Bogusław Kowalski: Revol mogła mieć zaburzoną percepcję

Szymon Łożyński 01 Lutego 2018, 17:22

East News / AFP PHOTO/ PHILIPPE DESMAZES / Na zdjęciu: Elisabeth Revol

• Zdecydowane słowa Andrzeja Bargiela. "Nie mamy prawa jej oceniać"

Szymon Łożyński, WP SportoweFakty: Zaskoczyło pana, że Francuzka tak wiele powiedziała dziennikarzom?

Bogusław Kowalski: Przede wszystkim nie mam pewności, ponieważ nie znam dobrze języka francuskiego, że tłumaczenie słów Francuzki jest odpowiednie. Jedyne co rzuciło mi się w oczy w tym wywiadzie, to informacja zewnętrzna, że ma rozpocząć schodzenie. To są jednak tylko dywagacje czy otrzymała ją od swojego partnera czy osób, które koordynowały całą akcją. Trudno to określić.

Czy na zachowanie Francuzki, która po otrzymaniu informacji zewnętrznej opuściła Tomasza Mackiewicza i rozpoczęła schodzenie, mogło mieć wpływ duże zmęczenie?

Oczywiście. Percepcja na tej wysokości przy niedotlenieniu jest zaburzona. To naturalne. Elisabeth Revol przebywała w strefie hipoksji, w strefie śmierci. Mogła mieć zatem na tyle zaburzoną percepcję, że walczyła tylko o swoje życie. My jednak nie możemy oceniać faktów, ponieważ po prostu ich nie znamy. Nie powinniśmy także oceniać zachowania moralnego, gdyż nie byliśmy tam na miejscu.

Podobno Revol otrzymała informacje, że helikopter wyląduje po nią i Tomasza Mackiewicza na wysokości około 7200 metrów. To było możliwe?

Jest taki śmigłowiec, ale w Nepalu. Pilotowany jest on przez Włochów. Natomiast w Pakistanie, z tego co ja się orientuję, takiego helikoptera nie ma. Co więcej, nie sądzę, by była w ogóle możliwość, by obcy obiekt latający wleciał na teren Pakistanu. Jeśli nawet tak, to akcja ratownicza mogłaby wydłużyć się o dwa dni.

Czy Francuzka, jak sama twierdzi, rzeczywiście dopiero na szczycie Nanga Parbat mogła się przekonać, że stan zdrowotny Tomasza Mackiewicza jest bardzo zły?

Tak. W górach każdy ma nos w swoich butach, robi po dwa kroki i odpoczywa. To jest walka. Dopiero jeśli dochodzi się do szczytu następuje odprężenie i człowiek zaczyna się rozglądać. Wówczas widzi twarz partnera. W związku z tym jest możliwe, że wcześniej można nie zauważyć objawów choroby wysokościowej.

Według Revol z ust Tomasza Mackiewicza wypływała krew. To końcowy objaw choroby wysokościowej?

Nie jestem lekarzem, który zajmuje się takimi chorobami. Ale z tego co wiem, to opisane przez Francuzkę objawy, świadczą o dużym zaawansowaniu choroby.

Gdy Francuzka schodziła pojawiły się u niej halucynacje. Takie objawy rzeczywiście mogą wystąpić?

Oczywiście. Tak jak już wcześniej mówiłem, Francuzka mogła mieć zaburzoną percepcję, zresztą tak samo jak Tomasz Mackiewicz. Opieramy się jednak tylko na jej opinii, bo po prostu nie mamy innych możliwości, by próbować odtworzyć te fakty.

Revol stwierdziła, że po otrzymaniu informacji o schodzeniu nie wzięła ze sobą namiotu ani śpiwora. To może świadczyć, że była przekonana, że pomoc nadejdzie szybko?

Ciężko jest odnieść się do tych słów. Po prostu nie wiem. Z jednej strony rzeczywiście mogła tak myśleć. Z drugiej nie można wykluczyć, że zadziałała tutaj osłabiona percepcja albo mogła pomyśleć, iż zostawiając dużo rzeczy będzie w stanie szybciej schodzić.