W tym artykule dowiesz się o:
Eugenie Bouchard w 2014 roku wystąpiła w 21 turniejach w głównym cyklu (do tego trzeba dodać Puchar Federacji). Kanadyjka wygrała 43 z 62 rozegranych meczów. W maju zdobyła tytuł w Norymberdze. Poza tym brylowała w wielkoszlemowych turniejach (m.in. finał Wimbledonu), a jesienią pokazała się w imprezie rangi Premier 5 w Wuhan (finał). [ad=rectangle] Na początku roku Bouchard znajdowała się na 31. miejscu w rankingu. Pod koniec stycznia została trzecią w historii Kanadyjką, która przedarła się do Top 20 (po Carling Bassett-Seguso i Helen Kelesi). W lipcu była już siódmą rakietą globu i została najwyżej notowaną tenisistką z Kraju Klonowego Liścia (Bassett-Seguso dotarła na ósme miejsce). Kwalifikację do Masters Bouchard oficjalnie uzyskała 2 października.
Swój talent Bouchard po raz pierwszy objawiła w 2011 roku, gdy w Burnie (ITF) wywalczyła pierwszy zawodowy tytuł. W 2012 roku wygrała juniorski Wimbledon. Był to historyczny turniej dla Kanady, bo w grze pojedynczej chłopców triumfował Filip Peliwo (wcześniej żaden reprezentant tego kraju nie zdobył wielkoszlemowego tytułu wśród juniorów). Na londyńskich trawnikach popularna Genie dwa razy wygrała także grę podwójną dziewcząt (2011, 2012). Dwa lata temu zanotowała pierwszy ćwierćfinał w głównym cyklu (Waszyngton).
W 2012 roku Bouchard odniosła pierwsze zwycięstwa nad zawodniczkami z Top 100, największe nad Shahar Peer w Montrealu (Izraelka była wtedy klasyfikowana na 56. pozycji). W ubiegłym sezonie w Charleston po raz pierwszy wygrała z tenisistką z Top 10. Pokonała wówczas Samanthę Stosur (Australijka skreczowała w II secie). W drodze do III rundy Wimbledonu odprawiła Anę Ivanović, wtedy 12. rakietę globu. Podczas amerykańskiego lata urwała po secie Serenie Williams (Cincinnati) i Andżelice Kerber (US Open). Pierwsze zwycięstwo nad zawodniczką z Top 10 w pełnym meczu odniosła we wrześniu 2013 roku w Tokio, gdy okazała się lepsza od Jeleny Janković.
W ubiegłym sezonie pokonywała kolejne szczeble, płynnie przechodząc od juniorki do profesjonalistki. Zaliczyła finał w Osace, w którym przegrała z Samanthą Stosur. Do tego osiągnęła półfinały w Strasburgu i Quebec City, ćwierćfinały w Charleston i Tokio oraz III rundę Wimbledonu. W kwietniu 2013 roku zadebiutowała w Top 100, a we wrześniu była już w czołowej "50" rankingu. Był to zwiastun jej bardzo szybkiego ataku na ścisłą światową czołówkę.
Eugenie Bouchard (główne dane) | |
---|---|
Wiek | 20 |
Wzrost (cm)/Waga (kg) | 178/61 |
Gra | praworęczna, oburęczny bekhend |
Miejsce zamieszkania | Montreal |
Trener | Nick Saviano |
Kariera zawodowa | |
Początek | 2009 |
Najwyżej w rankingu | 6 (2014) |
Bilans zawodowy | 169-91 |
Tytuły/Finałowe porażki (Główny cykl) | 1/2 |
Zarobki ($) | 3 586 035 |
Strona internetowa | http://www.geniebouchard.com/ |
https://www.facebook.com/GenieBouchard | |
https://twitter.com/geniebouchard |
W styczniu 2014 roku Bouchard doszła do półfinału Australian Open. Powtórzyła w ten sposób wyczyn Bassett-Seguso z US Open 1984, jedynej do tej pory kanadyjskiej półfinalistki wielkoszlemowego turnieju. Po wspaniałym występie w Melbourne była już w czołowej "20" rankingu, ale w Dubaju musiała zagrać w kwalifikacjach, bo lista zgłoszeń do turnieju zamknięta została kilka tygodni wcześniej. Do głównej drabinki nie udało się jej dostać, w finale eliminacji przegrała z Anniką Beck. W lutym w Acapulco dotarła do ćwierćfinału, a w marcu w Indian Wells osiągnęła III rundę, eliminując po drodze Sarę Errani, ówczesną 10. rakietę globu. W Charleston awansowała do półfinału i odniosła kolejne zwycięstwo nad zawodniczką z Top 10, Jeleną Janković.
Sezon na kortach ziemnych w Europie rozpoczęła od ćwierćfinału w Oeiras. Później w Norymberdze święciła pierwszy triumf w głównym cyklu (w finale pokonała Karolínę Plíškovą). Wreszcie w Rolandzie Garrosie wyeliminowała m.in. Kerber i dopiero w walce o finał przegrała z Marią Szarapową. Została pierwszą Kanadyjką, która osiągnęła przynajmniej dwa wielkoszlemowe półfinały. I nie był to jeszcze koniec na ten sezon.
Eugenie Bouchard w sezonie 2014 | |
---|---|
Bilans roku (Główny cykl) | 45-20 (43-19) |
Najlepszy wynik | tytuł w Norymberdze |
Tie breaki | 9-5 |
Asy | 149 |
Podwójne błędy | 178 |
Break pointy (proc. obronionych) | 429 (56,9 proc.) |
Break pointy (proc. wykorzystanych) | 525 (47,6 proc.) |
Zarobki w sezonie ($) | 3 080 929 |
Kolejną barierę przełamała na świętej trawie w All England Clubie. Notowana była wtedy na 13. miejscu w rankingu. W drodze do wielkiego finału odprawiła dwie zawodniczki z Top 10 (Kerber, Halep) i dopiero w meczu o tytuł szans nie dała jej Petra Kvitova. Wcześniej żaden reprezentant Kanady (zarówno w grze pojedynczej mężczyzn, jak i kobiet) nie dotarł do wielkoszlemowego finału. Po sukcesie w Wimbledonie, podczas amerykańskiego lata nie szło jej już tak dobrze. W Montrealu i Cincinnati nie wygrała nawet jednego meczu, a w US Open zanotowała najsłabszy w sezonie występ w wielkoszlemowej imprezie (IV runda).
Jesień w Azji rozpoczęła od mocnego uderzenia. W Wuhan doszła do finału, pokonując po drodze Karolinę Woźniacką. Ponownie za mocna okazała się dla niej Petra Kvitová. W Pekinie Kanadyjka odpadła po pierwszym meczu (przegrała z Sabiną Lisicką). Po powrocie do Europy, w Linzu odprawiła Patricię Mayr-Achleitner, ale wycofała się z dalszej rywalizacji z powodu kontuzji lewego uda.
Finały w 2014 roku:
Turniej | Ranga (Nawierzchnia) | Rywalka w finale | Wynik |
---|---|---|---|
Norymberga | WTA International (ziemna) | Karolína Plíšková | 6:2, 4:6, 6:3 |
Wimbledon | Wielki Szlem (trawiasta) | Petra Kvitová | 3:6, 0:6 |
Wuhan | WTA Premier 5 (twarda) | Petra Kvitová | 3:6, 4:6 |
Bouchard miejsce w Mistrzostwach WTA zapewniła sobie dzięki znakomitej grze w turniejach wielkoszlemowych. W innych imprezach tylko trzy razy doszła dalej niż do ćwierćfinału (półfinał w Charleston, tytuł w Norymberdze, finał w Wuhan). W tym roku zdobyła 4494 punkty, z czego 3100 w turniejach wielkoszlemowych. Bouchard zostanie pierwszą Kanadyjką, która zagra w Masters od czasu Kelesi (1989).
W 44-letniej historii Mistrzostw WTA wcześniej wystąpiło w sumie 146 zawodniczek. W tym roku grono uczestniczek imprezy powiększy się o dwie nowe tenisistki, Simonę Halep i Bouchard. W ostatnich 30 latach tylko trzy debiutantki święciły w niej triumf: Serena Williams (2001), Maria Szarapowa (2004) i Petra Kvitová (2011). Kanadyjka w tym sezonie odniosła sześć zwycięstw nad zawodniczkami z Top 10. Od początku roku nie przegrała jeszcze meczu w hali, choć nie rozegrała ich zbyt wiele. Cztery zwycięstwa odniosła w Pucharze Federacji i wprowadziła swoją reprezentację do Grupy Światowej. Jeden mecz wygrała w Linzu, zanim spotkanie II rundy z Cwetaną Pironkową oddała walkowerem.
- Jestem podekscytowana, że będę rywalizować w moich pierwszych Mistrzostwach WTA - powiedziała Kanadyjka. - Fani tutaj byli bardzo entuzjastycznie nastawieni, gdy odwiedziłam to miasto w styczniu na rozpoczęcie drogi do Singapuru. Pracowałam bardzo ciężko przez cały rok, aby zakwalifikować się do Turnieju Mistrzyń. Nie mogę się doczekać, żeby w tym miesiącu tutaj wrócić i mam nadzieję, że zobaczę kilku nowych członków Armii Genie. Jeśli Bouchard dobrze wypadnie w Singapurze może awansować nawet na trzecie miejsce w rankingu.
Uczestniczki Mistrzostw WTA 2014: Serena Williams Maria Szarapowa Petra Kvitova Simona Halep Eugenie Bouchard Agnieszka Radwańska Ana Ivanović Karolina Woźniacka