Kocham tych ludzi, ten zapach, akcję i niebezpieczeństwo - rozmowa z Mikiem Patrickiem, słynnym fotografem żużlowym
Kocham tych ludzi, ten zapach, akcję i niebezpieczeństwo - rozmowa z Mikiem Patrickiem, słynnym fotografem żużlowym
Mike Patrick to człowiek, który sprawił, że zacząłem całkowicie inaczej patrzeć na zdjęcia wykonywane podczas zawodów sportowych. Jego fotki żyją i niemal do każdej z nich można dorobić dymki, tworząc w ten sposób mini komiks. Niektórym wydaje się, że do pstrykania genialnych fotografii wystarczy aparat najwyższej klasy. Nic bardziej mylnego - tutaj także najważniejszy jest człowiek.
Ziemowit Ochapski: Co pojawiło się jako pierwsze w Twoim życiu? Fotografia czy żużel?Mike Patrick: Żużel. Mój tato zabrał mnie do Wimbledonu i tam zobaczyłem Roonie Moore'a jadącego swój pierwszy mecz w Anglii. Połknąłem haczyk, jednak jako nastolatek skupiałem się głównie na dziewczynach i muzyce, więc szybko zapomniałem o speedwayu. W późnych latach sześćdziesiątych odkryłem fotografię, ale nie mogłem zdecydować się na konkretną dziedzinę. Nie chciałem fotografować ślubów, dzieci czy krajobrazów. Nienawidziłem również pozowanych fotek. W roku 1970 ponownie poszedłem na mecz żużlowy - tym razem na Wembley. Tam zobaczyłem fotografa w akcji i nagle oświeciło mnie, że ja też chciałbym fotografować żużel, i że dzięki temu byłbym szczęśliwy do końca życia. Pierwsze zawody, które sfotografowałem odbyły się jeszcze w tym samym roku, w Wimbledonie. W 1971 roku zaliczyłem wiele spotkań w Londynie i okolicach, a od roku 1972 jestem profesjonalistą i naczelnym fotografem magazynu "Speedway Star". To jest mój czterdziesty rok fotografowania żużla.
Mike Patrick
Dlaczego akurat speedway?
- Ponieważ pokochałem go jako dzieciak. Kocham tych ludzi, ten zapach, akcję i niebezpieczeństwo.
Co najbardziej lubisz w swojej pracy?
- Im ważniejsze wydarzenie, tym lepsze są moje fotki. Atmosfera motywuje mnie do pstrykania dobrych zdjęć. Po prostu uwielbiam pracować podczas Grand Prix - dla mnie to jak jedenaście finałów jednodniowych, decydujących o tytule mistrza świata.
Odwiedziłeś w swojej karierze wiele żużlowych aren. Którą z nich uważasz za najpiękniejszą i dlaczego?
- Chciałbym mieć więcej fotek z ligowych torów w Polsce. Kiedyś moją ulubioną areną było Leicester ze względu na ławki znajdujące się na łukach. Obecnie typowałbym Bydgoszcz i Leszno ze względu na panującą w tych miejscach atmosferę.
Twoje zdjęcia często są bardzo zabawne. Polujesz na takie śmieszne sytuacje?
- Jestem szczęśliwym i optymistycznie nastawionym do życia człowiekiem, więc na swoich zdjęciach staram się uchwycić osobowość fotografowanych ludzi. Uważam również, że moje poczucie humoru pozwala mi na uwiecznianie zabawnych momentów.
Twoje fotografie znam z Internetu. Czy publikujesz je gdzieś jeszcze?
- Moje zdjęcia publikowane są w magazynach i gazetach na całym świecie - w Australii, USA, Niemczech, Danii, Szwecji i Szwajcarii. Jak wspomniałem wcześniej, jestem naczelnym fotografem "Speedway Stara", najlepiej sprzedającego się magazynu żużlowego na świecie.
Masz jakieś ulubione zdjęcie ze swojej kolekcji? Mógłbyś przybliżyć mi jego historię?
- To fotografia Hansa Nielsena - jechał w moim kierunku na jednym kole z dużą prędkością, podczas gdy ja leżałem na torze. Zdjęcie zostało wykonane w przerwie jakiegoś wakacyjnego spotkania w Oksfordzie. Potrzebowałem fotki na okładkę mojej piątej książki pt. "Snap". Hans specjalnie dla mnie podnosił koło dziesięć lub dwanaście razy, zbliżając się do mnie za każdym podejściem. Czułem wtedy na swojej twarzy podmuchy powietrza przejeżdżającego motocykla, a publiczności zapierało dech w piersiach za każdym razem, kiedy Hans mnie mijał. Co dziwne, najlepsze okazało się pierwsze ujęcie.
Mike Patrick fotografuje Hansa Nielsena
Twoja praca jest bardzo absorbująca. Zwracasz w trakcie zawodów uwagę na wynik itp. sprawy?
- Zazwyczaj nie mam pojęcia, co się dzieje - jestem tak zajęty swoją robotą, że nie wypełniam programu. Dopiero po obejrzeniu powtórki w telewizji mam świadomość tego co się działo, podczas ja gdy robiłem zdjęcia.
Którego żużlowca lubisz fotografować najbardziej?
- Sądzę, że moim ulubieńcem wciąż jest Mark Loram. Spoglądając bardziej wstecz - Kelly Moran, Christer Lofqvist i Bruce Penhall. Wspaniale było ich fotografować, dlatego że byli mistrzami balansu. Z dzisiejszych chłopaków zawsze interesująco wypada Nicki Pedersen, ponieważ nigdy nie wiadomo, czego się można po nim spodziewać.
Momenty Twojej kariery, których nigdy nie zapomnisz?
- Dekoracje zawodników podczas jednodniowych finałów IMŚ. Byłem blisko i widziałem emocje. Emocje na twarzach zwycięzców i przegranych. Mogłem zobaczyć, jakie to wszystko miało znaczenie dla tych ludzi. Z drugiej strony - upadek Tony'ego Rickardssona w Polsce i reporterzy z aparatami przy jego twarzy, podczas gdy on miał wykonywane badanie wzroku. To było niewiarygodne.
Czy istnieje osoba, której sfotografowanie było trudniejsze niż zwykle?
- Na początku Ole Olsen był dla mnie bardzo dziwny - nie chciał się uśmiechnąć, ani nawet spojrzeć w stronę aparatu. Sądzę jednak, że zmądrzał, kiedy opublikowałem te zdjęcia. Od tego czasu robi wszystko, o co go poproszę. Niemożliwością było natomiast pstryknięcie fotki Charliemu Monkowi. Pewnego wieczoru w Poole podczas prezentacji szedłem linią, wzdłuż której ustawieni byli żużlowcy. Podszedłem w końcu do niego, a on się i odwrócił i powiedział: "zabierz to ***** ode mnie, bo ci to okręcę wokół szyi!". Poszedłem więc do kolejnego zawodnika (nie pamiętam już, kto to był) i zapytałem: "ty nie zamierzasz okręcać mi aparatu wokół szyi, prawda?".
Nie jesteś już najmłodszy. Myślałeś kiedyś o przejściu na emeryturę?
- Ludzie często mnie pytają, kiedy przejdę na emeryturę. A ja wtedy zaglądam do swojego słownika i stwierdzam, że nie ma w nim słowa "emerytura".
Co sądzisz o problemach brytyjskiego speedwaya? Wielu czołowych "rajderów" zrezygnowało w tym sezonie z Elite League...
- Głównym problemem ligi brytyjskiej jest to, że zbyt wiele spotkań odbywa się w zbyt wiele różnych dni. Gdyby mecze odbywały się w jednym konkretnym dniu tygodnia, to sądzę, że więcej zawodników z Grand Prix chciałoby się tu ścigać.
Co sądzisz o Robie Lyonie - nowym menedżerze kadry Wielkiej Brytanii?
- Nie znam Roba Lyona na tyle, żeby się na jego temat wypowiadać, ale uważam, że wykonywał świetną robotę w King's Lynn. Osobiście sądzę również, że menedżerami zespołów narodowych powinni być byli żużlowcy, bo oni zawsze wnoszą do tej pracy sporo swojego doświadczenia z toru.
I na koniec: ile procent dobrego zdjęcia zależy od fotografa, a ile od aparatu?
- 75 procent od fotografa, 25 procent od aparatu. Żeby jednak wciąż wykonywać dobre fotki, fotograf musi być solidnie wyposażony. Trzeba więc być w odpowiednim miejscu o odpowiednim czasie, trzeba mieć refleks oraz aparat, który zdąży uchwycić scenę od razu po wciśnięciu guzika.
Mike Patrick
Mike Patrick fotografuje Hansa Nielsena
-
![]()
Krystian
Zgłoś komentarz
Oj, oburzeni... :) Ze zdjęciem jest wszystko w porządku. Wszystko się zgadza. I tło, i ilość publiczności, "mundurek" Nielsena i łuk pewnie też jest ten sam.
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
oburzony ma racje
Zgłoś komentarz
z tym zdjeciem jest cos nie tak wejszcie sobie na strone tego fotografa i zobaczcie sami raz ze wyglada jak by byly robione w dwoch roznych miejscach a dwa ze zupelnie do tego na jego stronie Czytaj całość
niepasuje tlo w porownaniu z tym z SF
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
gosciu
Zgłoś komentarz
40lat fotografowania zuzla i myslicie ze bawi sie photoshop"y jestescie smieszni i beznadziejni
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
do oburzony
Zgłoś komentarz
czy w latach 90 miałeś photoshopa? zastanów się co gadasz.. a Mike robi bardzo dobre zdj.
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
czyimk
Zgłoś komentarz
zauwaz kolego, ze tlo za hansem ukazuje nieco inna perspektywe, na zdjeciu hansa widac wejscie w drugi luk, a na zdjeciu pracujacego mike'a widac wyjscie z 2luku, pomysl i przeanalizuj a nie od Czytaj całość
razu innych atakujesz..
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
Kawula
Zgłoś komentarz
ja umiem lepsze fotki robić
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
Zodiak
Zgłoś komentarz
40 lat fotografowania żużla.Przez ten czas niektórzy mają 3 żony i 10-ty raz zmieniają pracę a on jest naczelnym fotografem magazynu "Speedway Star".Boże co za wytrwałość !!!!OBY Czytaj całość
WIĘCEJ TAKICH LUDZI W ŻUŻLU !!!!!!!
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
do oburzony
Zgłoś komentarz
oburzony cos ci powiem na temat fotografii bo tez sie nia zajmuje to jak wyglada tlo i wszystko inne zalezy od obiektywu czyli typu np zoom, czy fish eye czy cos tam innego i glebi ostrosci.. Czytaj całość
nie wiesz to daj sobie spokoj..
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
......................
Zgłoś komentarz
Odwiedziłeś w swojej karierze wiele żużlowych aren. Którą z nich uważasz za najpiękniejszą i dlaczego?
- Chciałbym mieć więcej fotek z ligowych torów w Polsce. Kiedyś moją Czytaj całość
ulubioną areną było Leicester ze względu na ławki znajdujące się na łukach. Obecnie typowałbym Bydgoszcz i Leszno ze względu na panującą w tych miejscach atmosferę.
ZAPRASZAMY DO GDAŃSKA
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
ziemo86
Zgłoś komentarz
do oburzony: człowieku, tam zostało wykonanych kilkanaście ujęć, a opublikowane zostało tylko jedno. Mike Patrick i Photoshop? Brak słów...
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
oburzony
Zgłoś komentarz
moge wam pokazac to zdjecie w jego wykonaniu jak wyglada jako opublikowane!! wejdz sobie na strony gdzie jest to zdjecie, a dopiero pozniej napisz... skoro nie widziales tego zdjecia to nie mow, Czytaj całość
ze tak nie jest, mam 100% pewnosc, ze ze zdjecia zostal tlyko Hans, a cala reszta to doklejone elementy, najpierw tylko poszukaj tego zdjecia, ktore on zrobil-obrobił
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
do oburzony
Zgłoś komentarz
w photoshopie buhahaha ale mnie rozbawiłeś:))) oszustem to może ty jesteś ,ale na pewno nie Mike Patrick
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
-
![]()
do oburzony
Zgłoś komentarz
Bzdury klepiesz.
0
0
Odpowiedz
Pokaż odpowiedzi
Zobacz więcej komentarzy (8)