Kwidzyn doczekał się meczu kadry. Inauguracja el. ME 2020 na Pomorzu

właśnie tam, wliczając Elbląg, który jest bardzo blisko granic dzisiejszego woj.pomorskiego. Dziś nie ma już Gdyni, która w ostatnich dziesięciu sezonach zdobyła 2 mistrzostwa i łącznie 7 medali. Nie ma też Gdańska, który w 2014 roku z pompą walczył o awans ściągając wciąż aktywną reprezentantkę Polski Karolinę Siódmiak, a już w 2017 roku zniknął w ogóle(w Gdyni wciąż jest szkolenie). W Elblągu jest masa problemów i nie wiadomo, czy klub będzie w stanie spełnić wymogi licencyjne. A dziś jeszcze walnęły wieści, na razie nieoficjalne, chciałbym je traktować jako plotki(ale takie plotki się zwykle sprawdzają, w odniesieniu do klubu, co do którego nikt się tego nie obawiał), o zamknięciu drużyny ze Szczecina. Po nich to bym się absolutnie tego nie spodziewał. Jeden z bogatszych klubów, a do tego jeden z największych orędowników powołania rozgrywek na zasadach ligi zawodowej. Dopiero co ogłaszano hitowy transfer trenera Tomasza Strząbały, który wcześniej pracował tylko z męskimi drużynami i zakończył sezon z sukcesem w Kwidzynie. W ostatnich latach, na niższych pozycjach, ale jednak, w Superlidze bywały jeszcze kluby z Tczewa i Kościerzyny. W nowym sezonie raczej zabraknie Kościerzyny, której podołanie wymogom organizacyjnym i finansowym byłoby wielką sensacją, a z próby awansu zrezygnowano w Tczewie. W męskich rozgrywkach region ten nie odgrywał takiej roli, ale nie da się ukryć, że regres jest i tam. Spadek klubu z Gdyni, negatywna tendencja w Gdańsku. Po ligowych rozgrywkach na Pomorzu już wkrótce pozostaną prawie wyłącznie wspomnienia, a nostalgię będzie potęgować choćby taki mecz reprezentacyjny w Kwidzynie. To naturalna pewnie konsekwencja ostatniego awansu tamtejszego ośrodka w krajowej hierarchii szkolenia. Smutne to takie.