Reprezentacja Gruzji do rywalizacji w eliminacjach imprez mistrzowskich przystąpiła w 1994 roku i na początku spisała się nadspodziewanie dobrze - pokonała na Stadionie Borysa Paiczadze w Tbilisi zarówno Walię, jak i Bułgarię, a w tabeli grupy finiszowała na trzeciej pozycji. Domowy pojedynek z Niemcami (0:2), późniejszymi triumfatorami ME, obserwowało aż 75 tysięcy kibiców. W kwalifikacjach do mundialu we Francji los skojarzył Gruzinów z reprezentacją Polski. W Katowicach biało-czerwoni wygrali 4:1, by w rewanżu przegrać w Tbilisi aż 0:3!
Naszych rywali do zwycięstwa poprowadzili wówczas Szota i Arcził Arweładze. Pierwszy z nich w 60 występach w narodowych barwach zdobył 26 goli, co czyni go najlepszym gruzińskim snajperem wszech czasów. W latach 1993-2007 Arweładze strzelał mnóstwo goli w Europie dla Trabzonsporu, Ajaksu Amsterdam, Glasgow Rangers i AZ Alkmaar.
[ad=rectangle]
Kadrę Janusza Wójcika rozmontowali nie tylko bracia Arweładze, ale także Kakhaber Kaładze i Temuri Kecbaja. Środkowy obrońca, pięciokrotnie wybrany piłkarzem roku w Gruzji, przez blisko 10 lat bronił barw AC Milan, dwukrotnie wygrywając z tym klubem Ligę Mistrzów. Z kolei przebojowy pomocnik od 1997 do 2000 roku z powodzeniem występował w Newcastle United i zdobył osiem goli w Premier League. Niemal równie znany na Starym Kontynencie jest Levan Kobiaszwili. Twardy jak skała obrońca aż 351 razy wystąpił w Bundeslidze i 32 razy wpisał się na listę strzelców. W Europie głośno bywało także o napastnikach Alexandrze Iaszwilim oraz Georgim Demetradze.
Przed siedemnastoma laty biało-czerwoni doznali wysokiej porażki w Tbilisi:
Eliminacje Euro 1996 były jak dotąd najlepszymi w wykonaniu Gruzinów. Cztery lata później drużyna z Kaukazu, która w szczytowym momencie zajmowała 42. miejsce w rankingu FIFA (obecnie jest na 117. miejscu), wygrała tylko jedno spotkanie i zamknęła tabelę. W rywalizacji o mundial 2002 zespół parę razy pozytywnie zaskoczył (2:0 z Węgrami, 1:1 z Rumunią), jednak nie włączył się do wyścigu o awans. W nadziei na radykalną poprawę wyników działacze postanowili sięgnąć po znanych trenerów. I tak w latach 2004-2005 Gruzję prowadził Francuz Alain Giresse, do Euro 2008 starał się awansować Niemiec Klaus Toppmoeller, a schedę po nim przejął Argentyńczyk Hector Raul Cuper.
W ostatniej dekadzie Gruzini mieli tylko kilka przebłysków. Na uwagę zasługują przede wszystkim domowe zwycięstwa nad Rosją oraz Chorwacją (w rewanżu prowadzili aż do 76. minuty, by przegrać 1:2), a także dwa remisy z silną kadrowo Ukrainą. Wreszcie w eliminacjach do brazylijskiego mundialu w Tbilisi punkty stracili Francuzi (0:0), a Hiszpanie wygrali tylko 1:0 po bramce Roberto Soldado w 86. minucie. Potentaci niemiłosiernie męczyli w Tbilisi, co powinno być przestrogą dla Polaków przed piątkowym meczem. Mimo kilku obiecujących rezultatów, nasi najbliżsi rywale poza debiutanckimi eliminacjami nie zajęli w tabeli swojej grupy wyższej pozycji niż czwarta
Zwycięstwa i remisy Gruzji z faworytami w meczach o stawkę:
Rozgrywki | Rywal | Wynik |
---|---|---|
El. Euro 1996 | Walia | 5:0 i 1:0 |
El. Euro 1996 | Bułgaria | 2:1 |
El. MŚ 1998 | Polska | 3:0 |
El. MŚ 2002 | Węgry | 2:0 |
El. MŚ 2002 | Rumunia | 1:1 |
El. Euro 2004 | Rosja | 1:0 |
El. Euro 2004 | Szwajcaria | 0:0 |
El. MŚ 2006 | Ukraina | 1:1 |
El. MŚ 2006 | Dania | 2:2 |
El. Euro 2008 | Ukraina | 1:1 |
El. Euro 2008 | Szkocja | 2:0 |
El. MŚ 2010 | Bułgaria | 0:0 |
El. Euro 2012 | Chorwacja | 1:0 |
El. Euro 2012 | Grecja | 0:0 |
El. MŚ 2014 | Francja | 0:0 |
Warto przypomnieć, że w sierpniu 2011 roku Polska i Gruzja zmierzyły się towarzysko w Lubinie. Wówczas kadra Franciszka Smudy zwyciężyła 1:0 po trafieniu Jakuba Błaszczykowskiego i dzięki świetnej postawie Wojciecha Szczęsnego. Co ciekawe, aż ośmiu zawodników, którzy ponad trzy lata temu wybiegli na murawę od pierwszego gwizdka, nie znalazło się wśród wybrańców Nawałki. Są to obok "Kuby" Grzegorz Wojtkowiak, Arkadiusz Głowacki, Jakub Wawrzyniak, Eugen Polanski, Rafał Murawski, Ludovic Obraniak i Adrian Mierzejewski.
Reprezentacja ma korzystny bilans z Gruzinami, a naszym klubom zwykle wiodło się z przedstawicielami ligi gruzińskiej. Kibicom w pamięć najbardziej zapadło jednak niepowodzenie Wisły Kraków w rywalizacji z Dinamem Tbilisi. Biała Gwiazda w 2004 roku poległa w dramatycznych okolicznościach na skutek mniejszej liczby goli zdobytych na wyjeździe.
Rywalizacja reprezentacji Polski i Gruzji:
Rozgrywki | Mecz |
---|---|
El. MŚ 1998 | Polska - Gruzja 4:1 (2:1) |
El. MŚ 1998 | Gruzja - Polska 3:0 (0:0) |
Towarzysko | Polska - Gruzja 1:0 (0:0) |
Rywalizacja polsko-gruzińska w europejskich pucharach:
Rozgrywki | Sezon | Zespoły | Wyniki |
---|---|---|---|
Puchar Zdobywców Pucharów | 1981/1982 | Legia Warszawa vs Dinamo Tbilisi | 0:1 i 0:1 |
El. Ligi Mistrzów | 2004/2005 | Wisła Kraków vs Georgia Tbilisi | 8:2 i 3:0 |
El. Pucharu UEFA | 2004/2005 | Wisła Kraków vs Dinamo Tbilisi | 4:3 i 1:2 |
Puchar UEFA | 2004/2005 | Legia Warszawa vs FC Tbilisi | 1:0 i 6:0 |
El. Pucharu UEFA | 2007/2008 | GKS Bełchatów vs Ameri Tbilisi | 2:0 i 0:2, k. 4:2 |
El. Ligi Europejskiej | 2009/2010 | Legia Warszawa vs Olimpi Rustawi | 3:0 i 1:0 |
O tym, że Gruzja nie jest chłopcem do bicia, przekonali się już w eliminacjach Euro 2016 Irlandczycy. Ekipa Martina O'Neilla dopiero w 90. minucie za sprawą Aidena McGeady'ego zapewniła sobie zwycięstwo 2:1. Szkoci z kolei na własnym terenie pokonali podopiecznych Kecbaji 1:0 po bramce samobójczej, przy czym ich wygrana nie była zagrożona. Ponadto drużyna z kraju położonego na pograniczu Europy i Azji ograła na wyjeździe słabiutki Gibraltar 3:0.
Czego w rywalizacji w Tbilisi mogą spodziewać się kadrowicze Adama Nawałki? Co charakterystyczne, Gruzini tracą bardzo mało goli nawet w konfrontacjach z potentatami (Francja i Hiszpania wbiły im w dwumeczach po trzy gole), tworząc szczelną i zwartą formację obronną. Przeciwko Szkotom Kecbaja zdecydował się na ultradefensywne ustawienie 5-3-2, z kolei w wyjazdowym starciu z La Furia Roja aż siedmiu graczy z pola miało głównie zadania obronne.
Wśród obecnych kadrowiczów próżno szukać gwiazd pokroju Szoty Arweładze czy Kaładze. Liderem linii defensywnej jest piłkarz 2012 i 2013 roku w Gruzji Guram Kaszia z holenderskiego Vitesse Arnhem, wyceniany na 3 mln euro. Wśród pomocników należy wyróżnić Jabę Kankavę, który od dwóch lat jest podstawowym graczem Dnipro Dnipropietrowsk, oraz nieźle poczynającego sobie w Spartaku Moskwa 22-letniego Jano Ananidze. Jest jeszcze uzdolniony Tornike Okriaszwili, który latem trafił z ligi ukraińskiej do KRC Genk.
Nie można zapominać o znającym polskie realia i grającym w Jagiellonii Białystok Nice Dzalamidze. Ofensywny pomocnik, który reprezentował też łódzki Widzew, zdobył 10 goli w 80 występach w T-Mobile Ekstraklasie. Pozostali piłkarze, w tym wszyscy napastnicy, nie mają na koncie dużych osiągnięć i trudno, by Kamil Glik, Grzegorz Krychowiak czy Robert Lewandowski się ich obawiali. Mimo to pojedynek w Tbilisi może okazać się dla Polski drogą przez mękę. Nie od dziś wiadomo bowiem, że drużyny z Kaukazu gryzą trawę i ambitnie walczą do ostatniej kropli potu, a przy żelaznej defensywie stać je na sprawianie niespodzianek.
Kadra Gruzji na mecz Polską:
Bramkarze: Giorgi Loria (OFI Kreta), Roin Kwaschwadze (AS Othellos Athienou), Omar Migineiszwili (Dinamo Tbilisi).
Obrońcy: Guram Kaszia (Vitesse Arnhem), Ucza Lobżanidze (AS Omonia Nikozja), Akaki Chubutia (Spartaki Cchinwali), Saba Kwirkwelia (Rubin Kazań), Gia Grigalawa (Anży Machaczkała), Lasza Dwali (Skonto Ryga), Lewan Kakubawa (PK Samtredia).
Pomocnicy: Murtaz Dauszwili (Karpaty Lwów), Sandro Kobachidze (Wołyń Łuck), Jaba Kankava (Dnipro Dniepropietrowsk), Tornike Okriaszwili (KRC Genk), Jano Ananidze (Spartak Moskwa), Mate Cincadze (Dinamo Tbilisi), Giorgi Papunaszwili (Dinamo Tbilisi), Giorgi Papawa (Dinamo Tbilisi), Irakli Dzaria (Dinamo Tbilisi), Nika Dzalamidze (Jagiellonia Białystok).
Napastnicy: Lewan Mczedlidze (Empoli FC), Nika Gelaszwili (Flamurtari Vlore), Giorgi Czanturia (CFR Cluj).