Clyde Drexler - chłopak z dobrego domu cz. I

Ziemowit Ochapski 04 Kwietnia 2014, 20:06

Larry Bird mawiał, że czarni posiadają najlepsze predyspozycje do bycia znakomitymi sportowcami z tego powodu, że mają ku temu znacznie większą motywację niż ich koledzy o jasnym kolorze skóry. Afroamerykańscy koszykarze, futboliści czy baseballiści bardzo często wywodzą się z nizin społecznych, a sport to dla nich jedyna szansa na wyrwanie się z rzeczywistości pełnej biedy i przemocy. Clyde Drexler nieco zaprzecza temu stereotypowi. Jego rodzina należała do tzw. niższej klasy średniej, a on mimo to odnalazł w sobie pokłady energii, które pozwoliły mu na zdobycie przydomka "The Glide" ("Szybowiec") i stanie się jednym z najwybitniejszych koszykarzy w historii dyscypliny.

Matka Clyde'a, Eunice, nie miała w życiu szczęścia do mężczyzn. W 1955 roku urodziła pierwszego syna - Michaela. Była w tym czasie zaręczona z jego ojcem, oficerem policji, ale do ślubu nie doszło, ponieważ mężczyzna został zastrzelony na służbie. Samotność kobiecie długo jednak nie dokuczała. Wkrótce poznała Jamesa Drexlera, za którego szybko wyszła za mąż. Para miała ze sobą trójkę dzieci: Jamesa juniora, Debrę oraz Clyde'a. Ten ostatni przyszedł na świat 22 czerwca 1962 roku w Nowym Orleanie, gdzie małżeństwo wówczas zamieszkiwało. James senior pracował w młynie, a Eunice nie mogła znaleźć pracy. Uważała stan Luizjana za miejsce bez perspektyw, a z mężem w ogóle jej się nie układało. Zostawiła go, gdy najmłodszy syn miał zaledwie trzy latka. - On był naprawdę beznadziejny, a ja nie mogłam już dłużej tego znieść - wspomina. - Zawsze lubiłam Houston i pomyślałam, że możemy się przenieść właśnie tam. W ciągu dwóch tygodni dostałam pracę jako kontroler jakości w sklepie spożywczym sieci Watkin's.

Półtora roku po przeprowadzce do Teksasu kobieta poznała Manuela Scotta. Mężczyzna pracował w markecie sieci Rice w dzielnicy South Park, gdzie wkrótce zatrudnienie jako główny kontroler znalazła również Eunice. Znajomość zakończyła się małżeństwem, którego owocem są trzy dziewczynki: Denise, Virginia oraz Lynn. - Zaraz po przeprowadzce do Houston mieszkaliśmy w południowo-wschodniej części miasta - opowiada Clyde. - Gdy byłem w trzeciej klasie, moja mama i Manuel wzięli ślub, a jak miałem sześć lat, to kupili dom.

Pierwsze lata w Teksasie nie były łatwe dla "Szybowca" i reszty rodzeństwa, gdyż okolica, w której mieszkała rodzina, nie cieszyła się najlepszą sławą. Po przenosinach do nowego domu przy Elm Tree wszelkie strachy odeszły jednak w zapomnienie. - Dzielnica była zdecydowanie lepsza niż ta, w której dorastaliśmy ja i Michael - wspomina Debra. - To było w zasadzie świeżo wybudowane osiedle. Wcześniej zawsze bałam się o siebie, gdy wychodziłam z domu, a tu podstawówka, gimnazjum oraz liceum znajdowały się w promieniu kilometra od naszego domu.

Charles Barkley, kolega Clyde'a Drexlera z czasów Dream Teamu i Houston Rockets, każdego roku dostawał tylko jedną parę nowych butów i nie śmiał prosić o więcej. Jego matka ciężko pracowała, ale ledwie wiązała koniec z końcem. "The Glide" nie pamięta co to bieda. Lodówka zawsze była pełna, a wszystkie dzieci w domu miały modne ubrania. Typowa klasa średnia. W okolicy około 60 procent ludności stanowili Afroamerykanie, a z biegiem czasu ich liczba jeszcze wzrosła, lecz krwawe wojny gangów nie były tam na porządku dziennym. Osiedle zamieszkiwali ludzie pracujący na etatach, a wśród nich było wielu nauczycieli, lekarzy, policjantów czy strażaków. - Większość moich znajomych stanowili czarnoskórzy - Clyde przywołuje czasy swojego dzieciństwa. - Było również kilku Latynosów czy białych, ale szczerze mówiąc nie przywiązywałem i nie przywiązuję uwagi do koloru skóry. Wiedzę o podziałach rasowych czerpałem głównie z rozmów z innymi ludźmi na temat Martina Luthera Kinga, Malcolma X oraz innych czarnoskórych liderów tamtych czasów. Pamiętam, że jako dziecko często podsłuchiwałem filozoficzne dysputy, prowadzone przez dorosłych w salonie.

Choć Teksas należy do stanów o silnych nastrojach rasistowskich, Drexler i jego bliscy nigdy tego jakość szczególnie nie odczuli. Żeby jednak nie było zbyt pięknie, Manuel nie stanowił uosobienia cnót i okazał się kolejnym błędem życiowym Eunice. Zaakceptował jej dzieci z poprzednich związków, ale generalnie nie był skory do okazywania uczuć. Pracował jako rzeźnik i cieszył się naprawdę wielkim uznaniem w swoim fachu. Miał także jedną sporą wadę: lubił sobie wypić. W życiu najbardziej cenił ciężką pracę, więc gdy wracał do domu wstawiony, od razu wynajdywał Clyde'owi różne dziwne zajęcia. - Uciekałem do innego pokoju, bo wiedziałem, że za chwilę będzie mi kazał coś zrobić - wspomina "The Glide". - Michael nie mieszkał już z nami, James był dorosły, a resztę dzieciaków stanowiły dziewczyny. Jedynym chłopakiem w pobliżu byłem ja i kiedy tylko wyobrażałem sobie jak woła "Clyde, chodź tu!", od razu zaczynałem kombinować jak zejść mu z drogi. Przeważnie zwiewałem na boisko do koszykówki, bo inaczej kazałby mi przycinać żywopłot, albo coś w tym stylu.

fot. Steve Lipofsky - Basketballphoto.com