Żużel. Rosja druga po Polsce w XXI wieku. Najlepsze zwycięskie serie w drużynowych mistrzostwach świata

Szwecja w Drużynowych Mistrzostwach Świata w latach 1962-1964

W pierwszych latach rywalizacja była zdominowana przez Polaków i właśnie Szwedów. W okresie od 1960 do 1967 tylko te dwie reprezentacje dzieliły się tytułami w DMŚ. Pierwszy tryplet w historii udało się zdobyć zespołowi Trzech Koron, któremu liderowała wielka gwiazda - Ove Fundin. Zwycięstwa nie podlegały dyskusji. Byli najlepsi, najrówniejsi i dodatkowo potrafili wygrywać poza granicami własnego kraju, co zawsze stanowiło dodatkowe utrudnienie.

CZYTAJ WIĘCEJ: Brat wspomina Tomasza Jędrzejaka. Mówi o depresji, początkach kariery, wspólnej pracy i rozstaniu [WYWIAD]

Wielka Brytania/Anglia w Drużynowych Mistrzostwach Świata w latach 1971-1975

Do 1973 roku włącznie Wspólnota Narodów (Anglia, Australia, Nowa Zelandia, Szkocja, Walia), startowała jako jeden zespół. Stąd obecność w jednym składzie np. Nowozelandczyka Ivana Maugera i Anglika Raya Wilsona, którzy święcili razem triumfy w latach 1971-1972. Zresztą w pierwszym z finałów Wilson był jedynym Anglikiem. W trzecim skład był już całkowicie angielski, choć dalej mogły w nim jeździć pozostałe nacje. Potem już Anglicy wygrywali samodzielnie.

CZYTAJ WIĘCEJ: Będą ograniczenia startów. Tylko dwie ligi dla ekstraligowców

ZOBACZ WIDEO Żużel. #MagazynBezHamulców. Domagała, Sikora, Pawlicki, Frątczak i Kryjom gośćmi Galewskiego!

Szwecja w Mistrzostwach Świata Par w latach 1973-1975

Bezsprzecznym numerem jeden w tamtym czasie był w szwedzkim speedwayu Anders Michanek. To on głównie wtedy w tym kraju niósł żużel na swoich plecach. Potwierdza to dorobek medalowy, jaki wywalczył indywidualnie (w 1974 został mistrzem świata, w 1975 wicemistrzem), ale też wespół z kolegami. W MŚP dwukrotnie okazywał się najlepszy w duecie z Tommy'm Janssonem i raz z Sorenem Sjostenem. Michanek szczególnie na torze we Wrocławiu w 1975 pokazał kunszt, zdobywając aż 17 punktów.

CZYTAJ WIĘCEJ: Quiz. Sprawdź swoją wiedzę o żużlu!

Anglia w Mistrzostwach Świata Par w latach 1976-1978

Po trzyletniej dominacji Szwedów przyszła ta Anglików. Tak jak wtedy talizmanem dla Skandynawów był Michanek, tak tutaj złota seria kojarzy się z Malcolmem Simmonsem. Ten wiecznie uśmiechnięty żużlowiec był w składzie Lwów Albionu w każdym ze zwycięskich finałów, choć dopiero we Wrocławiu był liderem i tą jaśniejszą postacią. W dodatkowym wyścigu o złoty medal pokonał Maugera, dzięki czemu Anglia zdobyła swój trzeci z rzędu tytuł.

CZYTAJ WIĘCEJ: Po bandzie: Nie kłóćmy się o Świątek, Zmarzlika i głowę państwa [FELIETON]

Dania w Drużynowych Mistrzostwach Świata w latach 1983-1988

Nikt tak nie zdominował zmagań w DMŚ, jak zrobili to w latach osiemdziesiątych Duńczycy. Takiej hegemonii jednego kraju nigdy wcześniej, ani nigdy później światowy żużel nie widział na oczy. Choć na początku tamtego dziesięciolecia na emeryturę przechodził Ole Olsen, Dania stworzyła prawdziwy dream-team i do kolejnych złotych krążków była prowadzona przez największe gwiazdy: Erika Gundersena oraz Hansa Nielsena. Sześć tytułów z rzędu, w tym dwa w mini-cyklu w latach 1987-1988. Nie było mowy o tym, by ich pokonać. Tym bardziej, gdy do składu dołączył z czasem m.in. młody i gniewny Tommy Knudsen.

CZYTAJ WIĘCEJ: Joergensen marzy o jeździe w Polsce. "Jestem bardzo zdeterminowany"

[b]

Dania w Mistrzostwach Świata Par w latach 1985-1991[/b]

Wtedy Duńczykom nie robił różnicy format zawodów mistrzowskich. Czy indywidualnie, czy drużynowo, czy parowo - niemal wszędzie i niemal co roku zwyciężali, górując niepodzielnie nad resztą świata. Speedway w ich kraju zyskał bardzo mocno na popularności, a Gundersen i Nielsen, choć byli wielkimi rywalami, potrafili stworzyć parę, z którą długo nikt nie mógł na świecie wygrać. W okresie 1985-1991 zdobyli w MŚP odpowiednio: pięć i sześć złotych krążków. Na dodatkowy szacunek zasługuje fakt, że żaden finał nie odbył się w Danii.

CZYTAJ WIĘCEJ: Fogo Unia Leszno traci wychowanków. "Boli mnie to"

Polska w Drużynowym Pucharze Świata w latach 2009-2011

Lata 2005-2014 w nieodżałowanym DPŚ to triumfy Polski i Danii. Lepiej z tej batalii wyszła nasza reprezentacja, która częściej okazywała się lepsza i przy tym raz zdołała zanotować złotą serię trzech zwycięstw. A tym ona cenniejsza i bardziej smakowita, że po drodze udało się zająć pierwsze miejsce na duńskiej ziemi, po pamiętnym boju z gospodarzami. W 2009 i 2011 drużyna trenera Marka Cieślaka okazywała się z kolei katem Australijczyków, którzy notowali świetne pierwsze fazy zawodów, ale nie wytrzymywali naporu i musieli zadowalać się srebrem. Niekwestionowanymi gwiazdami Biało-Czerwonych byli Tomasz Gollob i Jarosław Hampel.

CZYTAJ WIĘCEJ: Rusza okres transferowy w polskim żużlu

Rosja w Speedway of Nations w latach 2018-2020

I gdy tylko zaniechano DPŚ, przekształcając go w nowy twór, dominująca Polska (zdobywała puchar im. Ove Fundina w 2016-2017) złota już nie wywalczyła. Za to aż trzy Rosja, mająca w swoim składzie Artioma Łagutę i Emila Sajfutdinowa. Mimo braku faktycznego wsparcia federacji (choć w 2019 w Togliatti podjęto się organizacji finałów) i głównie z własnym wkładem finansowym, Rosjanie są niezwyciężeni. Między Łagutą a Sajfutdinowem jest sympatia, zrozumienie i "chemia" tak przecież potrzebna w parowej jeździe. W 2021 w SoN Sborna znów więc powinna być głównym faworytem do zdobycia drużynowego mistrzostwa świata.

CZYTAJ WIĘCEJ: Łaguta: Starty z polską licencją nie wchodziły w grę. Jestem Rosjaninem