Są tam, gdzie diabeł mówi dobranoc. Lokomotiv Daugavpils na peryferiach i bez prawa do awansu

Przemysław Półgęsek 22 Stycznia 2019, 11:15

WP SportoweFakty / Romuald Rubenis / Na zdjęciu: zawodnicy Lokomotivu Daugavpils

Zalety:
Domowa tor wielkim atutem
Łotewski tor nie bez powodu uznawany jest za jeden z najtrudniejszych w polskiej lidze. Ma dość nietypową nawierzchnię i geometrię. A jeśli weźmiemy pod uwagę, że zdecydowana większość zawodników odwiedza Daugavpils tylko raz w roku, to staje się jasne, że dla gości wyjazdowy mecz z Lokomotivem jest drogą przez mękę. Dosłownie, bo start w spotkaniu poprzedza długa i wyczerpująca podróż. Gospodarzy to jednak nie dotyczy. Domowy tor jest ich wielkim atutem.

• Żużlowa mapa Polski. Śląsk Świętochłowice: marzenia o reaktywacji

Wady:
Mniejsze wsparcie polityków
Za rządów poprzednich włodarzy Dyneburga, Lokomotiv Daugavpils był uznawany za ważny towar eksportowy, więc inwestowano w niego duże pieniądze. Nowe władze nie podchodzą do żużla tak przyjaźnie. Dziś kontrakty dla Antonio Lindbaecka, czy Fredrika Lindgrena to dla łotewskich kibiców marzenie ściętej głowy.

Zamknięta ścieżka do Ekstraligi
Jeszcze parę lat temu dyskusja o umożliwieniu Łotyszom jazdy w elicie rozgrzewała całą żużlową Polskę. W sezonie 2016 Lokomotiv zwyciężył w rozgrywkach pierwszej ligi, ale Ekstraliga zamknęła mu swe bramy przed nosem. Trudno o motywację zawodników i emocje u kibiców, gdy z góry wiadomo, że stawką każdego meczu jest czapka gruszek.

Tam diabeł mówi dobrano
Podróż do Polski bardzo często zajmuje zawodnikom ponad dwa dni. Wszystko przez słabej jakości drogi. Ci, którzy narzekają na polskie nawierzchnie, nie byli nigdy na Łotwie. Po tak wyczerpującej podróży trudno myśleć o dobrych wynikach. Wielu zawodników kręci też nosem na oferty z Lokomotiwu, gdyż jazda dla Łotyszy wymaga od nich przewrócenia do góry nogami planu logistycznego.