Międzynarodowo i drużynowo
17 października 1964 roku w sobotnie popołudnie na stadion ciągnęły tłumy kibiców. Oto bowiem po raz pierwszy turniej o Puchar ROW odbywać miał się w zmienionej formule, a ponadto w międzynarodowej obsadzie!
Cztery drużyny startować miały wedle drabinki biegowej obowiązującej w podobnych przypadkach, a więc XVI wyścigów, w każdym z nich startuje reprezentant jednej z drużyn. Przyjrzyjmy się składom wszystkich biorących w tej nietypowej imprezie udział ekip.
Górnik Rybnik: A. Woryna, J. Maj, S. Tkocz, A. Wyglenda, K. Peszke.
ZSRR: B. Samodorow, W. Trofimow, W. Moisiejew, W. Kowalenko, K. Kristal.
CSRS: P. Mares, A. Svab, M. Schmidt, R. Havelka, A. Kasper.
Polska Centralna: A. Pogorzelski, Z. Podlecki, H. Żyto, P. Waloszek.
Od początku przewagę wyrabiała sobie drużyna z Polski Centralnej. Zupełnie od pozostałych drużyn dostawała drużyna CSRS, których najlepszy zawodnik zgromadził zaledwie 3 punkty. Był nim Pavel Mares, który zwyciężył w swoim trzecim starcie. Pasjonująca walka trwała przez całą rywalizację o zajęcie drugiej pozycji po ostatnim wyścigu dnia.
Tuż przed nim na drugiej pozycji znajdowała się drużyna gospodarzy, lecz na plecach czuła oddech reprezentantów Związku Radzieckiego, tracących do Górnika zaledwie jeden punkt. Na starcie ze strony gości stanął mający do tej pory 4 punkty Wiktor Trofimow, zaś zagrzewany ogłuszającym dopingiem honoru Rybniczan bronić miał zdobywca dotychczas 5 punktów - Stanisław Tkocz.
Trzecie zwycięstwo przywiózł do mety Andrzej Pogorzelski, drugi był Trofimow, trzeci Stanisław Tkocz, a jako ostatni ujrzał szachownicę Mares. Jak wykazuje matematyka taka kolejność oznaczała równą ilość punktów drużyn Górnika oraz ZSRR. Na drugim miejscu sklasyfikowano jednak ekipę ze Śląska, gdyż Górnicy posiadali jedno biegowe zwycięstwo więcej.
Powrót do tradycyjnej formuły
Pomimo udanej edycji Pucharu ROW 1964 postanowiono powrócić do formuły indywidualnej z udziałem trzynastu zawodników. Powoli monopol na zwycięstwa w tym prestiżowym turnieju wyrabiał sobie Joachim Maj, który do sezonu 1965 dwukrotnie startował w zawodach i dwukrotnie zwyciężał. Gdy po raz trzeci pojawił się na liście startowej indywidualnego turnieju w sezonie 1965 wielu upatrywało w nim faworyta.
I mieli rację. Żużlowiec ROW Rybnik z jedenastoma punktami uplasował się na szczycie klasyfikacji i po raz trzeci dzierżył w dłoniach przechodni, kryształowy puchar.
Całe podium zajęli zresztą przedstawiciele gospodarzy. Tuż za nim znalazło się dwóch Gorzowian: Edmund Migoś i Andrzej Pogorzelski.
Po raz pierwszy dwadzieścia wyścigów
23 października 1966 rozegraną kolejną, szóstą odsłonę turnieju, który powoli zakorzeniał się w kalendarzu krajowych imprez żużlowych. Szósta edycja była wyjątkowa. Po raz pierwszy w historii o puchar walczyło 16 żużlowców w dwudziestu wyścigach.
Najsilniejszą reprezentację stanowili gospodarze, których na liście startowej znalazło się sześciu nie licząc rezerwowych. Nie dziwne więc, że to oni nadawali ton rywalizacji. Najlepszym zawodnikiem z tzw. opozycji był dobrze znany rybnickim kibicom Jan Tkocz przywdziewający plastron gdańskiego Wybrzeża. Najlepszy z zupełnie "obcych" - Zygmunt Pytko zajął szóstą lokatę nie odnosząc żadnego biegowego zwycięstwa.
O wiktorii w zawodach zadecydował ostatni wyścig dnia, w którym spotkali się niepokonani dotychczas Andrzej Wyglenda, Antoni Woryna i Stanisław Tkocz. Kolejność na mecie była następująca: Wyglenda, Tkocz, Woryna w związku z czym w takiej samej kolejności ukończyli zawody pupile miejscowych fanów.
Pierwszy baraż
Siódma edycja rywalizacji o okazały puchar po raz piąty odbyła się według tradycyjnej trzynastobiegowej formuły z udziałem trzynastu żużlowców. Turniej zakończył się w nietypowy sposób.
Antoni Woryna i Jan Mucha w X wyścigu wpadli równocześnie na metę. Dla Woryny był to ostatni bieg w zawodach, Mucha pojawił się pod taśmą po raz drugi. Co ciekawe, zgodnie z drabinką biegową Woryna zakończył swoje starty mając na koncie 10,5 punktu, zaś Mucha miał na torze pojawić się jeszcze dwukrotnie: w gonitwach numer XII i XIII.
Zawodnik ze Świętochłowic w biegu XII zwyciężył, zaś w XIII wyścigu dnia dał się pokonać jedynie Zygmuntowi Friedkowi. Okazało się, że trzeba rozegrać wyścig dodatkowy, w którym zdobywca Złotego Kasku 1967 okazał się lepszy od zawodnika ze Skałki.
Sezon Wyglendy
Rozgrywki w sezonie 1968 przebiegały w Polsce pod dyktando żużlowców ROW Rybnik. Zwyciężyli oni bowiem w rozgrywkach ekstraklasy oraz w łącznej klasyfikacji za cykl dwuletni obejmujący lata 1967 - 68.
Rybnicki stadion stał się po raz szósty z rzędu obiektem finału indywidualnej rywalizacji najlepszych żużlowców w kraju i 15 września w obecności ponad 25 tysięcy widzów po złoty krążek IMP sięgnął ulubieniec tutejszych fanów: Andrzej Wyglenda, który miał ogromny wkład w drużynowe mistrzostwo swojej drużyny legitymując się średnią biegową na poziomie 2,43 pkt.
Chciał on zakończyć sezon mocnym akcentem i zwyciężyć w prestiżowym turnieju indywidualnym podsumowującym sezon. Zadanie to było niezwykle trudne, gdyż o triumf ubiegali się tak wybitni jeźdźcy jak chociażby Edward Jancarz, Zygfryd Friedek, Edmund Migoś czy Andrzej Pogorzelski. Jeśli dodamy do tego mistrzowski skład kolegów Wyglendy mających chrapkę na zwycięstwo o uświadomienie tego faktu nie będzie ciężko.
O tym, kto zdobędzie efektowny puchar zadecydował wyścig dodatkowy, w którym Wyglenda poradził sobie z Jancarzem i po raz kolejny cenne trofeum pozostało w rękach żużlowca z Rybnika.
Wyniki turnieju o Puchar ROW 1964 - 1968
1964:
1.Polska Centralna 35 (A. Pogorzelski 11, Z. Poldecki 10, H. Żyto 8, P. Waloszek 6)
2.Górnik Rybnik 26 (A. Woryna 11, J. Maj 6, S. Tkocz 6, A. Wyglenda 2, K. Peszke 1)
3.ZSRR 26 (B. Samodorow 11, W. Trofimow 6, W. Mojsiejew 5, W. Kowalenko 3, K. Kristal 1)
4.CSRS 9 (P. Mares 3, A. Svab 2, M. Schmidt 2, R. Havelka 1, A. Kasper 1)
1965:
1.J. Maj (ROW Rybnik) 11
2.S. Tkocz (ROW Rybnik) 11
3.A. Woryna (ROW Rybnik) 10
4.E. Migoś (Stal Gorzów) 10
5.A. Pogorzelski (Stal Gorzów) 7
6.S. Skowron (Kolejarz Opole) 7
7.A. Norek (ROW Rybnik) 6
8.P. Waloszek (Śląsk Świętochłowice) 4
9.J. Padewski (Stal Gorzów) 4
10.J. Mucha (Śląsk Świętochłowice) 4
11.W. Motyka (ROW Rybnik) 3
12.J. Trzeszkowski (Sparta Wrocław) 1
13.A. Słaboń (Sparta Wrocław) 0
1966:
1.A. Wyglenda (ROW Rybnik) 15
2.S. Tkocz (ROW Rybnik) 14
3.A. Woryna (ROW Rybnik) 13
4.J. Maj (ROW Rybnik) 10
5.J. Tkocz (Wybrzeże Gdańsk) 10
6.Z. Pytko (Unia Tarnów) 9
7.J. Trzeszkowski (Sparta Wrocław) 8
8.W. Motyka (ROW Rybnik) 7
9.A. Pogorzelski (Stal Gorzów) 7
10.B. Jaroszewicz (Sparta Wrocław) 6
11.K. Pociejkowicz (Sparta Wrocław) 6
12.E. Kupczyński (Polonia Bydgoszcz) 6
13.A. Norek (ROW Rybnik) 4
14.E. Migoś (Stal Gorzów) 3
15.Z. Podlecki (Wybrzeże Gdańsk) 1
16.K. Peszke (ROW Rybnik- rez.) 1
17.M. Kaiser (Wybrzeże Gdańsk) 0
1967:
1.A. Woryna (ROW Rybnik) 10,5+3
2.J. Mucha (Śląsk Świętochłowice) 10,5+2
3.Z. Friedel (Kolejarz Opole) 10
4.S. Tkocz (ROW Rybnik) 9
5.J. Maj (ROW Rybnik) 7
6.P. Waloszek (Śląsk Świętochłowice) 7
7.J. Trzeszkowski (Sparta Wrocław) 5
8.S. Skowron (Kolejarz Opole) 4
9.W. Jastrzębski (Włókniarz Częstochowa) 4
10.S. Rurarz (Włókniarz Częstochowa) 3
11.B. Jaroszewicz (Sparta Wrocław) 3
12.K. Pociejkowicz (Sparta Wrocław) 3
13.A. Wyglenda (ROW Rybnik) 1
14.A. Masłowski (ROW Rybnik - rez.) 1
1968:
1.A. Wyglenda (ROW Rybnik) 14+3
2.E. Jancarz (Stal Gorzów) 14+2
3.Z. Friedek (Kolejarz Opole) 12
4.S. Tkocz (ROW Rybnik) 11
5.J. Gryt (ROW Rybnik) 11
6.J. Padewski (Stal Gorzów) 11
7.E. Migoś (Stal Gorzów) 7
8.A. Pogorzelski (Stal Gorzów) 7
9.S. Bombik (Kolejarz Opole) 6
10.J. Mucha (Śląsk Świętochłowice) 6
11.B. Kacperak (Włókniarz Częstochowa) 6
12.J. Malinowski (Polonia Bydgoszcz) 5
13. M. Spychała (Stal Rzeszów) 4
14.S. Rurarz (Włókniarz Częstochowa) 4
15.J. Kolber (Stal Rzeszów) 2
16.J. Maj (ROW Rybnik) 0
cdn
