Ta informacja nie ma na celu umniejszania sukcesy szczypiornistów, który jest niepodważalny. Chodzi jedynie o zwrócenie uwagi na fakt, że jest jeszcze jedna dyscyplina sportu, w której Polacy potrafili obronić wywalczone medale.
Aby zrozumieć podstawę błędu telewizyjnych komentatorów, należy wyjść od definicji sportów drużynowych. Problem polega jednak na tym, że taka definicja nie istnieje. - W polskim systemie prawa nie zdefiniowano pojęcia "dyscyplina sportowa", ani tym bardziej pojęcia „dyscyplina indywidualna i zespołowa”. W tym zakresie zastosowanie ma art. 3 pkt 4 ustawy o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. Nr 155, poz.1298 z późn. zm.), który określa pojęcie "współzawodnictwo sportowe", jako indywidualną lub zbiorową rywalizację osób zmierzającą do uzyskania właściwych dla danej dyscypliny sportu rezultatów. Szczegółowe zasady współzawodnictwa sportowego w poszczególnych dyscyplinach sportu określają regulaminy polskich związków sportowych - powiedziała dla SportoweFakty.pl Małgorzata Pełechaty, rzecznik prasowy Ministerstwa Sportu i Turystyki.
Idąc tym tokiem myślenia, można wysnuć również wniosek, że zasady współzawodnictwa na arenach międzynarodowych, określają międzynarodowe federacje sportowe. Czym zatem jest Drużynowy Puchar Świata na żużlu? Zawodami indywidualnymi? A może efemerydą wymyśloną przez międzynarodowe władze pod wpływem chwili?
Prawda jest taka, że przepisy w zakresie wyłaniania Drużynowego Mistrza Świata na żużlu ewoluowały. Miały one zarówno charakter czwórmeczy, jak i turniejów rozgrywanych systemem par. Zwycięzcy byli jednak zawsze nazywani Drużynowym Mistrzami Świata.
Również definicja Wikipedii w tym zakresie jest jednoznaczna. "Drużynowe mistrzostwa świata na żużlu to rozgrywki organizowane przez Międzynarodową Federację Motocyklową (FIM), wyłaniające najlepszą reprezentację narodową na świecie. Organizowane są od 1960 roku, przy czym kilkakrotnie zmieniały swoją formułę, a w latach 1994-98 połączono je z Mistrzostwami Świata Par. Od 2001 rozgrywane są pod szyldem Drużynowego Pucharu Świata, jako seria czwórmeczów grupowych, zawody barażowe i finał, wyłaniający medalistów".
Negując zasadność zamieszczenia sprostowania w zakresie podania niewłaściwych informacji, stacje telewizyjne albo bały się przyznać do błędu, albo ignorują decyzje wydawane przez Międzynarodową Federację Motocyklową. Jest to o tyle niepokojące, że być może w świadomości polskich kibiców już wkrótce jako dyscypliny drużynowe będą funkcjonowały tylko piłka nożna, siatkówka i piłka ręczna. Zresztą gdyby nawet uprzeć się, że żużel to nie jest sport drużynowy, to pierwszą dyscypliną, w której udało się obronić wywalczone medale była siatkówka.
Medale zdobyte przez Polaków w kolejnych Mistrzostwach Świata:
1961 (Wrocław) – 1. miejsce – złote medale
1962 (Slany) – 3. miejsce – brązowe medale
1965 (Kempten) – 1. miejsce – złote medale
1966 (Wrocław) – 1. miejsce – złote medale
1967 (Malmoe) – 2. miejsce – srebrne medale
1968 (Londyn) – 3. miejsce – brązowe medale
1969 (Rybnik) – 1. miejsce – złote medale
1970 (Londyn) – 3. miejsce – brązowe medale
1971 (Wrocław) – 3. miejsce – brązowe medale
1972 (Olching) – 3. miejsce – brązowe medale
1976 (White City) – 2. miejsce – srebrne medale
1977 (Wrocław) – 2. miejsce – srebrne medale
1978 (Landshut) – 3. miejsce – brązowe medale
1996 (Diedenbergen) – 1. miejsce – złote medale
1997 (Piła) – 2. miejsce – srebrne medale
2007 (Leszno) – 1. miejsce – złote medale
2008 (Vojens) – 2. miejsce – srebrne medale
Łącznie w Drużynowych Mistrzostwach Świata polscy żużlowcy wywalczyli 7 złotych, 7 srebrnych i 8 brązowych medali.
