Pierwsza edycja, czyli mini Grand Prix
W programie pierwszej edycji turnieju pojawiła się wypowiedź prezesa zarządu Stamir Sp. z o. o. Stanisława Grabowskiego, który mówił: - Rad jestem, że udało nam się wspólnie z działaczami klubu Apator - Netia zorganizować turniej gwarantujący sportową walkę na najwyższym światowym poziomie.
I rzeczywiście stawka zawodników zgromadzona na liście startowej zawodów o puchar firmy Stamir mogła budzić zainteresowanie. Wystarczy wymienić takie nazwiska jak: Hans Nielsen, Antonin Kasper, Robert Dados, Rune Holta, Henrik Gustafsson, Jimmy Nielsen, Ryan Sullivan, Peter Karlsson, Rafał Dobrucki by stwierdzić, że organizatorom udało się przekonać do startu całą śmietankę żużlowego światka.
Zawody dostarczyły kibicom sporo emocji. Już w trzecim biegu dnia Ryan Sullivan poprawił rekord toru należący od 17 kwietnia 1994 roku do Pera Jonssona. Co ciekawe czas krótszy od najszybszego okrążenia Szweda uzyskał w XIII gonitwie niepokonany tego dnia Hans Nielsen, jednak pokonał cztery okrążenia o 7 setnych sekundy wolniej od Sullivana i to on pozostał nowym rekordzistą obiektu w Toruniu.
Z kompletem punktów zawody zwyciężył "Profesor" Hans Nielsen. Sullivan stracił szanse na triumf dotykając taśmy w wyścigu XIII, kiedy rywalizować miał również z niepokonanym do tej pory duńskim multimedalistą. Przez ten błąd stanąć musiał do walki w biegu barażowym z Sawiną i Jagusiem. Pewnie zwyciężył pozostawiając w pokonanym polu Jagusia, a tuż za podium uplasował się Robert Sawina mijający linię mety barażu na trzeciej lokacie.
Podczas zawodów doszło jednak do przykrego zdarzenia dla działaczy klubu z Grodu Kopernika. Mianowicie kibice wywiesili transparent głoszący hasło "Zarząd do dymisji". Wiceprezes klubu Ryszard Kowalski nie chciał komentować tego wydarzenia.
Pechowe zakończenie
Zawody o puchar firmy Stamir przyjęły się w kalendarzu rozgrywek i 6 sierpnia 2000 roku odbyła się druga edycja. I tym razem w stawce uczestników nie zabrakło gwiazd. Do najjaśniejszych należeli Tony Rickardsson i Mark Loram. To właśnie ten pierwszy wiódł prym i poza inauguracyjnym wyścigiem, w którym uległ Jagusiowi i Ułamkowi, pewnie zwyciężał.
Niestety zawody zakończyły się nieprzyjemnym akcentem. W biegu finałowym na upadającego Sullivana wpadł Robert Sawina, który pofrunął w powietrze i upadając doznał nieprzyjemnej kontuzji. Wykluczenie Sullivana automatycznie przesunęło niezdolnego do jazdy zawodnika klubu z Wrocławia na trzecią pozycję w klasyfikacji turnieju.
Po zawodach radością emanował Tony Rickardsson. Lider klasyfikacji generalnej Grand Prix wypowiadał się z dużymi nadziejami o trzecim z rzędu złotym medalu indywidualnych mistrzostw świata, którego ostatecznie nie zdobył, gdyż jak wiadomo nieoczekiwanie najlepszym żużlowcem globu został Brytyjczyk Loram, który w toruńskich zawodach nie odegrał większej roli.
Warto wspomnieć, iż na trybunach zasiadło aż 12 000 widzów, w tym kilkoro dzieci z Czeczenii spędzających w Toruniu wakacje.
Polak po raz pierwszy
Dopiero w trzeciej edycji indywidualnego turnieju Stamir Cup udało się przerwać passę zwycięstw żużlowców z zagranicy. Triumfatorem został "kieszonkowy wojownik" znający toruński obiekt jak... własną kieszeń - Wiesław Jaguś.
Torunianin po rundzie zasadniczej uzyskał bezpośredni awans do finału A. Mający jeden punkt mniej (13) po XX wyścigach Andreas Jonsson również załapał się do najważniejszej gonitwy dnia. O pozostałe dwa miejsca walczyć mieli zawodnicy w finale B, w którym pojawili się Gollob, Sullivan, Rickardsson i Ułamek, który w barażowym wyścigu o ostatnie wolne miejsce w tym biegu skorzystał z defektu Adamsa i przekroczenia limitu dwóch minut przez Bajerskiego.
Finał potwierdził klasę Jagusia. Drugą lokatę dowiózł do mety młody Szwed - tego dnia zdetronizowany w czempionacie juniorów przez Dawida Kujawę. Na najniższym stopniu podium uplasował się Tomasz Gollob nie kryjący zadowolenia z dobrego występu w prestiżowych zawodach obserwowanych przez 11 000 widzów.
Knock out w Toruniu
Ostatnia edycja turnieju znajdującego powoli swoje miejsce w kalendarzu imprez żużlowych rozegrana została wedle tabelki biegowej Grand Prix ubiegłych sezonów, a więc po dwóch nieudanych wyścigach zawodnik mógł iść pod prysznic, a potem do kasy po należność finansową.
Obsada ściągnęła na trybuny toruńskiego stadionu komplet widzów! Niektórzy anonsowani wcześniej jeźdźcy nie dotarli do Torunia, ale ci, którzy przybyli dostarczyli zgromadzonej licznie publiczności masę emocji.
Na torze zaprezentowało się 23 zawodników, gdyż rozstawiony Jason Crump nie pojawił się w Toruniu.
Wyścig finałowy rozstrzygnął na swoją korzyść Ryan Sullivan pokazując numer na plastronie Rickardssonowi. Dopiero trzeci był Tomasz Gollob.
Nie najlepiej zaprezentował się Mirosław Kowalik chcący udowodnić trenerowi Ząbikowi, że należy mu się miejsce w składzie jego drużyny. Obaj panowie odbyli medialną wojnę, która de facto niczego nie rozstrzygnęła. Ale to tylko dygresja.
Turnieje o puchar firmy Stamir cieszyły się dużym zainteresowaniem. Pozostaje pytanie czy dzisiaj zgromadzenie takiej stawki zawodników gwarantowałoby organizatorom pełne trybuny? Jeśli tak, to... czemu nie spróbować? Niestety towarzyskie turnieje indywidualne odchodzą do lamusa, a szkoda, ponieważ niejednokrotnie dostarczały kibicom wielu emocji i były ciekawą odskocznią od ligowych rozgrywek.
Wyniki turnieju Stamir Cup 1999 - 2002
1999
1.H. Nielsen (Dania) 15
2.R. Sullivan (Australia) 12+3
3.W. Jaguś (Apator) 12+2
4.R. Sawina (Start) 12+1
5.S. Ułamek (Wybrzeże) 11
6.R. Dobrucki (Ludwik Polonia) 9
7.P. Karlsson (Szwecja) 9
8.R. Kościecha (Apator) 8
9.R. Dados (Kuntersztyn Roleski) 7
10.R. Holta (Norwegia) 7
11.T. Chrzanowski (Apator) 5
12.J. Krzyżaniak (WTS) 5
13.G. Handberg (Dania) 4
14.H. Gustafsson (Szwecja) 2
15.A. Kasper (Czechy) 1
16.J. Nilsen (Szwecja) 1
17.M. Puszkowski (Apator) 0[1]
18.P. Markuszewski (Apator) 0[1]
19.W. Walczak (Apator) NS
2000
1.T. Rickardsson (Szwecja) 13+3
2.J. Gollob (Polonia Piła) 10+2
3.R. Sawina (WTS) 10+u/ns
4.R. Sullivan (Australia) 12+w/su
5.P. Karlsson (Szwecja) 10
6.W. Jaguś (Apator) 9
7.S. Ułamek (Wybrzeże) 9
8.P. Protasiewicz (Polonia Bydgoszcz) 8
9.M. Loram (Wielka Brytania) 7
10.R. Jankowski (Unia Leszno) 7
11.L. Adams (Australia) 7
12.G. Walasek (Radson Malma) 5
13.T. Wiltshire (Australia) 5
14.M. Kowalik (Apator) 4
15.J. Kylmaekorpi (Szwecja) 3
16.R. Dados (GKM) 1[4]
R1.R. Kościucha (Apator) 0[1]
R2.T. Chrzanowski (Apator) NS
2001
1.W. Jaguś (Apator) 14+3
2.A. Jonsson (Szwecja) 13+2
3.T. Gollob (Bractwo Polonia) 13+3+1
4.R. Sullivan (Australia) 9+2+0
5.T. Rickardsson (Szwecja) 12+1
6.S. Ułamek (WTS) 8+3
7.L. Adams (Australia) 8+d
8.T. Bajerski (Apator) 8+w
9.G. Walasek (Włókniarz) 7
10.R. Kościecha (Apator) 6
11.P. Świst (Stal Gorzów) 6
12.M. Kowalik (Apator) 5
13.R. Holta (Norwegia) 5
14.J. Gollob (Polonia Piła) 4
15.P. Protasiewicz (Bractwo Polonia) 1
16.H. Clausen (Dania) 1
R1.P. Kłos (Apator) NS
R2.M. Jaguś (Apator) NS
2002
1.R. Sullivan (Australia)
2.T. Rickardsson (Szwecja)
3.T. Gollob (Polonia Bydgoszcz)
4.S. Ułamek (Unia Leszno)
5.P. Świst (Stal Gorzów)
6.T. Bajerski (Apator)
7.M. Loram (Wielka Brytania)
8.R. Sawina (Apator)
9-10.L. Adams (Australia), T. Wiltshire (Australia)
11-12.N. Klingberg (Szwecja), J. Krzyżaniak (WTS)
13-14.P. Protasiewicz (Polonia Bydgoszcz), W. Jaguś (Apator)
15.M. Kowalik (Apator)
16-17.A. Huszcza (ZKŻ), T. Chrzanowski (Apator)
18-19.K. Cegielski (Start), B. Brhel (Czechy)
20-21.R. Dados (WTS), G. Walasek (Włókniarz)
22-23.R. Okoniewski (Unia Leszno), J. Gollob (Polonia Bydgoszcz)
Bartłomiej Jejda
na Instagramie 
na Facebooku 
![Pieniądze za podpis należy wydać na przygotowanie do sezonu. Nie jest nim wymiana kafelek w łazience [OPINIA]](https://v.wpimg.pl/MDU1NS5qYiU0UzhgGgpvMHcLbDpcU2FmIBN0cRpCfXQtAHljGgIraTRVIzpbGD4wJ1AtOVRfOjQ2VSB9RR1iNyFePDJSFH9rM1QvJ0ADKCAKXjw6UhgjJTkeeGVXRHshMFN8NlAQL3EKBHxlAEF4cWAfJCNSUzA)
