co dzieje się na korcie z udziałem Maestro, jednym magicznym "tak, Rodżer"( czasem Pan Tomasz używa dialektu z kantonu francuskiego, aksamitnym głosem, pełnym emocji, na cześć Helweta rzecze -"tak, Rożer"). Prawda? Jakie my mamy szczęście, kosiarzu!!! Doceniajmy te chwile!.Nie dość, że możemy podziwiać Prawdziwego Geniusza, Wirtuoza Kortów, Maga Kortów, Artystę Kortów, Ambasadora Tenisa i Dżentelmena Kortów, naszego ukochanego, bajecznego Rożera Fedexa Federera, Maestro objuczonego niebiańskimi przydomkami, które zostały nadane Mu spontanicznie, w trakcie Jego koncertów przez kibiców całego Świata, to w darze możemy posłuchać komentarzy Genialnego Tomasza Tomaszewskiego, żywej Legendy. Przypomniałeś mi prawdziwą anegdotę z udziałem tego cudownego komentatora! Kilka lat temu, kiedy wyjątkowo Pan Tomasz relacjonował mecz Andy Murray a z Lucasem Pouille'm, a Pouill był już od kilku sezonów zawodnikiem w rankingu ATP top 40, Pan Tomasz Tomaszewski ( doprawdy kopalnia wiedzy!) oznajmił srebrzystym głosem na antenie, że "myślę, że ja, tak jak państwo, dziś po raz pierwszy zobaczę, jak wygląda gra nieznanego szerzejnLucasa Pouilla" Naprawdę wtedy się wzruszyłam. Patrzyłam oczami Pana Tomasza na Francuza, jakby pierwszy raz w życiu. Przyznam Ci się, że dzięki Tomaszewskiemu Juniorowi jeszcze lepiej poczułam, czym jest bajeczny tenis naszego Maestro. I czuję, że wielu młodych Redaktorów, dzięki Panu Tomkowi, słuchając go, także poznało, jaka różnica klas, jaka dysproporcja dzieli naszego GOAT SPORTU, TENISA I TAJBREJKÓW od reszty cyrku tenisowego. Jak rozróżnić dżentelmena, Artystę od Wyrobnika i Rzemieślnika, grającego siłowo.

mecz turnieju w Szanghaju przeciwko Zweriewowi. Naprawdę, byłem pod ogromnym wrażeniem jakości jego pracy. Tak ogromnym, że aż pisemnie zarejestrowałem jego wypowiedzi. Pan Tomaszewski prezentuje wyśmienity warsztat oraz niedościgniony poziom obiektywności. Oglądanie meczów tenisowych z towarzyszeniem jego głosu to jest poezja, szczególnie gdy Pan Tomaszewski komentuje mecze Maestra. Dziś był jeden z takich meczów, warto więc potraktować ten zapis jako wzorcowy skrypt, który każdemu szanującemu się komentatorowi powinien służyć jako ideał. Oto, co następowało po kolei mniej więcej począwszy od DRUGIEGO SETA. punkt Federera (Tomaszewski: "Wspaniały bekhend! Fenomenalna gra!"); punkt rywala (cisza przy mikrofonie); punkt rywala (cisza przy mikrofonie); [w tle wyraźnie słychać, że ktoś krzyczy na trybunach "COME ON ROGER!!!"]; punkt Federera (Tomaszewski: "TAK! Cudowna gra, cudowna gra Rogera Federera!"); [przebitka na kibiców z rozwiniętą wielką flagą "GO ROGER"]; Federer przełamuje rywala (Tomaszewski: "Piękny mecz! Wymiana zakończona spektakularnym dropszotem Rogera."); Federer trafia w siatkę (cisza przy mikrofonie); Federer traci punkt po niewymuszonym błędzie (Tomaszewski opowiada o Dubaju); Federer traci punkt po efektownym zagraniu rywala (Tomaszewski opowiada o Miami i Halle); niewymuszony błąd rywala, metrowy aut (Tomaszewski: "Tak, Roger teraz dominuje w wymianach!"); [widzimy dziewczynę na trybunach trzymającą wymalowany ręcznie baner z napisem "peRFection"]; punkt rywala (cisza przy mikrofonie); punkt Federera (Tomaszewski: "Cóż za koordynacja!"); rywal uderza piłkę ramą (Tomaszewski: "Błyskotliwe zagranie Rogera."); niewymuszony błąd Federera (Tomaszewski: "Ach, jakaż szkoda! Roger wyrzuca tę piłkę, robi się niebezpiecznie."); [na trybunach słychać chóralne skandowanie "ROGER! ROGER! ROGER!"]; [rywal ma piłki meczowe, słychać gwizdy i buczenie na trybunach]; [do kamery macha dziewczyna w czapce z literami RF z wymalowanymi policzkami z napisem RF]; punkt Federera (Tomaszewski: "Świetny wolej Rogera, trudny wolej."); meczbol rywala (cisza przy mikrofonie); meczbol rywala (cisza przy mikrofonie); meczbol rywala (cisza przy mikrofonie); Federer doprowadza do równowagi (Tomaszewski: "Trzy nadzwyczajne punkty, ale mecz! Tenisowa uczta!"); Federer przełamuje (Tomaszewski: "Tak, Roger sięgnął głęboko do swojego SKARBCA NADZWYCZAJNYCH ZAGRAŃ, cóż za klasa! TAK! Nagle pojawił się Geniusz!"); as rywala (cisza przy mikrofonie); kolejny as rywala (cisza przy mikrofonie); rywal w łatwej sytuacji psuje woleja (Tomaszewski: "Znakomity return Rogera!"); punkt Federera (Tomaszewski: "Wspaniała gra Rogera, wspaniała!"); punkt Federera (Tomaszewski: "Ach, i znowu cudowna odpowiedź Rogera, serw i wolej, wygrany!"); Federer wygrywa seta (Tomaszewski: "A więc gem, set! ROGER FEDER! Coś fenomenalnego!", a chwilę później: "Widać charyzmę Szwajcara."); [eksplozja radości na trybunach, kibic z kartonową tabliczką i naklejonym na niej pokaźnym zdjęciem Federera wiwatuje, przeżywa najwspanialsze chwile swojego życia]; w decydującym secie Federer szybko traci podanie (nastaje głucha cisza, po czym Tomaszewski zaczyna przypominać zwycięskie turnieje Federera sprzed 10-15 lat); rywal utrzymuje swoje kolejne podania (cisza przy mikrofonie); Federer wygrywa wymianę przy siatce (Tomaszewski: "Tak, cudowny teraz ten półwolej."); rozpoczyna się decydujący gem, w którym rywal serwuje po wygraną w meczu (Tomaszewski: "Ale przypomnijmy poprzedni set, zadziałała wtedy MAGIA FEDERERA!"); Federer wyrzuca w kluczowym momencie piłkę na dwumetrowy aut (cisza przy mikrofonie); rywal jest poirytowany błędem sędziego (Tomaszewski: "Tak, wyraźnie widać, jak cały napięty jest rywal Szwajcara."); rywal wygrywa mecz (cisza przy mikrofonie); KONIEC MECZU Pan Tomaszewski to jest klasa. Słuchajcie go i uczcie się od niego. Ten przypisywany Federerowi "SKARBIEC NADZWYCZAJNYCH ZAGRAŃ" autorstwa Tomasza Tomaszewskiego jest tak czarujący, że niniejszym włączam go do swojego słownika!