Co dalej z żużlem w Rzeszowie? Wiceprezydent miasta zabrał głos

tych akcji. Na szczęście do reaktywacji speedaway'a w Rzeszowie nikt tej spółki ani tym bardziej jej właściciela nie potrzebuje. Stadion należy do miasta i to miasto zdecyduje, komu go wydzierżawi. Musi się tylko (i aż) zgłosić wiarygodny chętny...

problemy. ---- Znalazłem wywiad z Nawrockim pomiędzy meczami barażowymi w 2017(GW). Wygląda to w tej chwili, jak już znamy metody Irka naprawdę żałośnie. Rozwaliło mnie to szkolenie mentalne, a ostatnie zdanie miażdży. === GW: Głośno ostatnio zrobiło się o Stali Rzeszów. Ireneusz Nawrocki: Zrobiło się głośno, bo Stal przegrała nieoczekiwanie pierwszy mecz barażowy. Dobrze pan wie, co mam na myśli. A raczej kogo. O Stali zaczęto mówić za pana sprawą. Ponoć chce pan przejąć klub? – Jestem skromną osobą. Nie lubię o sobie dużo mówić. Przejęcie klubu miało być tajemnicą. Najpierw chciałem dopiąć wszystkie szczegóły, potem ogłosić tę wiadomość. Dlaczego akurat żużel? W biznesie ze sportem ma pan raczej mało wspólnego. Pasja? – Tak, to jest pasja. Ta pasja będzie pana trochę kosztować. Trzeba pokryć długi, zapłacić zawodnikom. – Zdaję sobie z tego sprawę, że muszę wyłożyć duże pieniądze. Z własnej kieszeni wykładam około 2 mln zł. To nie tylko dług klubu w stosunku do pożyczkodawcy, ale też zaległości wobec pracowników i zawodników. I co dalej? Jak ma za pana rządów funkcjonować Stal Rzeszów? – Chcę, by klub był samowystarczalny. Załóżmy, jest pan sponsorem, ma pan produkcję. Spotykamy się i zamiast co miesiąc lub raz w roku dawać pieniądze – przysłowiową rybę, umawiamy się na trzy lata – niech mi pan da wędkę. Czyli, biorę przykładowo od pana jakieś urządzenie i ono przez trzy lata pracuje dla klubu. Chodzi mi o to, by klub miał kilka różnych działalności. Niech każda z nich zasili budżet kwotą 10, 20 czy 30 tys. zł. Nie ma tutaj żadnego drugiego dna. Po moich wywiadach w innych serwisach czy gazetach niektórzy podejrzewają, że mam coś obiecane od miasta. Nie mam. Pierwszy raz z prezydentem Tadeuszem Ferencem spotkałem się w minioną niedzielę. Ktoś mówi, pisze, że pod szyldem klubu chcę robić swoje biznesy, jakieś machlojki. Nic z tych rzeczy. Mam swoje firmy. Mam rozumieć, że szybko się pan nie zniechęci? – Nie lubię wkładać w coś własnych pieniędzy i szybko rezygnować przy pierwszym niepowodzeniu. Nie jestem superfachowcem od żużla, nie znam dobrze tego środowiska, dlatego będzie to rozdzielone. Ja więcej będę zajmował się działalnością biznesową. Będę też pomagał przy szkoleniach mentalnych, w których jestem specjalistą. Będzie mi też pomagać córka, która ma tytuł magistra fizjoterapii i doktora nauk o kulturze fizycznej katowickiego AWF-u. Z kolei Marcin Janik [kierownik Stali Rzeszów – przyp. red.] będzie zajmował się sprawami klubowymi. Zna to od podszewki. Chcę, by zawodnicy mieli na bieżąco wypłacane pieniądze. Nie może być tak, że są zadłużenia i zawodnik prosi się o pieniądze. Ponadto chcę duży nacisk położyć na szkolenie młodzieży. To ma być kołem napędowym tego klubu. Chciałbym zrobić szkółkę z prawdziwego zdarzenia. Wspomniał pan o szkoleniu mentalnym. – Uważam, że bardzo wielu zawodników w żużlu ma słabą głowę. Chodzi właśnie o mentalność. Nie ma twardego charakteru, tak jak w normalnym biznesie. Chcę, by zawodnicy utożsamiali się z klubem. By nie było, że zawodnik przyjeżdża kilka godzin przed meczem, jedzie mecz, do nikogo się nie odzywa, kończą się zawody, wystawia fakturę i wyjeżdża. Zawodnicy muszą się ze sobą spotykać, bo to tworzy atmosferę. Brakuje szkoleń mentalnych. A takie zajęcia dają olbrzymie możliwości. Sam ukończyłem Akademię Erica Adlera, który prowadzi m.in. skoczków narciarskich z Austrii czy wielu polityków pod kątem mentalnym. Od czasu, kiedy zacząłem stosować jego szkołę, znacząco podniósł się mój potencjał. Cele, plany, mocna psychika to chciałbym wszczepić zawodnikom. Przed Stalą Rzeszów rewanż w Lublinie. Mission impossible? – Niekoniecznie. Wierzę, że uda się wygrać różnicą większą niż 14 punktów. Niestety, w Lublinie nie będziemy najprawdopodobniej mogli liczyć na Josha Gajczonka. Musimy obronić I ligę tymi siłami, które mamy. A jak się nie uda? – Nie zniechęci mnie to. Lubię wyzwania, rzeczy niemożliwe. To utrzymuje mnie w ciągłym ruchu. Trochę mi jednak smutno i przykro, bo poczyniłem wstępne rozmowy ze sponsorami i zawodnikami. Plan był, by w przyszłym sezonie z budżetem 3,5 mln zł wygrać ze Stalą I ligę. Jeśli się nie uda i spadniemy, to niestety o rok trzeba będzie wszystko przesunąć i budować od podstaw. Lepiej byłoby jechać w I lidze, bo tak tracimy rok czasu i pieniądze. Kiedy więc oficjalna informacja o tym, że Ireneusz Nawrocki przejmuje Stal Rzeszów? – W środę rozmawiałem z dyrektorem Stali Władysławem Biernatem. Odbyło się walne zgromadzenie. Chodziło o przekazanie udziałów klubu. Swoje udziały musi też przekazać prezes Andrzej Łabudzki. Czekam na informacje, kiedy możemy spotkać się u notariusza. Wszystko powinno się zakończyć w ciągu najbliższych dwóch tygodni. Teraz koncentrujemy się na niedzielnym rewanżu? – Tak. Zawodnicy mogą na mnie liczyć. Powiedziałem im, że nie mają się o co martwić. Wszystkie zaległości przejmę na siebie i dostaną pieniądze w momencie, kiedy prawnie zostanę właścicielem. Wszystko musi być jednak transparentne.

ale jeśli to się tak potoczy, to może warto poczekać...

drugiego (Kuluara).

budżetu miasta? Jaka była odpowiedź ratusza ,Trybuna za jakie pieniądze była zbudowana co ratusz chciała zrobić nawet z ceną wejściówek ,trzeba było cofnąć głupie zarządzenie gdyż groził zwrot kosztów budowy do UNII.Nie było kasy w radzie miasta , województwie, powiecie ,należało by wydzierżawić jak był biznes w sporcie Rzeszowskim obiekt za przysłowiowe 1 zł,Mieć logo miasta jako koalicjanta sponsorskiego w tedy.Teraz pan mówi że Rzeszów stać na ex ligę .Owszem stać jak najbardziej tylko niech miasto wyłoży kasę.Dopiero przyjdzie sponsor,