Jerzy Szczakiel: Tam, gdzie się zaczynało karierę, trzeba było ją skończyć

Michał Gałęzewski 07 Stycznia 2013, 18:06

W XXI wieku rzadko się zdarza, żeby żużlowcy podpisywali dłuższe kontrakty niż na jeden rok. Wcześniej przywiązanie do barw klubowych było jednak na porządku dziennym. - Za moich czasów był porządek. Nie było przechodzenia z klubu do klubu. Tam gdzie się zaczynało karierę, trzeba było ją skończyć. Duża w tym zasługa Rościsława Słowieckiego, który takich zmian nie akceptował. W późniejszych czasach na zmianę zdecydował się Zenon Plech. Było to w 1976 roku - wspomina Jerzy Szczakiel. - Każdy klub musiał szkolić młodzież i jak nie miał wychowanków, to nie mógł się liczyć na krajowej arenie. Pamiętam też obozy kadry. Zawsze panowała na nich dyscyplina. Trzeba było biegać i ćwiczyć. Najbardziej jednak wspominam niesamowity porządek, jaki wtedy tam panował - dodał pierwszy Indywidualny Mistrz Świata z Polski.

Co miał zrobić zawodnik, który chciał przejść do innego klubu? - Nie było praktycznie żadnej możliwości, żeby zmienił otoczenie. Zdarzały się jednak wyjątki, jak choćby rybniczanin Stanisław Tkocz, który zakończył karierę w ROW-ie, ale pasował do koncepcji składu Kolejarzowi i za zgodą pana Słowieckiego mógł kontynuować jazdę. Takich przypadków było niewiele - zauważył Szczakiel. - Czasem aby zmienić barwy trzeba było pójść do milicji, co zrobił choćby Henryk Gluecklich. O normalnych transferach nie było mowy - opowiedział były zawodnik, związany przez całą karierę z Kolejarzem Opole.

Jak wiadomo poziom wyszkolenia żużlowców od zawsze był różny. Wielu nie miało okazji do szlifowania swoich umiejętności na wypożyczeniach. - W Kolejarzu Opole było tylu zawodników, że można było stworzyć dwie drużyny. Czasami jednak zdarzały się wypożyczenia. Najbardziej pamiętam Jerzego Suffnera. Wyszkolił go trener Grudziński. Był to miły, uprzejmy i grzeczny chłopak, który często pytał mnie o wskazówki. Nie mieścił się w składzie, jednak został wypożyczony do nowopowstałej Ostrovii. Miał jednak wypadek na treningu. Pośliznął się w łuku i chcący go ominąć Zdzisław Sowa wjechał w jego głowę. Suffner zginął na miejscu. Była to niesamowita tragedia - wspomina Szczakiel.

Jerzy Szczakiel jeździł na torach żużlowych w zupełnie innych czasach