Zrobimy wszystko aby osiągnąć jak najwyższy cel - rozmowa z Dariuszem Sprawką, prezesem LW KMŻ Lublin

Konrad Mazur 03 Listopada 2013, 09:00

Konrad Mazur: Przed sezonem zakładał pan, że budżet klubu będzie wynosił około 1,4 mln złotych. Ponadto mieliście do spłacenia dług na poziomie pół miliona złotych. Mimo problemów finansowych postawiliście sobie za cel awans do pierwszej czwórki, który udało się spełnić.

Dariusz Sprawka:Rzeczywiście było 0,5 mln zadłużenia, co prawda pod koniec października budżet się jeszcze nie zamyka, bo na to jeszcze za wcześnie. Wyznaczyliśmy sobie dwa główne cele: finansowy, czyli pozbycie się długu oraz sportowy, czyli awans do najlepszej czwórki. Oba cele zostały zrealizowane, więc dla nas jest to duży sukces. Naprawdę było ciężko, aby tak duży bagaż finansowy udźwignąć i zmontować drużynę, która awansuje do pierwszej czwórki. To był bardzo trudny rok, ale udało się i to jest jakby najważniejsze. Teraz nasza przyszłość rysuje się w jaśniejszych barwach.

Skład w porównaniu do 2012 r. uległ zmianie. Z zespołu odeszli dotychczasowi liderzy Robert Miśkowiak i Dawid Stachyra, a w ich miejsce zakontraktowaliście m.in. Macieja Kuciapę, który okazał się strzałem w dziesiątkę, bo był idealnym zastępstwem dla tych dwóch jeźdźców.

- Wydaje mi się, że patrząc na te wszystkie lata naszej działalności raczej miewaliśmy wyczucie jeżeli chodzi o riderów, bo jak sobie sięgam pamięcią wstecz  to większość tych nazwisk, które u nas się pojawiały, dobrze komponowała się w zespole i odnosiła sukcesy. Często mówiono, że to Lublin daje tą możliwość odbudowania się i rzeczywiście tak to po prostu bywało, z czego się bardzo cieszę. To było bardzo istotne, żeby trafić z tym składem. Pamiętajmy o tym, że sytuacja organizacyjna klubu zmienia się z roku na rok i najwygodniej byłoby jechać tym samym składem przez lata, ale takiej możliwości nie ma. W związku z tym trzeba brać pod uwagę to, że trzeba dostosowywać aktualną sytuację kadrową, do tego co się dzieje w klubie, a nie jest to proste, bo wymaga to ciągłych zmian. Wiedziałem w tamtym roku, że odejdą liderzy, bo nie było nas na nich stać. Podpisanie kontraktów z Robertem Miśkowiakiem czy Dawidem Stachyrą w ówczesnej sytuacji finansowej spowodowałoby, że dzisiaj byłoby 700-900 tys. długu, a nasza sytuacja byłaby po raz kolejny bardzo niewesoła. W związku z tym musieliśmy podjąć takie kroki, żeby urealnić ten skład na warunki finansowe, które były projektowane po to, żeby uchronić klub przed katastrofą.

Maciej Kuciapa był jednym z objawień tegorocznej I ligi. Zdecydowaną większość spotkań kończył z dwucyfrowym dorobkiem punktowym. Szczerze, czy spodziewał się pan takiego dobrego sezonu w wykonaniu tego zawodnika?

- Oczywiście statystyki z poprzednich sezonów nie wskazywały, żeby Maciej mógł zdobywać komplety, nawet w pierwszej lidze. Trzeba mieć sporo wyczucia, bo żadne tabele klasyfikacyjne nie są w stanie oddać tego tematu ze względu na to, że to co roku wszystko się zmienia i niestety można się pomylić, krótko mówiąc. Najlepiej byłoby zamówić usługi dziesięciu najlepszych riderów z top listy, ale na to pieniędzy nie ma, bo zazwyczaj wynagrodzenia tych czołowych zawodników wzrastają. Tutaj trzeba mieć to wyczucie, kto może tworzyć ten zespół i to też nie może być przypadek, bo trzeba dobrać tych ludzi w jakiś sposób do siebie. Trzeba to tak skomponować, żeby zadowolony był trener i żeby zespół był zespołem.

Bardzo dobry sezon ma za sobą również Daniel Jeleniewski, jedyny wychowanek w składzie lubelskiego zespołu. Miał on trzecią średnią spośród zawodników pierwszej ligi. Jego występy mogłyby być chyba jeszcze lepsze, gdyby nie kontuzja odniesiona w Rawiczu.

- Rzeczywiście, baliśmy się, że kontuzja wyeliminuje Daniela z jazdy, to był bardzo poważny wypadek i na szczęście Daniel się podniósł nie tylko fizycznie, ale i psychicznie. Pytanie co by było gdyby nie ten upadek. Jednak to był jego sezon, uwierzył w siebie, był dobrze przygotowany, wszystko tutaj "zatrybiło". To jest człowiek, który ma wielkie możliwości. Jest może wrażliwy na to co się dzieje w otoczeniu, ale pokazał, że stać go na wiele. Nie wiem czy na poziomie ekstraligowym poradziłby sobie, ale stać go na to, aby w kolejnym sezonie być w czołowej trójce zawodników pierwszej ligi.

Jednym z wzmocnień miał być Rafał Trojanowski. Jednak jego pobyt w Lubelskim Węglu KMŻ nie potrwał długo. Odjechał on dwa słabe spotkania, po czym nie otrzymał więcej szans i odszedł do drugoligowej Speedway Wandy Instal Kraków. W pana uznaniu ten zawodnik spisał się poniżej oczekiwań?

- Ja bym może do końca nie wyrokował, że się nie spisał. Nie mieliśmy czasu na to by dłużej go przetestować w naszych barwach. Rafał przeszedł do 2 ligi, został wypożyczony do zespołu krakowskiego i tam poradził już sobie znakomicie. To jest taki typ zawodnika, który potrzebuje wewnętrznego wsparcia, dania mu szansy. Nie mieliśmy jakby za bardzo czasu, żeby czekać na ten wzrost formy, więc gdyby była może inna sytuacja naszego klubu, gdyby było troszeczkę luźniej w lidze, mógłby więcej pojeździć. Istniała wówczas szansa, że wkomponowałby się w ten skład.

Do składu na rok 2013 dołączył Andriej Kudriaszow, który nie był może wyraźnym wsparciem dla zespołu, ale widać w nim potencjał na przyszłość. Co pan o nim sądzi?

- Andriej Kudriaszow to jest jeszcze młody zawodnik, który usamodzielnia się. Ten rok był dla niego przełomowy, zmienił mu się menedżer, zmienia mu się też otoczenie. Uzyskał wreszcie to doświadczenie pierwszoligowe. Może nie jest ono zbyt bogate, bo nie objechał wszystkich spotkań, ale wciąż uważamy, że ma wielki potencjał. Pokazał to w tym sezonie chociażby w Grudziądzu w rundzie finałowej, kiedy już spasował silnik do tamtejszego toru. Druga część zawodów w jego wykonaniu była perfekcyjna. Widać, że ten człowiek nie boi się jeździć, jest bardzo uporządkowany, jest wspaniałym chłopakiem jeżeli chodzi o osobowość. To daje pewność, że jeżeli się zainwestuje w Andrieja to on zrewanżuje się dobrymi wynikami, na to liczymy.

Przyzna pan, że w tym roku postawa seniorów była dobra. Prezentowali oni równą formę nie tylko u siebie ale i na wyjazdach. Generalnie nie można mieć chyba większych pretensji do nich o ich występy.

- O ile formacja juniorska spełniała nam sen z powiek, o tyle postawa seniorska mogła zadowolić tutaj wszystkich. Udało nam się zbudować równą drużynę, może bez jakichś wybitnych liderów. Wielu kibiców skazywało nas przed sezonem na spadek, na porażki. Rzeczywistość pokazała, że Daniel Jeleniewski miał bardzo dobry sezon, Maciej Kuciapa miał równe, znakomite występy, dobrze jeździł też Paweł Miesiąc, nie szwankowała też jazda Karola Barana, Cameron Woodward jeździł też bardzo równo. Zawodnicy zdali egzamin.

Przed sezonem zakontraktowaliście tylko jednego juniora, Mateusza Łukaszewskiego, tym drugim został później Arkadiusz Madej. W perspektywie całego sezonu było widać, że właśnie młodzieżowcy spisują się poniżej oczekiwań i nie dają odpowiedniego wsparcia seniorom.

- Wszyscy dobrze wiemy, że formacja juniorska to była nasza pięta achillesowa. Błędy juniorów i ich postawa spowodowała taką sytuację, że niekiedy nieznacznie przegrywaliśmy. Punkty uciekały, było co prawda blisko, ale przegrywaliśmy kilkoma oczkami, mniejsza z tym iloma, ale dużych punktów nie było na naszym koncie. Początek sezonu Mateusz miał dosyć dobry, gdzieś tam później zagubił się i progresu formy nie było, nie rozwinął się tak jakbyśmy sobie tego życzyli no i zaczęły się problemy, ponieważ gdyby jego postawa była troszkę inna, to wówczas nie byłoby istotne jak jeździ gość. Gdy Mateusz zgubił swoją formę sportową, to okazało się w pewnym momencie, że jesteśmy bez juniorów. Poza jednym meczem, kiedy wystąpił Edward Mazur nie mieliśmy kim tak naprawdę wesprzeć seniorskiej części składu. Przyznaję, to było rzeczywiście problemem w sezonie 2013. Sami dobrze wiemy, że postawa jakiegoś z juniorów może zmienić bieg całego meczu. Wyciągniemy z tego wnioski na przyszły sezon.

- Formacja juniorska to była nasza pięta achillesowa - uważa szef lubelskiego klubu

Bardzo dobrym zakończeniem sezonu zasadniczego było spotkanie z Renault Zdunek Wybrzeżem wygrane 46:44. Lubelski Węgiel KMŻ awansował do pierwszej czwórki, jednak to co się potem stało zawiodło wielu kibiców z Koziego Grodu.

- Chcieliśmy awansować do czwórki, ten cel został osiągnięty, a długi zostały spłacone. Teraz żeby te sukcesy utrzymać trzeba było podjąć pewne kroki. Działania wprowadzone w rundzie finałowej były niepopularne ze względu na kibiców i opinię publiczną, ja to doskonale rozumiem, bo wszyscy oczekują walki i zaangażowania, a występuje ono wtedy, gdy jedzie najmocniejszy skład. My zrobiliśmy inaczej, ale po to, żeby ten sukces z rundy zasadniczej można było skonsumować, tak abyśmy mogli walczyć skutecznie w sezonie 2014, takie działania musiały być po prostu wdrożone.

A nie uważa pan, że przez wprowadzenie tych decyzji wasz sukces z rundy zasadniczej poszedł na marne? Fanów lubelskiej drużyny przestało właściwie interesować przychodzenie na stadion i walka o nic. Świadczy o tym bardzo niska frekwencja w ostatnich trzech meczach na własnym torze.

- Zawsze tak jest, żyjemy chwilą, proszę pamiętać, że rok temu też awansowaliśmy do pierwszej czwórki i zajęliśmy trzecie miejsce, a nawet ostatnie spotkanie decydowało o awansie do Ekstraligi, ale to już było, teraz jest następna historia. Te ostatnie wydarzenia powodują, że przykrywa się to co było w tamtym roku. Zdaję sobie sprawę, że ci co rozsądnie myślą wiedzą skąd takie działania. Krótko mówiąc, nie chciałem być w położeniu niektórych prezesów, bo są kluby które mają trochę inną rzeczywistość niż nasza, rzeczywistość kilkumilionowego długu, a to już jest poważna sprawa.

Na drugą część sezonu zakontraktował pan zupełnie innych zawodników, którzy w roku 2013 nie mieli regularnego kontaktu z motocyklem. Efektem tego Lubelski Węgiel KMŻ Lublin na wyjazdach doznawał porażek w olbrzymich rozmiarach. Prezesi waszych rywali mieli też sporo pretensji o to, że przyjeżdżacie okrojonym składem.

- Tak to prawda, ponieśliśmy porażki, których można było oczekiwać, bo jechaliśmy składem odmiennym. Natomiast wielu prezesów korzystało z zawodników, na których ich nie było stać, jechali wirtualnymi składami, których zawodnicy do tej pory nie otrzymali pieniędzy, więc powinni jechać tak naprawdę jeszcze gorszym składem niż ja. Pamiętajmy też, że my przegraliśmy w Gdańsku do 25, a Grudziądz przegrał z Harrisem i Nichollsem w składzie do 31, czyli zdobył więcej 6 punktów i jakoś nikt nie mówi, że zespół z Gdańska został narażony na ogromne koszty.

Wystawiając skład oszczędnościowy w spotkaniach wyjazdowych pozbawił pan drużynę szans na dobry wynik w rundzie finałowej. Pierwszy zespół jadący u siebie podkreślał, że brakuje mu motywacji, bo jechał bez konkretnego celu.

- Zgadzam się, że jeśli cel jest wysoko postawiony, to wtedy chłopaki potrafią się zmobilizować. Ta cała sytuacja spowodowała, że wentyl został otworzony i powietrze zeszło. Pytałem się chłopaków czy chcecie jechać, mamy takie stawki jakie mamy. Po bólach udało się wdrożyć system, który zaproponowałem, aby zrezygnowali z wyjazdów i jechali u siebie za trochę większe stawki. Zrozumieli, że klub ma też inne rozwiązania, że ich bunt nie skończy się walkowerem. Ja zdaję sobie z tego sprawę, że w warunkach ligowych przyczyną ich słabszej dyspozycji było ucięcie tematu walki o awans. Zaznaczmy też, że pozycja Grudziądza czy Gdańska była niezwykle silna, to nie był sezon 2012, gdzie do ostatniej kolejki mieliśmy szanse na awans. Być może gdyby mieć środki finansowe, to również można by śmielej powalczyć w 2013 o awans. Teoretycznie była taka możliwość, bo te straty nie były aż tak duże.