Odarci ze złudzeń. Smutna prawda o reprezentacji Polski

Maciej Kmita 16 Czerwca 2021, 07:00

Getty Images / Lars Baron / Na zdjęciu: Robert Lewandowski

• Stanowcza reakcja Sousy. "Absolutnie się z tym nie zgadzam"

Porażka w pierwszym spotkaniu mistrzostw nie przekreśla co prawda szans Polski na wyjście z grupy (więcej o tym TUTAJ), ale nie ma co mydlić oczu - szykuje się klasyczny polski tryptyk turniejowy: mecz otwarcia, mecz o wszystko, mecz honor.

Po tym, co zobaczyliśmy w poniedziałek na Gazprom Arenie i w rozegranym później spotkaniu Hiszpania - Szwecja (0:0), realny wydaje się scenariusz, w którym Polacy mogą pożegnać się z turniejem już w sobotę, o czym pisaliśmy TUTAJ. By w ogóle myśleć o wyjściu z grupy, ekipa Paulo Sousy musi zdobyć w meczach z Hiszpanią i Szwecją co najmniej trzy punkty, czyli wygrać choćby raz.

Czekając na cud

To oznacza, że Polska potrzebuje wręcz cudu, by utrzymać się na Euro 2020. Prawda o naszej drużynie narodowej jest bowiem brutalna - od 5 lat i meczów fazy grupowej Euro 2016 z Irlandią Północną (1:0) i Ukrainą (1:0) Biało-Czerwoni nie wygrali spotkania o stawkę z wyżej notowanym w rankingu FIFA rywalem.

A właśnie z takimi zagramy o przetrwanie: Hiszpania to aktualnie 6. zespół świata, a Szwecja zajmuje w tej klasyfikacji 18. miejsce, podczas gdy Polska jest 21. Słowacja, której nie sprostaliśmy w poniedziałek, sklasyfikowana jest na 36. pozycji - tylko sześciu finalistów Euro 2020 zajmuje w rankingu FIFA niższej miejsce.

Na wyobraźnię działa to, że występujący w reprezentacji blisko 13 lat Robert Lewandowski ma na koncie tylko cztery takie zwycięstwa - to ledwie 6 proc. jego gier (69) o punkty w koszulce z białym orłem na piersi. W takim ujęciu narastająca frustracja kapitana dziwi jakby mniej. Poza Irlandią Północną i Ukrainą "Lewy" ma na rozkładzie jeszcze tylko Czechów (2008) i Niemców (2014), których pokonanie na starcie el. Euro 2016 było mitem założycielskim drużyny Adama Nawałki.

Bilans wstydu

Po mistrzostwach Europy we Francji dla najmocniejszych drużyn Starego Kontynentu staliśmy się dostarczycielami punktów, by nie powiedzieć: chłopcami do bicia. Od września 2016 roku Polska rozegrała 7 spotkań o stawkę z teoretycznie silniejszymi rywalami, a bilans tych gier jest zawstydzający: zero zwycięstw, dwa remisy i pięć porażek. I po żadnym z tych meczów Polacy nie mogli czuć niedosytu.

* - w nawiasie ówczesne miejsce w rankingu FIFA

Zatrważająca jest też inna statystyka, której znajomość mogła zaoszczędzić rozczarowania poniedziałkową porażką ze Słowacją. Po Euro 2016 Polska rozegrała 16 spotkań o stawkę z finalistami Euro 2020 i wygrała tylko cztery z nich, trzy zremisowała i aż dziewięć przegrała.

Ograliśmy jedynie Danię (2017), Austrię (2019) i dwukrotnie Macedonię Północną (2019), czyli najniżej notowanego w rankingu FIFA uczestnika mistrzostw. Już po wywalczeniu awansu do turnieju Polska rozegrała 6 meczów o punkty z finalistami Euro 2020 w ramach Ligi Narodów i el. MŚ 2022. Bilans? Remis i cztery porażki.

Jerzego Brzęczka krytykowano za nieumiejętność gry z faworytami. Tymczasem poprzedni selekcjoner gwarantował przynajmniej zwycięstwa w meczach, do których przystępowaliśmy jako faworyt, jak ten ze Słowacją. Paulo Sousa natomiast może się pochwalić na razie jedynie pokonaniem złożonej z półamatorów Andory (3:0).

Z Węgrami (3:3) w debiucie Portugalczyka dwukrotnie rozpaczliwie goniliśmy wynik, a 1:2 na Wembley z Anglią to najniższy wymiar kary. Ponadto w grach kontrolnych przed Euro 2020 nie potrafiliśmy pokonać Rosji (1:1) ani Islandii (1:1). Od 50 lat nie było selekcjonera, który tak źle zaczął pracę z kadra. Więcej TUTAJ.