Biathlon:
- zawodnicy strzelają do tarczy z odległości 50 metrów;
- w pozycji leżącej zawodnicy muszą trafić do tarczy o średnicy 45 mm;
- w pozycji stojącej zawodnicy muszą trafić do tarczy o średnicy 115 mm;
- karabin biathlonisty, kalibru 22 mm, waży maksymalnie 3,5 kg;
- maksymalna prędkość początkowa kuli wystrzelonej z karabinu biathlonowego wynosi 380 m/s;
Biegi narciarskie:
- narty do biegów w stylu klasycznym są 15-20 cm dłuższe od nart przeznaczonych do stylu dowolnego;
- narty muszą mieć długość nie mniejszą niż równą wzrostowi zawodnika, pomniejszoną o 10 cm i nie większą niż 203 cm;
- szerokość nart może się wahać od 40 do 47 mm;
- długość kijów do odpychania się od podłoża wylicza się oddzielnie dla każdego zawodnika za pomocą specjalnego współczynnika. Do stylu dowolnego narciarze mogą mieć kijki o długości równej iloczynowi jego wzrostu i współczynnika wynoszącego 0.91; do stylu klasycznego kije mają długość równą iloczynowi wzrostu i współczynnika wynoszącego 0.87;
- są dwa typy smarów, pomagających w startach zawodników: tzw. glide, zmniejszający tarcie pomiędzy nartami i śniegiem oraz tzw. kick, zwiększający tarcie;
Bobsleje:
- maksymalna prędkość bobsleja może wynieść 135 km/h. Prędkość początkowa startu musi wynieść przynajmniej 40 km/h zanim zawodnicy wskoczą do bobsleja;
- zakazane jest stosowanie substancji mogących przyspieszyć ślizg bobsleja po torze;
- zakazane są wszelkie próby rozgrzewania płóz przed startem;
- zawodnicy mogą używać butów z kolcami, jednakże te nie mogą być grubsze niż 1 mm oraz dłuższe niż 4 mm; muszą też być rozstawione przynajmniej na 3 mm od siebie;
Curling:
- kamień, którym posługują się zawodnicy, waży dokładnie 19,96 kg. Przez wiele lat kamienie były wyrabiane tylko z granitu pozyskiwanego w Szkocji;
- szczotki do "zamiatania" lodu wykonywane były najczęściej z końskiego lub świńskiego włosia. Dziś dopuszcza się materiały syntetyczne;
- zawodnicy podczas zawodów mają dwa różne buty - jeden ma podeszwę metalową, drugi zaś gumową. Dzięki temu sportowcy mogą szybko poruszać się na lodzie, a w razie konieczności nagle zahamować;
Hokej na lodzie:
- liczba zawodników w olimpijskiej drużynie męskiej jest większa niż w żeńskiej. Kobiety tworzą maksymalnie 18-osobową ekipę (w tym dwie bramkarki); mężczyźni mogą wystawiać zespoły złożone z 20 osób (w tym trzech bramkarzy);
- najlepsi gracze potrafią jeździć na łyżwach z prędkością do 50 km/h i posyłać krążek z prędkością do 150 km/h;
- krążek hokejowy jest wykonany najczęściej z twardej gumy; jego grubość wynosi dokładnie 2,54 cm, a średnica - 7,62 cm. Waga krążka waha się od 56 do 170 gramów;
- łyżwy hokejowe są krótsze od używanych w łyżwiarstwie figurowym czy szybkim. Ich ostrza, wykonane z hartowanej stali mają 3 mm grubości;
- kije hokejowe najczęściej są wykonane z drewna, choć produkuje się je także z aluminium lub grafitu. Ich maksymalna długość może wynieść 163 cm;
Kombinacja norweska:
- do obliczania przewagi zawodników po skokach stosowana jest tzw. metoda Gundersena. Wg przelicznika 15 punktów przewagi ze skoczni daje zawodnikowi minutę przewagi w biegu;
- zawodnicy potrzebują przynajmniej dwóch par nart do zawodów; inną konstrukcję mają narty biegowe, inne zaś używane na skoczni;
- sportowcy uprawiający kombinację na trasie biegu ścigają się tylko stylem dowolnym (łyżwowym);
Łyżwiarstwo figurowe:
- w programie dowolnym solistów i solistek obowiązują limity czasowe. Wynoszą one cztery i pół minuty dla mężczyzn oraz cztery minuty dla kobiet. W programie par tanecznych i sportowy limit czasowy wynosi także 4.30;
- ostrza łyżew wykonywane są ze stali węglowej i mają 3-4 mm szerokości;
- pary taneczne jako jedyne trzykrotnie występują podczas jednych zawodów. Prezentują się kolejno w tańcu obowiązkowym, oryginalnym oraz dowolnym. Na końcowa ocenę ich występów składają się oceny cząstkowe z poszczególnych występów (20 procent za program obowiązkowy; 30 procent - za oryginalny oraz 50 procent za dowolny);
Łyżwiarstwo szybkie:
- najlepsi łyżwiarze szybcy potrafią jeździć po lodzie z prędkością do 60 km/h;
- ostrza łyżew mają zwykle tylko 1 mm szerokości; łyżwy mają zwykle 40-45 cm długości;
- najlepsi panczeniści od pewnego czasu do ostrzenia łyżew używają specjalnych diamentowanych kamieni;
- najnowsze łyżwy są wykonywane z plastiku i wzmacniane włóknami szklanymi lub węglowymi;
Narciarstwo alpejskie:
- podczas zjazdu najlepsi zawodnicy osiągają prędkość 120 km/h. Mężczyźni ścigają się zwykle na trasie o długości od 800 do 1100 m; kobiety mają trasę krótszą, wynoszącą od 500 do 800 m;
- w supergigancie mężczyźni muszą pokonać przynajmniej 35 bramek, kobiety - 30;
- w slalomie gigancie zawodnicy mają do pokonania od 56 do 70 bramek. Zawodniczki ścigają się na trasie, na której ustawionych jest od 46 do 58 bramek;
- w slalomie zawodnicy muszą dwukrotnie przejechać trasę, przy czym za drugim razem jest ona zmieniana. Mężczyźni muszą ominąć od 55 do 75 tyczek; kobiety pokonują trasę, na której rozstawionych jest od 40 do 60 tyczek;
Narciarstwo wolne:
- narty, których używają zawodnicy do jazdy po muldach, są krótsze od sprzętu używanego w narciarstwie alpejskim;
- narty, na których zawodnicy startują w skokach akrobatycznych, są zwykle krótsze niż wynosi długość ich ciała;
Saneczkarstwo:
- szerokość sanek nie może przekraczać 550 mm niezależnie od tego, czy używane są w zawodach indywidualnych czy w duetach. Rozstaw płóz nie może przekraczać 450 mm;
- maksymalna waga sanek wynosi 25 kg do indywidualnych startów i 27 kg do startów saneczkarskich dwójek;
- najnowsza generacja obuwia dla saneczkarzy jest produkowana z nowego typu materiału nazywanego paletan, zawierającego termoplastyczny poliuretan. Nowy materiał jest jednoczenie mocny i niezwykle lekki i elastyczny. Jest także dobrym izolatorem;
Short-track:
- zawodnicy podczas jazdy po wirażu mogą podpierać się ręką o podłoże;
- podczas konkurencji sztafetowych zawodnicy zmieniają się przez mocne podanie ręki. Dzięki temu zmiennik może szybciej nabrać prędkości po starcie;
- zawodnicy używają stalowych hełmów, które lepiej chronią głowę. Jest to ważne, gdyż łyżwiarze często upadają podczas startów;
- ostrza łyżew do short-tracku mają od 40 do 46 cm długości; zwykle bardziej mają naostrzone lewe krawędzie, gdyż na tą stronę pochylają się zawodnicy na wirażu;
Skeleton:
- skeleton, na którym ścigają się zawodnicy, ma od 80 do 120 cm długości. Jego wysokość waha się od 8 do 22 cm. Odległość między płozami wynosi między 34-38 cm;
- najczęstszym materiałem, z którego wykonuje się skeleton, jest stal. Waga sanek nie może przekroczyć 33 kg w rywalizacji mężczyzn oraz 29 kg w przypadku kobiet;
- całkowita waga startującego wraz ze skeletonem nie może przekroczyć 115 kg dla mężczyzn i 92 dla kobiet;
- aby osiągnąć maksymalną dopuszczalną wagę, zawodnicy mogą stosować balast, obciążający skeleton;
- obuwie do skeletonu może mieć maksymalnie siedem-osiem kolców, o długości nie przekraczającej 7 mm i grubości 2 mm. Ma to zapobiegać niszczeniu toru lodowego;
Skoki narciarskie:
- zawodnik startujący na dużej skoczni pozostaje w locie przez około 5-7 sekund;
- długość nart używanych przez skoczków jest wyliczana według formuły matematycznej - maksymalna długość nart może równać się sumie długości ciała skoczka i jeszcze 46 procent jego długości ciała;
- przeciętna prędkość początkowa skoczka wynosi 90 km/h. Jest ona zróżnicowana ze względu na typ skoczni, a także ustawienie belki, z której startują skoczkowie;
Snowboard:
- do każdych zawodów używane są deski innego rodzaju. Krótkie i lekkie są używane przy skokach i obrotach w powietrzu, długie i wąskie używane są w konkurencjach alpejskich;
- wiązania snowboardowe są bardziej zróżnicowane niż narciarskie. Generalnie wyróżnia się dwa typy wiązań: twarde - które stosowane są w konkurencjach alpejskich i miękkie - bardziej odpowiednie do wykonywania ewolucji w powietrzu;
- podobne rozróżnienie stosuje się w przypadku butów snowboardowych.
