Plusy i minusy weekendu. To co zrobiła Stal Rzeszów zasługuje na surowe potępienie (komentarz)

Dariusz Ostafiński 05 Czerwca 2017, 16:15

WP SportoweFakty / Michał Szmyd / Dawid Lampart i Nicklas Porsing

Pamiętam sezon 2014 i Włókniarza Częstochowa, który z powodu braku pieniędzy, wysyłał kiepski skład na wyjazdowe spotkania. Widowisk z tego nie było, a gospodarz meczu, ktokolwiek nim nie był, ponosił ogromne finansowe straty. Większe wypłaty (gdzieniegdzie bezskutecznie namawiano żużlowców, żeby za Włókniarza wzięli mniejsze stawki), mniej wpływów z dnia meczu. Wszyscy psioczyli, ale nikt nie miał pomysłu, jak to ukrócić. W niedzielę Stal Rzeszów weszła w buty tamtego Włókniarza. Za to należy się minus tak długi, jak spod Tatr do Bałtyku.

• Rewolucja w PGE Ekstralidze. Wrócą numery 8 i 16, składy będą liczniejsze

Na koniec będziemy już tylko chwalić. Na początek zawodników - Piotra Protasiewicza i Runego Holtę. Protasiewicz po raz kolejny pokazał, że jest królem zielonogórskiego toru. Holta z kolei udowodnił, że im u niego gorzej, tym lepiej jeździ. Komornik siedzi mu na głowie, a tymczasem zawodnik śmiga aż miło popatrzeć. Wychodzi na to, że to on będzie liderem Włókniarza w tym sezonie i to jednak jest zaskoczenie. Pamiętam, że na finiszu poprzedniego sezonu dał bezpieczne miejsce ekipie ROW-u, ale jednak nie sądziłem, że będzie aż tak dobrze.

I jeszcze plusik dla Włókniarza, drużyny skazywanej przed sezonem na pożarcie, i jej trenera Lecha Kędziory. Dla szkoleniowca za to, że potrafi z torem robić cuda. Za każdym razem przygotowuje go inaczej, by zaskoczyć przeciwnika. Widowisko jednak na tym nie cierpi, więc nic tylko chwalić.

Follow @ostafinski