Od idei Delaunaya do Euro 2012 - historia mistrzostw Europy w piłce nożnej

Polsko-ukrainskie Euro 2012 będzie czternastym turniejem rozstrzygającym, kto ma najlepszą reprezentację na Starym Kontynencie. Jak dotąd dziewięciu nacjom udało się zostać mistrzem Europy.

W tym artykule dowiesz się o:

Od idei do organizacji droga daleka

Pierwszym meczem międzypaństwowym na świecie było spotkanie pomiędzy Szkocją, a Anglią, które rozegrane zostało w 1872 roku w Glasgow. Oficjalną konkurencją na Igrzyskach Olimpijskich, piłka nożna stała się w 1908 roku. W założeniu miał być to jednak turniej dla amatorów. Pomysłodawcą wyboru najlepszej reprezentacji Starego Kontynentu był francuski działacz Henri Delaunay. Już w 1927 roku chciał on, aby każde państwo znajdujące się w Europie mogło uczestniczyć w eliminacjach do tego wielkiego święta.

Od pomysłu do wdrożenia idei droga była jednak daleka. Rok po propozycji Delaunaya, wdrożono pomysł rozgrywania mistrzostw świata w piłce nożnej, które odbyły się w 1930 roku w Urugwaju. Dopiero po sześciu edycjach światowego czempionatu, udało się rozegrać pierwsze oficjalne rozgrywki międzynarodowe w Europie. Niestety pomysłodawca tego nie dożył.

Pionierski turniej

Eliminacje do turnieju, który w dwóch pierwszych edycjach nazywał się Pucharem Narodów Europy rozegrano we Francji w 1960 roku. Dwa lata wcześniej rozpoczęły się eliminacje. Historyczny pierwszy mecz rundy wstępnej odbył się w irlandzkim Dublinie i kraj z Zielonej Wyspy pokonał Czechosłowację 2:0. W rewanżu lepsi byli nasi południowi sąsiedzi, którzy mimo, że nie byli doceniani przez europejskie władze piłkarskie i właśnie obok Irlandczyków musieli rozpoczynać rozgrywki od rundy wstępnej, ostatecznie zdobyli brązowi medale. Do samego Pucharu Narodów Europy miały awansować zaledwie cztery nacje. Polska rozgrywała w ramach eliminacji dwumecz z Hiszpanią i odpadła w pierwszej rundzie.

Historycznym zwycięzcą została reprezentacja ZSRR, która wygrała w finale na Parc des Princes z Jugosławią. trzecie miejsce zajęła Czechosłowacja. Co ciekawe wśród siedemnastu państw, które przystąpiły do eliminacji nie było Anglii, Holandii, czy też Włoch.

Zmiana nazwy i rozwój mistrzostw

Do drugiej edycji Pucharu Narodów Europy przystąpiło już 29 reprezentacji i ta liczba stale rosła. Szanse na występ w Euro 2012 miały już 53 nacje. W 1968 roku zmieniono zasady kwalifikacji. Drabinkę pucharową, zastąpiły grupy eliminacyjne. 32 zespoły podzielono na 8 grup i z każdej z nich do ostatniej rundy eliminacji awansował zwycięzca. W 1980 roku powiększono liczbę uczestników europejskiego czempionatu do ośmiu zespołów, a w 1996 roku do szesnastu. W turnieju Euro 2016 grać będą już 24 nacje. Do 1996 roku gospodarz mistrzostw był tylko jeden. Po raz pierwszy dwóch gospodarzy mistrzostwa Europy miały w 2000 roku. Wtedy to turniej wspólnie zorganizowały Belgia i Holandia. Osiem lat później na taki sam krok zdecydowały się federacje Austrii i Szwajcarii, a w 2012 roku wspólnie mistrzostwa zorganizują Polska i Ukraina.

Jak dotąd Najlepsi Niemcy

Reprezentacja Niemiec aż siedmiokrotnie stawała na podium mistrzostw Europy. Nasi zachodni sąsiedzi jako jedyni aż trzykrotnie zdobywali mistrzostwo Starego Kontynentu. Po dwa triumfy mają na swoim koncie Hiszpanie i Francuzi. Żadnej reprezentacji nie udało się jednak obronić tytułu mistrzów Europy. Na polsko-ukraińskich boiskach szansę na historyczny wyczyn ma reprezentacja Hiszpanii. Co ciekawe od 1984 roku nie są rozgrywane mecze o brązowy medal, więc przegrani z półfinałów automatycznie stają na najniższym stopniu podium. Jak dotąd udało się to szesnastu nacjom.

Polska klątwa

Przez wiele lat mimo, że reprezentanci Polski potrafili odgrywać znaczącą rolę na mistrzostwach świata, nie potrafili awansować do finałów mistrzostw własnego kontynentu. Często brakowało naprawdę niewiele, jednak najpierw niewielka liczba dopuszczanych do finałów drużyn, a następnie kryzys w polskiej piłce sprawiły, że awansować udało się dopiero w 2004 roku. Ten turniej nie był jednak udany dla biało-czerwonych. Polacy przegrali dwa mecze i jeden zremisowali, zajmując czwarte miejsce w Grupie B, z której wyszły Chorwacja i Niemcy.

Medaliści mistrzostw Europy rok po roku

RokGospodarzZłoty medalistaSrebrny medalistaBrązowy medalista
1960 Francja ZSRR Jugosławia Czechosłowacja
1964 Hiszpania Hiszpania ZSRR Węgry
1968 Włochy Włochy Jugosławia Anglia
1972 Belgia RFN ZSRR Belgia
1976 Jugosławia Czechosłowacja RFN Holandia
1980 Włochy RFN Belgia Czechosłowacja
1984 Francja Francja Hiszpania
1988 RFN Holandia ZSRR
1992 Szwecja Dania Niemcy
1996 Anglia Niemcy Czechy
2000 Belgia i Holandia Francja Włochy
2004 Portugalia Grecja Portugalia
2008 Austria i Szwajcaria Hiszpania Niemcy
2012 Polska i Ukraina
2016 Francja

Klasyfikacja medalowa

KrajZłotoSrebroBrązŁącznie
Niemcy/RFN 3 3 1 7
Hiszpania 2 1 0 3
Francja 2 0 0 2
ZSRR 1 3 0 4
Czechy/Czechosłowacja 1 1 2 4
Włochy 1 1 0 2
Holandia 1 0 1 2
Dania 1 0 0 1
Grecja 1 0 0 1
Jugosławia 0 2 0 2
Belgia 0 1 1 2
Portugalia 0 1 0 1
Węgry 0 0 1 1
Anglia 0 0 1 1

Ilość występów na mistrzostwach Europy

KrajIlość występów
Niemcy/RFN 10
Rosja/ZSRR 9
Hiszpania 8
Holandia 8
Anglia 7
Czechy/Czechosłowacja 7
Dania 7
Francja 7
Włochy 7
Jugosławia 5
Portugalia 5
Belgia 4
Rumunia 4
Szwecja 4
Chorwacja 3
Grecja 3
Szwajcaria 3
Turcja 3
Bułgaria 2
Szkocja 2
Węgry 2
Austria 1
Irlandia 1
Łotwa 1
Norwegia 1
Polska 1
Słowenia 1

Klasyfikacja strzelców wszechczasów

ZawodnikKrajBramki
Michel Platini Francja 9
Alan Shearer Anglia 7
Thierry Henry Francja 6
Patrick Kluivert Holandia 6
Ruud van Nistelrooy Holandia 6
Nuno Gomes Portugalia 6
Milan Baroš Czechy 5
Zinédine Zidane Francja 5
Marco van Basten Holandia 5
Savo Milošević Jugosławia 5
Jürgen Klinsmann Niemcy 5
Wayne Rooney Anglia 4
Vladimír Šmicer Czechy 4
Angelos Charisteas Grecja 4
David Villa Hiszpania 4
Dennis Bergkamp Holandia 4
Dragan Džajić Jugosławia 4
Dieter Müller Niemcy 4
Gerd Müller Niemcy 4
Rudi Völler Niemcy 4
Zlatan Ibrahimović Szwecja 4
Henrik Larsson Szwecja 4
Frank Lampard Anglia 3
Davor Šuker Chorwacja 3
Jan Koller Czechy 3
Zdeněk Nehoda Czechosłowacja 3
Frank Arnesen Dania 3
Henrik Larsen Dania 3
Brian Laudrup Dania 3
Jon Dahl Tomasson Dania 3
Youri Djorkaeff Francja 3
David Trézéguet Francja 3
Alfonso Hiszpania 3
Klaus Allofs Niemcy 3
Michael Ballack Niemcy 3
Lukas Podolski Niemcy 3
Karl-Heinz Riedle Niemcy 3
Sérgio Conceição Portugalia 3
Cristiano Ronaldo Portugalia 3
Roman Pavlyuchenko Rosja 3
Zlatko Zahovič Słowenia 3
Hakan Yakin Szwajcaria 3
Tomas Brolin Szwecja 3
Semih Şentürk Turcja 3
Valentin Ivanov ZSRR 3
Viktor Ponedelnik ZSRR 3
Źródło artykułu: