W tym artykule dowiesz się o:
Niedzielna runda obfituje w pojedynki, które powinny przysporzyć kibicom wielu emocji. W Grudziądzu niepokonany na własnym torze MRGARDEN GKM podejmie Stal Gorzów, która w tym roku nie przegrała jeszcze żadnego meczu. Spotkanie zapowiada się nader ekscytująco, jeśli spojrzeć na to, że w tym sezonie ściganie w Grudziądzu jest w każdym meczu znakomite. W Poznaniu spotkają się drużyny, które zajmują obecnie dwie ostatnie lokaty w tabeli. Mecz Sparty z ROW-em ma, więc niebagatelne znaczenie w walce o utrzymanie w PGE Ekstralidze i kwestię wywalczenia punktu bonusowego.
Do starcia imienniczek dojdzie na torze aktualnego mistrza Polski. Fogo Unia Leszno być może wzmocniona Emilem Sajfutdinowem, chcąc myśleć o jeździe o medale musi pokonać Unię Tarnów, a także odrobić straty z pierwszego meczu. Wreszcie w Zielonej Górze, Ekantor.pl Falubaz podejmie napędzający się z meczu na mecz Get Well Toruń, który w pełnym składzie może pokusić się o wygraną w grodzie Bachusa, po raz pierwszy od 2013 roku.
Terminarz 9. kolejki:
19 czerwca (niedziela) Betard Sparta Wrocław - ROW Rybnik, godzina 17:00, rez. tv MRGARDEN GKM Grudziądz - Stal Gorzów, godzina 17:00, live nSport+ HD Fogo Unia Leszno - Unia Tarnów, godzina 19:30, rez. tv Ekantor.pl Falubaz Zielona Góra - Get Well Toruń, godzina 19:30, godzina 17:00, live nSport+ HD
Pierwotnie mecz ten miał się odbyć już 17 kwietnia, ale kapryśna pogoda, która torpedowała na początku sezonu rozegranie meczów w PGE Ekstralidze, spowodowała odwołanie spotkania na Golęcinie. W Poznaniu zawodnicy z Rybnika ścigali się swego czasu sześciokrotnie (lata 2007-2011) i tyle samo razy przegrali. Drużyna PSŻ-u okazywała się zbyt silna na własnym torze, choć trzy razy przyjezdni walczyli niemal do samego końca o korzystny rezultat (najbliżej w 2008 roku - 44:47). Jak pokazuje historia pojedynków Sparty i ROW-u, lepiej dla Rekinów byłoby gdyby mecz odbył się na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu, gdzie na 31 potyczek, Ślązacy wygrali aż 14.
W drugiej połowie lat pięćdziesiątych i na początku kolejnego dziesięciolecia, rybnicki klub seryjnie zdobywał medale w rozgrywkach DMP - w tym złote - tocząc regularnie zacięte, ale przy tym zwycięskie boje z wrocławianami. Od początku lat osiemdziesiątych mecze pomiędzy tymi zespołami nie należą do częstych, a ostatnie cztery, gdy gospodarzem była Sparta, rybniccy zawodnicy kończyli z bardzo dużą stratą punktową. Szczególnie w 1998 roku w II Lidze, gdy drużyna Atlasu rozgromiła ówczesny RKM (73:17). W 2004 i 2006 roku doszło już do meczów w Ekstralidze, jednak prowadzony przez Marka Cieślaka Atlas także nie dał rywalom żadnych szans. Wtedy jednak jedni i drudzy ścigali się o zgoła odmienne cele. Teraz stawka meczu dla obojga jest podobna. Zarówno Spartę jak i ROW czeka najpewniej walka o utrzymanie w lidze.
ZOBACZ WIDEO Żużlowa prognoza pogody dla PGE Ekstraligi
Dziesięć ostatnich meczów we Wrocławiu:
Sezon | Poziom rozgrywek | Runda | Wynik | Najlepiej punktujący |
---|---|---|---|---|
2006 | Ekstraliga | zasadnicza | 65:25 | Jason Crump 12 - Patryk Pawlaszczyk 7 |
2004 | Ekstraliga | zasadnicza | 51:39 | Jarosław Hampel 16+1 - Mark Loram 11+1 |
1998 | II Liga | zasadnicza | 73:17 | Greg Hancock 15 - Mark Lemon 7 |
1993 | I Liga | zasadnicza | 59:31 | Dariusz Śledź i Wojciech Załuski po 15 - Mirosław Korbel 7+1 |
1992 | II Liga | zasadnicza | 34:54 | Krzysztof Jankowski 10 - Mirosław Korbel 14+1 |
1983 | II Liga | zasadnicza | 21:69 | Henryk Jasek 9 - Antoni Skupień 15 |
1980 | I Liga | zasadnicza | 42:66 | Henryk Jasek 11 - Piotr Pyszny 14 |
1979 | I Liga | zasadnicza | 62:45 | Ryszard Jany 12 - Andrzej Tkocz 16+1 |
1977 | I Liga | zasadnicza | 45:49 | Ryszard Jany 12 - Andrzej Tkocz 12 |
1976 | I Liga | zasadnicza | 47:49 | Piotr Bruzda 11 - Andrzej Tkocz 15 |
Bilans:
Ogólnie | Na torze we Wrocławiu | |
---|---|---|
Wygrane Wrocławia | 22 | 17 |
Remisy | 0 | 0 |
Wygrane Rybnika | 41 | 14 |
Bilans rybniczan w Poznaniu:
Wygrane | Remisy | Przegrane |
---|---|---|
0 | 0 | 6 |
Dokładnie połowa spotkań tych zespołów, które odbyły się w Grudziądzu była rozgrywana w najwyższej klasie rozgrywkowej. GKM na cztery takie próby, pokonywał Stal na własnym torze za każdym razem, w tym przed rokiem. Po niezwykle udanym debiucie w Ekstralidze i przy tym obfitującym w znakomite pojedynki meczu, drużyna wzmocniona już Tomaszem Gollobem pokonała aktualnego wtedy mistrza kraju 50:40, a jeden z wyścigów z udziałem legendy polskiego speedwaya uznany został biegiem sezonu. Matej Zagar i Krzysztof Kasprzak do dziś mogą się głowić jak Gollob na ostatnich metrach potrafił odebrać im zwycięstwo.
Wcześniej w krajowej elicie obie ekipy rywalizowały ze sobą w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych. Mając w składzie Billy’ego Hamilla i Roberta Dadosa grudziądzanie pokonywali doświadczonych gości z Gorzowa, choć za każdym razem bronili się przed spadkiem z I Ligi. Dość niespodziewanie GKM wysoko triumfował przede wszystkim w 1996 roku, podczas gdy Stal walczyła o medale. Porażka dla Piotra Śwista i spółki była drugą najwyższą w całym sezonie.
Do starć między tymi zespołami dochodziło także w latach 2004-2007, ale już na drugim poziomie rozgrywek, w I lidze. Lepsze wyniki w tamtym okresie notowali gorzowianie, próbujący odbudować swoją pozycję na polskiej scenie żużlowej. W czterech meczach przy Hallera, Stal wygrała dwa razy, w tym bardzo wysoko w 2006 roku (66:24). Rok wcześniej triumfowała po zaciętym boju 46:43, a jej najlepszym zawodnikiem był Michał Rajkowski.
Wszystkie mecze w Grudziądzu:
Sezon | Poziom rozgrywek | Runda | Wynik | Najlepiej punktujący |
---|---|---|---|---|
2015 | Ekstraliga | zasadnicza | 50:40 | Artiom Łaguta 14+1 - Bartosz Zmarzlik 13+1 |
2007 | I Liga | zasadnicza | 46:44 | Christian Hefenbroeck 16+2 - Matej Ferjan 12 |
2006 | I Liga | zasadnicza | 24:66 | Tomasz Bajerski i Jacek Krzyżaniak po 5 - Niklas Klingberg i David Ruud po 13+2 |
2005 | I Liga | zasadnicza | 43:46 | Paweł Staszek 15 - Michał Rajkowski 10+1 |
2004 | I Liga | zasadnicza | 53:37 | Billy Hamill 15 - Michał Rajkowski 9+2 |
1999 | I Liga | zasadnicza | 49:41 | Robert Dados 15 - Tomasz Bajerski i Rafał Okoniewski po 9+1 |
1998 | I Liga | zasadnicza | 47:43 | Billy Hamill 14 - Tony Rickardsson 11+1 |
1996 | I Liga | zasadnicza | 56:34 | Robert Dados 14+1 - Piotr Świst 9 |
Bilans:
Ogólnie | Na torze w Grudziądzu | |
---|---|---|
Wygrane Grudziądza | 6 | 6 |
Remisy | 0 | 0 |
Wygrane Gorzowa | 11 | 2 |
Tarnowianie pierwszy raz zjawili się w Lesznie w 1960 roku w ramach rozgrywek I Ligi i choć nie byli uznani za faworyta czy też nawet drużynę zdolną do podjęcia równej walki z utytułowanym rywalem, postawili się i przegrali tylko 36:40. W znakomitym stylu zrewanżowali się jednak pięć lat później w II Lidze. Mająca słaby okres Unia uległa na własnym torze aż 23:54, nie znajdując sposobu na pokonanie m.in. Zygmunta Pytki. Jaskółki nie miały wtedy prawa przypuszczać, że na drugi triumf w Wielkopolsce przyjdzie im czekać aż czterdzieści lat.
Dziesięć kolejnych meczów w Lesznie, Unia rozstrzygała, bowiem na własną korzyść. Zarówno, gdy mecze odbywały się na pierwszym czy też drugim poziomie rozgrywek. Dopiero w 2004 roku, po tym jak Unia z Tarnowa powróciła w wielkim stylu do walki o medale DMP, zdołała wygrać z Bykami na wyjeździe. Co nie mogło zbytnio dziwić, wynik 48:41 był w dużej mierze zasługą Tony’ego Rickardssona i Tomasza Golloba, którzy zdobyli po 11 punktów. Triumf ten do 2013 roku był jednak ostatnim na Stadionie im. Alfreda Smoczyka, ponieważ w latach 2005-2012 lesznianie nie okazywali się gościnni dla tarnowian.
W sezonie 2013 to Jaskółki były górą w Lesznie (46:44), gdy oba zespoły walczyły o awans do play-off. Porażka na dwie kolejki przed końcem rundy zasadniczej kosztowała brak awansu nie tylko Byków, ale także gorzowską Stal. Wygraną tarnowianie odnieśli także rok później (52:38), gdy dzielili i rządzili w fazie zasadniczej. Plaga kontuzji dopadła jednak zespół z Mościc przed najważniejszymi meczami i dwumecz półfinałowy na swoją korzyść rozstrzygnęła już ekipa menadżera Adama Skórnickiego. Fogo Unia wygrała oba mecze, przerywając passę porażek na popularnym Smoku. W minionym sezonie pokonała niedzielnego rywala 52:38.
Dziesięć ostatnich meczów w Lesznie:
Sezon | Poziom rozgrywek | Runda | Wynik | Najlepiej punktujący |
---|---|---|---|---|
2015 | Ekstraliga | zasadnicza | 52:38 | Nicki Pedersen 14 - Martin Vaculik 13+1 |
2014 | Ekstraliga | półfinał | 50:40 | Piotr Pawlicki 13+1 - Janusz Kołodziej 11 |
2014 | Ekstraliga | zasadnicza | 38:52 | Nicki Pedersen 12+1 - Krzysztof Buczkowski 11+1 |
2013 | Ekstraliga | zasadnicza | 44:46 | Kenneth Bjerre 9 - Janusz Kołodziej 12+1 |
2012 | Ekstraliga | zasadnicza | 48:42 | Przemysław Pawlicki 13+1 - Greg Hancock 14+2 |
2011 | Ekstraliga | zasadnicza | 51:39 | Jarosław Hampel 14+1 - Krzysztof Kasprzak i Sebastian Ułamek po 10 |
2010 | Ekstraliga | ćwierćfinał | 52:38 | Damian Baliński 13+1 - Krzysztof Kasprzak 11+1 |
2010 | Ekstraliga | zasadnicza | 58:32 | Leigh Adams 14+1 - Sebastian Ułamek 8+1 |
2008 | Ekstraliga | zasadnicza | 67:26 | Leigh Adams 12 - Janusz Kołodziej 16 |
2007 | Ekstraliga | zasadnicza | 52:41 | Leigh Adams 13+1 - Tomasz Gollob 17 |
Bilans:
Ogólnie | Na torze w Lesznie | |
---|---|---|
Wygrane Leszna | 28 | 20 |
Remisy | 1 | 1 |
Wygrane Tarnowa | 22 | 4 |
Łącznie 101 meczów, w tym 50 w Winnym Grodzie to dowód na to, że konfrontacje toruńsko-zielonogórskie zajmują szczególnie miejsce w historii DMP. Pierwszy raz w Zielonej Górze miał miejsce 1959 roku w III Lidze, gdy triumfowali miejscowi (39:33). Przez kilkanaście kolejnych lat żużlowcy z obu miast ścigali się w tej klasie, a także w II Lidze. Pierwszą wyjazdową wygraną toruńska Stal odniosła w 1968 roku (42:36). Kolejnych dziesięć odniosła już w najwyższej lidze, w której startuje nieprzerwanie od 1976 roku. Drugą jednak dopiero w mistrzowskim dla siebie roku 1990, gdy padł wynik 59:31 dla Apatora.
Choć dla zielonogórzan bezwzględnie najważniejszymi meczami w każdej ligowej kampanii są derby przeciwko Stali Gorzów, to jednak bardzo ważne są także potyczki z toruńskimi Aniołami. Odkąd Falubaz na stałe powrócił do krajowej czołówki, co roku toczy z zawodnikami z grodu Kopernika zacięte boje. Od 2007 roku oba zespoły mierzyły się ze sobą cztery razy w rundzie play-off: dwa razy w finale, raz o brązowy medal i raz w półfinale. Mecze Falubazu i Unibaksu elektryzowały jednak żużlową Polskę nie tylko poprzez aspekt sportowy. Do niechlubnej historii przeszły przede wszystkim wydarzenia z września 2013 roku, których skutki dotykają oba kluby do dziś.
Wówczas obie drużyny po czterech latach ponownie spotkały się w wielkim finale Ekstraligi i ponownie rywalizacja naznaczona była negatywnymi emocjami. W 2009 roku czterokrotnie przekładano mecz w Zielonej Górze, zaś cztery lata później Unibax odmówił startu w meczu rewanżowym, tłumacząc się tym, że zespół jest porozbijany kontuzjami (dzień przed meczem ciężkiego urazu doznał Tomasz Gollob). Kierownictwo torunian liczyło na przełożenie spotkania, na co nie przystali gospodarze. Mecz w ogóle się nie odbył, Falubazowi przyznano walkower i tym samym złote medale. Konfrontacja władz obu klubów trwała jednak długimi miesiącami nie tylko w mediach, ale także na drodze sądowej. O jej finale szerzej pisaliśmy w ostatnim czasie.
Warto wspomnieć, że rok wcześniej także towarzyszyły walce obu zespołów wielkie emocje. W sezonie 2012 kwestia brązowych krążków rozstrzygnęła się na... ostatnich metrach. Prezentujący heroiczną postawę kapitan Unibaksu Ryan Sullivan (jadący z kontuzjowanym nadgarstkiem) szaleńczym atakiem tuż przed metą wyprzedził Andreasa Jonssona i zapewnił swojemu zespołowi miejsce na końcowym podium.
Dziesięć ostatnich meczów w Zielonej Górze:
Sezon | Poziom rozgrywek | Runda | Wynik | Najlepiej punktujący |
---|---|---|---|---|
2015 | Ekstraliga | zasadnicza | 47:43 | Jarosław Hampel 15 - Grigorij Łaguta 11 |
2014 | zasadnicza | zasadnicza | 53:37 | Jarosław Hampel 12+1 - Chris Holder 11+1 |
2013 | zasadnicza | finał | 40:0 | (walkower) |
2013 | zasadnicza | zasadnicza | 43:46 | Jarosław Hampel 11+1 - Tomasz Gollob 13 |
2012 | zasadnicza | o 3. miejsce | 49:41 | Andreas Jonsson, Aleksandr Łoktajew i Piotr Protasiewicz po 13+1 - Ryan Sullivan 16+1 |
2012 | zasadnicza | zasadnicza | 47:43 | Piotr Protasiewicz 11+1 - Chris Holder 10+1 |
2011 | zasadnicza | zasadnicza | 50:40 | Piotr Protasiewicz 14 - Adrian Miedziński 15 |
2010 | zasadnicza | zasadnicza | 58:32 | Rafał Doburcki 15 - Adrian Miedziński 14 |
2009 | zasadnicza | finał | 48:42 | Grzegorz Zengota 13 - Chris Holder 12 |
2009 | zasadnicza | zasadnicza | 67:23 | Rafał Dobrucki 14 - Chris Holder 8 |
Bilans:
Ogólnie | Na torze w Zielonej Górze | |
---|---|---|
Wygrane Zielonej Góry | 51 | 38 |
Remisy | 4 | 1 |
Wygrane Torunia | 46 | 11 |