Nadal będę mógł liczyć na pomoc Cieślaka - rozmowa z Maciejem Janowskim, zawodnikiem Betardu Sparty Wrocław

Jarosław Galewski 02 Lutego 2014, 10:00

Jarosław Galewski: Drugi raz w karierze zmieniasz barwy klubowe. Wspomniałeś, że cieszysz się z powrotu do Wrocławia. Oczekiwania są jednak duże. Masz w związku z tym również pewne obawy?

Maciej Janowski: Podtrzymuję, że bardzo się cieszę z możliwości jazdy we Wrocławiu. Nigdy nie ukrywałem, że to miasto zawsze było w moim sercu. Ojciec jako małego chłopaka zabierał mnie na Spartę. Pamiętam, jak biegałem ubrudzony dookoła ławek i ścigałem się z braćmi. Janowski wychował się na Sparcie i fajnie, że znowu będzie mógł w niej jeździć. Z drugiej jednak strony z pełną świadomością mogę powiedzieć, że mam za sobą dwa świetne lata w Tarnowie.

Co dała ci zmiana otoczenia?

- To było ogromne doświadczenie. W Tarnowie wiele się nauczyłem. Zapamiętam również kibiców, przez których byłem naprawdę świetnie traktowany. Bardzo się cieszę, że mogłem tam trafić. Wydaje mi się jednak, że kolejnym naturalnym krokiem w mojej karierze, który pozwoli mi stać się jeszcze lepszym zawodnikiem, jest powrót do Wrocławia. Taką decyzję podjąłem wspólnie z moim teamem. Rozmowy były długie. Konsultowałem się z przyjaciółmi. Oni zawsze mają dla mnie znaczenie. Przy każdej trudnej decyzji biorę pod uwagę to, co co powiedzenia mają właśnie takie osoby. Uważam, że to odpowiedni czas na powrót do Wrocławia. Nie było mnie tam dwa lata i kibice pewnie trochę się stęsknili. Cieszę się, że wracam.

Wielokrotnie podkreślałeś, że duży wpływ na twoją karierę miał Marek Cieślak. Domyślam się, że decyzja o przerwaniu klubowej współpracy z tym szkoleniowcem nie należała do łatwych?

Maciej Janowski uważa, że nadal może liczyć na pomoc Marka Cieślaka

- Trener nigdy mnie nie przekonywał. Marek Cieślak mi ufa i wie, że podążam dobrą drogą. Znamy się doskonale i on wie, że jestem otoczony naprawdę świetnymi ludźmi. Moja decyzja została uszanowana, ale dalej jesteśmy razem.

Przez Marka Cieślaka byłeś darzony sporym zaufaniem. Pewnie pamiętasz, że kiedy  powoływał cię na ubiegłoroczny DPŚ nie brakowało krytycznych opinii, że zadecydowały o tym sprawy klubowe. Trener od początku przekonywał, że chodzi tylko i wyłącznie o twoją formę i przygotowanie.

- Cóż, duże zaufanie ze strony Marka Cieślaka. Wynika to z tego, o czym mówiłem - świetnie się znamy. Było wiele opinii, oczywiście że o nich pamiętam. Niektórzy mówili, że jeżdżę zbyt mało agresywnie albo po prostu nie nadaje się do reprezentacji. Wydaje mi się, że po Pradze niektórzy zmienili zdanie. Nie interesuje mnie zdanie ludzi, których nie znam.

A to prawda, że przed ważnymi imprezami w ogóle nie odczuwasz presji?

- To może nie do końca tak. Jestem tylko człowiekiem i jak każdy mam w sobie jakieś emocje. Wydaje mi się jednak, że mam umiejętność wyciszenia się i złapania odpowiednie koncentracji. Ogrom wydarzenia mnie nie dobija, tylko motywuje.

Współpracujesz z psychologiem?

- Nie współpracuję. Moim największym psychologiem jest Greg Hancock, z którym rozmawiam na różne tematy. Uważam, że nasze relacje to dla mnie bardzo duży plus.