Liga Mistrzów. Mówili o nich jak o ZAKSIE. Obie drużyny wiele udowodniły ekspertom

Chce zrobić to, czego w Polsce nie dokonał nikt. W drodze po trzecią koronę

Po zeszłorocznym finale Ligi Mistrzów Itas Trentino, podobnie jak ZAKSA, przechodził niemałą rewolucję. Z klubu odeszły gwiazdy światowej siatkówki: Ricardo Lucarelli, Nimir Abdel-Aziz, Dick Kooy czy wychowanek i wieloletnia ikona zespołu Simone Giannelli. Fani zaczęli się martwić o przyszłość ekipy z Trydentu, a eksperci wróżyli im rok bez trofeów.

- Civitanova, Perugia i Modena wciąż będą poza zasięgiem - przewidywał lokalny dziennik volley.sportrentino.it. Wciąż to mniej radykalna opinia niż jednego z komentatorów telewizyjnych, który dawał szansę ZAKSIE na maksymalnie wejście do ósemki.

Stawianie na młodzież

Z wyżej wspomnianymi zawodnikami włoski klub pożegnał się głównie z powodów finansowych. Trento musiało zaciskać pasa z powodu pandemii COVID-19. Co więc zrobić w takiej sytuacji? Sięgnąć po młode talenty.

Zdecydowano się w pełni wykorzystać potencjał urodzonego w 2001 roku Alessandro Michieletto. Jeden z wychowanków znakomicie już prezentował się w poprzednich rozgrywkach i został nawet jednym z podstawowych przyjmujących na igrzyska w Tokio.

ZOBACZ WIDEO: #dziejesiewsporcie: Świątek zajrzała do pucharu, a tam... Musisz obejrzeć to nagranie

Do niego dokooptowano o dwa lata starszego krajana, Daniele Lavię, który też nie dostawał szansy w największych klubach. Linię defensywną tworzy z nimi 24-letni libero Julian Zenger - debiutant w Serie A. Na rozegraniu klubu ikonę zastąpił 23-letni Riccardo Sbertoli. Tę pakę wielce utalentowanych młokosów trzeba było jednak jakoś wzmocnić.

Szczypta doświadczenia 

Dlatego też na atak zdecydowano się ściągnąć 37-letniego Mateja Kazijskiego. Bułgar to legenda klubu, który był gwiazdą w czasach największej świetności, gdy drużyna trzykrotnie z rzędu wygrała Ligę Mistrzów. Na środku zdecydowano się zostawić serbski duet: Marko Podrascanin i Srećko Lisinac.

Ta drużyna wyglądała nieźle, ale odstawała na papierze od trójki: Leo Shoes Perkin Elmer Modena, Cucine Lube Civitanova, Sir Safety Conad Perugia. Ale gracze z Trydentu swoją ogromną moc pokazali już na samym początku sezonu.

Wtedy to bowiem sensacyjnie wygrali superpuchar Italii, eliminując po drodze m.in. ekipę Wilfredo Leona. Ci zrewanżowali się w finale pucharu. Także w lidze szło im kapitalnie. W rywalizacji półfinałowej z Lube zawodnicy z Trydentu prowadzili 2:0. Naszpikowane gwiazdami Lube dość niespodziewanie odwróciło losy rywalizacji i wygrało trzy kolejne spotkania. To jedyny zawód ekipy Angelo Lorenzettiego, chociaż bardziej spowodowany udanym początkiem półfinału niż niespełnieniem przedsezonowych oczekiwań.

W Europie ten przepis przynosi sukces nie tylko im

W Lidze Mistrzów taki przepis jednak przynosi sukces, bowiem po raz drugi z rzędu byli w stanie awansować do finału po drodze eliminując m.in. Peurgię.

Podobną drogę w tym roku przeszła przecież ZAKSA. Marcin Janusz i Norbert Huber, który nie posiadali doświadczenia w walce o najwyższe klubowe laury, musieli zastąpić Toniuttiego i Kochanowskiego. Erik Shoji - choć to uznana marka - musiał wejść w buty legendy klubu, Pawła Zatorskiego.

Do tego w klubie zostali bardziej doświadczeni zdobywcy trofeum dla najlepszej drużyny sprzed roku: Aleksander Śliwka, Kamil Semeniuk i Łukasz Kaczmarek, chociaż też nie są oni wiekowymi graczami. Takim jest jedynie David Smith, któremu nie należy zaglądać w metrykę, bowiem środkowy w finałach PlusLigi prezentował kapitalną formę.

W finale LM zobaczymy więc drużyny, które w tym roku stosowały podobny przepis na sukces. Która z nich okaże się lepsza? Odpowiedź poznamy już w niedzielę 22 mają o 21:00.

Z Lublany Arkadiusz Dudziak, dziennikarz WP SportoweFakty

Czytaj więcej:
Ile ZAKSA może zarobić za wygranie Ligi Mistrzów? Znamy odpowiedź
Dominacja w walce o PlusLigę. Doświadczenie bierze górę